Από το καταφύγιο του ορειβατικού
πάνω από τις κουρούτες
ξεκινά η πιο σύντομη διαδρομή
για την κορφή του Ψηλορείτη
Από τις Κουρούτες ξεκινά η πιο σύντομη, ασφαλής και γραφική διαδρομή για την κορφή της Ίδης Μοναδικού κάλλους το «Αμάριον Αγριόδασος» «Ανάβαση στον Ψηλορείτη σημαίνει ψυχική ανάταση», δηλώνουν οι Ρεθυμνιώτες ορειβάτες
του Νικολέωντα Τσουπάκη
Η πιο σύντομη γραφική και βατή ανάβαση στην κορφή του Ψηλορείτη, του βουνού των Κουρήτων και του Διός, του πατέρα των θεών που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Ίδη ή Ίδα, είναι από τις Κουρούτες του Δήμου Κουρήτων, της επαρχίας Αμαρίου.
Σύντομη διότι η κορυφή με το τρίθολο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού είναι πιο κοντά στο καταφύγιο του ορειβατικού που βρίσκεται στη θέση Τουμπωτός Πρίνος, πάνω από τις Κουρούτες .
Γραφική διότι στο τμήμα του Ψηλορείτη, μεταξύ Κουρουτών και του καταφυγίου βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα δάση της Κρήτης από Πρινους, Ασφεντάμους και ένα πολύ πλούσιο οικοσύστημα άγριας κρητικής πανίδας.
Βατή επειδή οι πλαγιές από το καταφύγιο μέχρι την κορυφή του Τιμίου Σταυρού είναι πιο ομαλές και πιο ασφαλείς από άλλες διαδρομές.
Σημειωτέον ότι το «Αμάριον Αγριόδασος» εκτείνεται από τη Βισταγή μέχρι τον Φουρφουρά, και τη Νίθαυρη.
ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΣΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΝΕΙ
Γενικά όμως ο Ψηλορείτης δεν είναι εύκολη υπόθεση γιατί μπορεί ένα μεγάλο μέρος του να διανύεται με αυτοκίνητο (μέσω του αγροτικού δρόμου 13ων χιλιομέτρων, από τις Κουρούτες στο 
Ο πρόεδρος του ορειβατικού
στην κορφή του Ψηλορείτη
με μέλη της ομάδας καταφύγιο) η λοιπή ανάβαση όμως από το καταφύγιο μέχρι την κορφή που διαρκεί 2,5 με 3 ώρες είναι γεμάτη πέτρες, χαλίκια και αγκάθια, ενώ όσο ανεβαίνεις τόσο ο αέρας δυναμώνει δυσχεραίνοντας το έργο του αναβάτη.
Μολαταύτα ο Ψηλορείτης είναι μοναδική εμπειρία και ο αναβάτης διαπιστώνει ότι τελικά αξίζει τον κόπο καθώς το θέαμα τον αποζημιώνει.
Από κει πάνω μπορεί κανείς να αγναντεύσει τα Λασιθιώτικα βουνά (στα ανατολικά), την πεδιάδα της Μεσσαράς, το Λυβικό, τα νησιά Παξιμάδια, την Αγία Γαλήνη, τις Μέλαμπες, το Κέδρος, σχεδόν όλα τα Αμαριώτικα χωριά, (στα νότια και νοτιοδυτικά), το Ηράκλειο, το νησί Ντία, το Μαλεβύζι, στα βορειοανατολικά, τον Μυλοπόταμο και το Ρέθυμνο( στα βόρεια), τα Λευκά Όρη και τα Σφακιά (στα δυτικά). Αν μάλιστα είσαι ιδιαίτερα τυχερός και δεν έχει συννεφιά και υγρασία μπορείς να διακρίνεις τη Μήλο, τη Σαντορίνη, τα Κύθηρα και τον Ταϋγετο της Πελοποννήσου.
