κοιτώντας πίσω βλέπουμε μπροστά!
του Νίκου
Νίνου Λέγεται, ότι οφείλουμε να γνωρίζουμε την ιστορία, αν θέλουμε να μιλούμε σωστά για το παρόν και για το μέλλον.
Και είναι αυτονόητη η αλήθεια αυτής της άποψης, αφού χωρίς θεμέλια, χωρίς βάσεις αναφοράς, όλα όσα καταθέτουμε κινδυνεύουν να βρίσκονται «στον αέρα»!
Πολλές φορές αναφερόμαστε σε ανθρώπους από το παρελθόν, οι οποίοι μίλησαν ή έγραψαν πράγματα, που αιώνες αργότερα αποδείχθηκαν προφητικές αλήθειες, προκαλώντας τον θαυμασμό μας.
Στα πιο «πεζά», στα «δικά μας», κάποιοι δημοτικοί παράγοντες, πριν πολλά χρόνια προσπάθησαν να κινήσουν διαδικασίες, προσπάθησαν να περπατήσουν σκέψεις και σχεδιασμούς, προσπάθησαν να υλοποιήσουν απόψεις και προτάσεις, οι οποίες ακόμη και σήμερα θεωρούνται «τολμηρές» και «προχωρημένες»!
Συνηθίζεται, στην πολιτική ζωή, να «ξεχνιούνται» πολλά πράγματα, λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά, και να «σκεπάζονται» από δήθεν «ομηρικά έπη», στα πλαίσια και στις στοχεύσεις, για «θάψιμο» κάποιων, και για «προβολή» κάποιων άλλων.
Είναι, δυστυχώς, πολύ πιο σημαντικό στοιχείο, πιο «αεράτο», οι λεγόμενες δημόσιες σχέσεις, που καλλιεργούν κάποιοι, έναντι των οποιωνδήποτε «μπαούλων» δραστηριοτήτων και προσπαθειών, που έχουν στην σοφίτα τους κάποιοι άλλοι.
Να μας συγχωρηθεί, μια κατάθεση μιας «προσωπογραφίας» μας από το παρελθόν, την οποία μας θύμισε η αρχειοθέτηση των αρχείων μας, στην οποία αναλισκόμεθα, και την οποία ευχαριστιόμαστε, τούτες τις μέρες.
Πριν 15 χρόνια είχαμε την τιμή να ασκούμε τα καθήκοντα του αντιδημάρχου, με αρμοδιότητα {μεταξύ πολλών άλλων!} την δημοτική επιτροπή παιδείας.
Είναι {θα το πούμε με παρρησία!} ίσως η μοναδική χρονιά, που αυτή η επιτροπή είχε ουσία, είχε ύπαρξη, είχε δραστηριότητα!
Την δημοτική επιτροπή παιδείας, στην οποία προέδρευα, στελέχωναν δύο άξιοι συμπολίτες εκπαιδευτικοί, με τους οποίους είχα άψογη και εποικοδομητική συνεργασία.
Η επιτροπή συνεδρίαζε τακτικότατα, και οι συνεδριάσεις της είχαν πάντοτ
ε περιεχόμενο και αποτελέσματα.
Από τις πολλές και σημαντικές αποφάσεις της τότε δημοτικής επιτροπής παιδείας, θα θυμίσουμε δύο, οι οποίες δείχνουν σαφέστατα το υψηλό επίπεδο λειτουργίας αυτής της δημοτικής επιτροπής παιδείας.
Στο απ 6142 / 29-8-94 έγγραφο μας, προς το δημοτικό συμβούλιο, γράφουμε τα εξής:
« στην δημοτ. επιτροπή παιδείας, συζητήθηκε εκτενώς και εγκρίθηκε από αυτήν, ένα πρόγραμμα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία του δήμου μας.
Η σχετική απόφαση-πρόταση της επιτροπής αφορά στην πιλοτική, σε α φάση, εφαρμογή του προγράμματος αυτού σε ένα σχολείο, με δυνατότητα συμμετοχής μαθητών και από τα άλλα σχολεία.
