Μηνύματα για προβληματισμό!

Χρόνος Ανάγνωσης: 7 λεπτά

Μηνύματα για προβληματισμό!

του Νίκου
Νίνου Είναι αδιαπραγμάτευτη (για να χρησιμοποιήσουμε …επίκαιρες, τοπικά, λέξεις!) πραγματικότητα, το ότι δεν είμαστε μόνοι μας στον κόσμο, ούτε μόνοι εμείς έχουμε προβλήματα.

Αντιθέτως, οφείλουμε να καταθέσουμε την αλήθεια, ότι, και εμείς, είμαστε μια πόλη, στην οποία συναντούμε στοιχεία και δεδομένα, όμοια με όλων των άλλων πόλεων όλου του κόσμου.

Όμως οφείλουμε και μια επισήμανση, ότι είμαστε από τις πόλεις εκείνες, που δεν «διαβάζουμε», που δεν «διδασκόμαστε», και που δεν «παρακολουθούμε» αυτά που κάποιοι άλλοι, κάπου αλλού, έκαναν και κάνουν σαν επιτυχημένες προσπάθειες αντιμετώπισης και λύσης των προβλημάτων τους.

Έτσι εμφανιζόμαστε να πιστεύουμε, (και μάλιστα με νοοτροπίες …αδιαπραγμάτευτου!), ότι μόνοι εμείς έχουμε προβλήματα, και ότι μόνοι εμείς υπάρχουμε στον κόσμο.

Αισθανόμαστε και λειτουργούμε, λες και είμαστε «καταδικασμένοι» να συμβιώνουμε με τούτα τα προβλήματα μας, θεωρώντας τα, κάτι σαν τα «κατοικίδια» μας!

Μερικά σκόρπια «φύλλα» από άλλες πόλεις, ίδιες με την δική μας, εκεί όπου κάτι έκαναν και κάνουν, για να ξεφύγουν από την «μιζέρια» της δακτυλοδικαιολογίας, και των «συμβιβασμών» με την «μοίρα» τους, θα μεταφέρουμε στο σημερινό σημείωμα μας, σε μια, ακόμη, προσπάθεια να προβληματίσουμε και να «αφυπνίσουμε», ώστε να σηκώσουμε τα βλέμματα μας, να κοιτάξουμε κατάματα το μέλλον μας, και να το αναδιαμορφώσουμε εμείς!

Τίποτα δεν διαμορφώνεται μόνο του, αναπόφευκτα και από φυσική αναγκαιότητα!

Το μέλλον μας διαμορφώνεται από μας τους ίδιους, είτε από τον συμβιβασμό και την ανοχή μας είτε από την δραστηριοποίηση μας!

Ας το διαμορφώσουμε, λοιπόν, με την άμεση και διαρκή ενεργοποίηση μας, όπως εμείς το οραματιζόμαστε, και ας το λαξεύσουμε, δίνοντας του την ελπιδοφόρα μορφή που θέλουμε ,που επιδιώκουμε, που σχεδιάζουμε.

«Φύλλο» 1^ο:

Υπάρχει ένα (πρώην!) μικρό ορεινό χωριό, στην Μαγνησία, που ονομάζεται Ανάβρα.

Έχουμε συνηθίσει να ακούμε, ότι τα χωριά «ρημάζουν», μαραίνονται, «γερνούν», φθίνουν, και σιγά σιγά «σβήνουν»!

Το χωριό αυτό είχε την τύχη, την δεκαετία του 1960, να γυρίσουν στο χωριό, από την Αθήνα, αναζητώντας την ποιότητα ζωής, ένα ζευγάρι, και ο σύζυγος, ανώτερος υπάλληλος της ΔΕΗ, να αναλάβει κοινοτάρχης στο χωριό.

Αυτό το (πρώην!) φτωχό χωριό, κατάφερε όχι μόνο να αυξηθεί η απασχόληση, αλλά να φτάσει στο ύψιστο ποσοστό, με μηδέν (!) ανεργία.