Η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, στην ψηλότερη κορφή της Μεγαλονήσου, είναι φτιαγμένη από τοπική πέτρα κατά τα πρότυπα των Κρητικών μιτάτων που έχουν τη δομή των μινωικών θολωτών τάφων. Εκτός από την κυρίως εκκλησία με το ιερό, υπάρχουν και δύο άλλοι θόλοι. Τον έναν τον έκτισαν παλιά Νιθαυριανοί από πλευράς Αμαρίου και τον άλλο (αν δεν απατώμαι) ή Ζωνιανοί ή Λιβαδιώτες από πλευράς Μυλοποτάμου, οι οποίοι τότε είχαν προτεραιότητα διαμονής έναντι των άλλων Κρητών.
Μετά από ζημιές που υπέστη η εκκλησία από κεραυνούς, την αναστήλωση ανέλαβε η Κουρήτισσα Αγγελική Μουντάκη από το Πετροχώρι, σύζυγος του αείμνηστου δασκάλου της Κρητικής μουσικής. Δίπλα στην εκκλησία υπάρχει ένα πηγάδι με παγωμένο νερό από τα λιωμένα χιόνια της κορφής. Η κορφή του Ψηλορείτη ανήκει γεωγραφικά στο Δήμο Κουρήτων ενώ το εκκλησάκι υπάγεται στη Μονή Δισκουρίου της Μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου.
Ο ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ
Ο καλύτερος τρόπος για να ανέβει και να κατέβει κάποιος τον Ψηλορείτη είναι να πάει με τον Ορειβατικό Σύλλογο Ρεθύμνης, ο οποίος εγγυάται την ασφάλεια και τη σωστή καθοδήγηση των αναβαινόντων. Όσοι ανέβηκαν με τον Ορειβατικό είχαν τις καλύτερες εντυπώσεις διότι τα μέλη του δείχνουν μεγάλη υπομονή και ευαισθησία στα άτομα που δυσκολεύονται και δεν είναι μαθημένα στην ορειβασία. Άλλωστε, όπως δηλώνουν οι ίδιοι, στόχος τους είναι να ανεβούν τον Ψηλορείτη ακόμη και άτομα που δεν περίμεναν ότι θα τα καταφέρουν και να τα μυήσουν στην αγάπη για τη φύση και την ανάβαση των ορέων. Επιπλέον οι Ρεθύμνιοι ορειβάτες με μεγάλο κόπο κατάφεραν να καρφώσουν στο έδαφος και να ζωγραφίσουν πάνω σε βράχους βέλη που οδηγούν απόλυτα κάθε αναβαίνοντα από το καταφύγιο του Ορειβατικού στην κορφή. Σημειωτέον ότι ο Ορειβατικός Ρεθύμνης συχνά πραγματοποιεί επιτυχείς αναβάσεις στην κορφή της Κρήτης με τη συμμετοχή πολλών ατόμων από τις Κουρούτες στην Ίδα.
Ζητήσαμε από τον πρόεδρο του Ορειβατικού Συλλόγου Ρεθύμνης, Γιώργιο Χρηστίδη (και εξαίρετο αγιογράφο από το Καστρί Μυλοποτάμου), να μας ενημερώσει για την ανάβαση στο χιλιοτραγουδισμένο κρητικό βουνό.
«Αναμφισβήτητα η διαδρομή από τις Κουρούτες του δήμου Κουρήτων είναι πιο σύντομη (μισή απόσταση σχεδόν από τα Ανώγεια), πιο βατή και πολύ όμορφη. Κατ΄αρχάς συναντάς ένα μοναδικό στην Κρήτη δάσος από πρίνους, ασφεντάμους και άλλα φυτά που απλώνεται από το Φουρφουρά μέχρι τα Νιθαυριανά όρη, η πανίδα του οποίου περιλαμβάνει πέρδικες, λαγούς, σκαντζόχοιρους, αρκαλους, ζουρίδες, αετούς, γεράκια κ.α.