Το σχετικό πρόγραμμα παρουσίασης μαθημάτων αναλύεται στην συνημμένη εισήγηση-πρόταση, που υποβλήθηκε στην επιτροπή από την ειδική επιστήμονα κυρία Τρ?…
Επειδή το θέμα της σεξουαλ. διαπαιδαγώγησης των νέων μας, και εν προκειμένω των μαθητών μας, κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό και χρήσιμο, παρακαλούμε για την έγκριση της αιτούμενης δαπάνης 480 χιλιάδων δρχ, και την εξουσιοδότηση της επιτροπής, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο και την κυρία Τρ…, να περπατήσει το σχετικό πρόγραμμα, όπως αυτό αναπτύσσεται στην συνημμένη εισήγηση»
Δυστυχώς, όπως πολλές άλλες προτάσεις, και αυτή η πρόταση δεν καρποφόρησε!
Όμως, η μη καρποφόρηση δεν μειώνει την δουλειά της δημοτικής επιτροπής παιδείας, και σε αυτό το θέμα.
Μια άλλη προσπάθεια της επιτροπής ήταν η εισαγωγή της γνώσης της τέχνης στα σχολεία.
Σε συνεργασία με τον έγκριτο καθηγητή του πανεπιστημίου μας κύριο Χατζ…,είχαμε εκπονήσει ολόκληρο πρόγραμμα εισχώρησης της τέχνης στα σχολεία μας.
Το πρόγραμμα, στην α φάση του, αφορούσε στην εισαγωγή της ζωγραφικής στα σχολεία μας.
Η υλοποίηση θα γινόταν μέσα από δωρεάν χορήγηση σειράς από αντίγραφα έργων τέχνης, τα οποία θα αναρτώντο στα σχολεία, ώστε να τυγχάνουν της καθημερινής επαφής των μαθητών με αυτά.
Παράλληλα θα υλοποιείτο μια σειρά σεμιναρίων-ομιλιών από τον καθηγητή και τους συνεργάτες του, σε όλα τα σχολεία της πόλης μας.
Δυστυχώς και αυτή η πρόταση-απόφαση της δημοτικής επιτροπής παιδείας είχε την ίδια τύχη απαξίωσης της.
Με άλλες αποφάσεις-προτάσεις είχαμε αντιμετωπίσει τον σχεδιασμό της σχολικής στέγης στην πόλη μας.
Να περιορισθώ, για την οικονομία του φιλόξενου χώρου της εφημερίδας, στις πάρα πάνω αναφορές!
Να επισημειώσω, πάντως, δύο πράγματα:
- Το 1994, ήταν η μοναδική χρονιά, που η δημοτική επιτροπή παιδείας, λειτούργησε! Από τότε, άλλοτε «υπάρχει» άλλοτε δεν υπάρχει, όμως μόνιμα δεν συνεδριάζει καν!
- το δημοτικό σύστημα, το δημαρχοκεντρικό αυτό σύστημα, «σκοτώνει» οτιδήποτε δεν είναι δημαρχόπνευστο!
Ίσως, γι αυτό, να είναι φυσιολογική και η ανυπαρξία της δημοτ. επιτροπής παιδείας!
Είτε συνεδριάζει είτε δεν συνεδριάζει, είτε αποφασίζει και προτείνει είτε δεν αποφασίζει, ουδεμία η διαφορά!
Τουλάχιστον, …δεν χάνουν την ώρα τους τα μέλη της επιτροπής.
Κλείνοντας, θεωρώ ότι πρέπει να απαντήσουμε, σε μια ενδεχόμενη απορία του αναγνώστη μας, «γιατί λέμε» τα πάρα πάνω!
Απλούστατα, για να ξέρουμε την ιστορία μας!
Θεωρώ, ότι είναι πολύ χρήσιμο να ξέρουμε την αλήθεια και τα γεγονότα.
Μόνο έτσι, δηλαδή κοιτώντας πίσω στο παρελθόν, {και γνωρίζοντας τι έγινε κλπ}, μπορούμε να βλέπουμε με ελπίδα το μέλλον {εκτιμώντας, με στοιχεία και αποδείξεις, στο ποιος, στο τι, και στο πως, μπορούν να λύσουν τα προβλήματα}
29-5-09
Ο κ.Νίκος Νίνος
είναι δημοτικός σύμβουλος
& επικεφαλής της μειοψηφίας
στον δήμο Ρεθύμνου