Από το καταφύγιο και πάνω το τοπίο αλλάζει, γίνεται πετρώδες με αγκάθια ενώ οι πλαγιές φανερώνουν διάφορα γεωλογικά στρώματα.
Ξεκινάμε αργά το βράδυ για να μη μας πιάσει ο ήλιος και αυτό έχει ξεχωριστή μαγεία καθώς μας φωτίζει το φως του φεγγαριού.
Ο Σύλλογος μας αποτελείται από 45 μέλη και πολλούς φίλους. Τα μέλη του προσφέρουν αμέριστη βοήθεια σε οποιονδήποτε επιθυμεί να ανέβει στον Ψηλορείτη ή οποιοδήποτε άλλο βουνό κάνοντας πραγματικότητα τα? όνειρο του να πάει έστω και μία φορά. Εμείς περιμένουμε και τον τελευταίο αναβαίνοντα και φροντίζουμε για την ασφάλεια του και κατά την ανάβαση και κατά την επιστροφή. Αν στη μέση ή στην αρχή της διαδρομής κάποιος δεν τα καταφέρνει τότε αναλαμβάνει ένας του Ορειβατικού να τον μεταφέρει πίσω στο καταφύγιο (κι εγώ ο ίδιος έχω αναλάβει αυτόν τον ρόλο.
Ως Ορειβατικός Σύλλογος Ρεθύμνης θα θέλαμε να κάνουμε την εξής πρόταση:
Οι Δήμοι της περιοχής να εμπλουτίσουν το δάσος από πρίνους εκεί που έχει αραιώσει σε συνεργασία με τους βοσκούς συμβάλλοντας περισσότερο στην ήδη υπάρχουσα ομορφιά.
Στο καταφύγιο μας στις Κουρούτες, φιλοξενούμε μέλη συλλόγων και άλλων νομών καθώς και απλούς πολίτες που επιθυμούν να ανέβουν υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι τουλάχιστον 10 άτομα.
Στο ερώτημα μας, αν τελικά η καλύτερη ορειβατική εμπειρία στην Κρήτη είναι ο Ψηλορείτης και τελικά τι προσφέρει η ορειβασία στο σύγχρονο άνθρωπο, ο κ. Χρηστίδης απάντησε: «Κακά τα ψέματα, η λεβεντιά και η ομορφιά του Ψηλορείτη είναι μοναδική και η ανάβαση σ?αυτόν είναι η καλύτερη εμπειρία, καθώς οι πανέμορφες πλαγιές του αλλά και το θέαμα από κει πάνω σε αποζημιώνουν για τους κόπους σου. Δεν είναι άλλωστε σύμπτωση ότι πάρα πολλές μαντινάδες έχουν γραφτεί για το βουνό του Δία, το σύμβολο της Κρήτης. Η ορειβασία προσφέρει πολλά στον άνθρωπο. Τον κάνει φυσιολάτρη και τον μαθαίνει να δρα με ομαδικό πνεύμα καθώς στην ομάδα στηρίζει ο ένας τον άλλο. Η ανάβαση στο βουνό σου προκαλεί ψυχική ανάταση σε φέρνει σ?επαφή με το θείο σε κάνει να αισθάνεσαι δυνατός, ασφαλής και τέλος γυμνάζει το σώμα κατά τον καλύτερο τρόπο».
Τελικά χάρη στη στήριξη του Ορειβατικού Συλλόγου Ρεθύμνης η υπόθεση «ανάβαση στον Ψηλορείτη» γίνεται πιο εύκολη για κάθε Κρητικό. Όσο για τις «Κουρούτες» τις αρχαίες «Κουρήτες» που έδωσαν στο νησί την ονομασία «Κουρητίς» - «Κουρήτη» και τελικά «Κρήτη» > θεωρούνται το πιο ενδεδειγμένο > μέρος για να επισκεφθεί κανείς το όρος του «Κρητογενούς Αμαρίου Διός».