Ο πληθυσμός όχι μόνο δεν μειώθηκε, (όπως συνηθίζεται στα χωριά μας), αλλά διπλασιάσθηκε!

Η μέση ηλικία των κατοίκων είναι τα 40 χρόνια σε αντίθεση με τα περισσότερα χωριά μας, όπου η μέση ηλικία είναι τα γηρατειά!

Όσοι χωριανοί είχαν φύγει, αναζητώντας καλλίτερη τύχη (σύμφωνα με την «γνωστή» μοίρα των χωριών μας), ξαναγύρισαν στο χωριό!

Οι κάτοικοι, (οι περισσότεροι είναι κτηνοτρόφοι), απολαμβάνουν υψηλά εισοδήματα, σε ύψη των 30000-100000 ευρώ σε ετήσια βάση!

Υπάρχει ένα υψηλό επίπεδο ποιότητας ζωής, που μπορεί να συγκριθεί, μόνο, με αντίστοιχα χωριά της Ελβετίας.

Οι υποδομές του χωριού είναι υποδειγματικές.

Έγιναν δυό σχολεία, ένα δημοτικό και ένα νηπιαγωγείο, έγινε αιολικό πάρκο που αποφέρει ετήσια έσοδα 100 χιλιάδων ευρώ, στην κοινότητα.

Έχει τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα, που στεγάζουν τον χειμώνα (όταν η περιοχή σκεπάζεται από το χιόνι), 25 χιλιάδες ζώα.

Έχει πρότυπο σφαγείο που θυμίζει αίθουσες χειρουργείου!

Έχει διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, έχει γυμναστήριο με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, έχει γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, έχει λαογραφικό μουσείο, έχει περιβαλλοντικό πολιτιστικό πάρκο έκτασης 240 στρεμμάτων.

Όπου να ναι ολοκληρώνεται το ενημερωτικό ηλεκτρονικό κιόσκι, το οποίο θα συνδεθεί με μουσεία από όλη την χώρα.

Υπό δημοπράτηση βρίσκεται ένα μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, που θα αποφέρει, επίσης, σημαντικά έσοδα στην κοινότητα.

Είναι ήδη έτοιμη η μελέτη, για την εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης, από τη βιομάζα, δηλαδή από τις κοπριές των ζώων και τα υπολείμματα της υλοτομίας!

Η Ανάβρα ανήκει στους οτα με την μεγαλύτερη απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων.

Συμπερασματικά, αυτό το φτωχό ορεινό κτηνοτροφικό χωριό «βάζει τα γυαλιά» σε πάρα πολλούς «μεγαλόσχημου» δήμους!

Αντί να «κλειστεί» στην μιζέρια της φτώχειας του, σήκωσε το κεφάλι, αντιμετώπισε δυναμικά τα προβλήματα, και κέρδισε υψηλότατους στόχους!

«φύλλον» 2^ον:

Λα Μουέλα, είναι το όνομα ενός (πρώην!) μικρού ορεινού χωριού της Ισπανίας.

Είκοσι χρόνια πριν, αυτό το μικρό ορεινό χωριό ζούσε στην μίζερη φτώχεια του, με τους λίγους φτωχούς βοσκούς κατοίκους του, οι οποίοι δεν είχαν σταγόνα ελπίδας για το μέλλον τους.

Την κοινότητα ανέλαβε, σαν δήμαρχος, μια νεαρή κάτοικος, η οποία «είδε» και πάσχισε να πείσει τους συμπολίτες της, ότι το μέλλον και η ελπίδα του χωριού τους, ήταν το πρόβλημα που αιώνες τους ταλάνιζε, δηλαδή οι δυνατοί άνεμοι που σάρωναν το ορεινό χωριό τους.

Έκαμψε τις αντιδράσεις και τις δεισιδαιμονίες, και προχώρησε στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου.

Πλέον η Λα Μουέλα, μέσα σε 18 χρόνια, απόκτησε αίθουσα συναυλιών, εμπορικό πάρκο με 170 επιχειρήσεις, ο πληθυσμός της 5πλασιάσθηκε, φτάνοντας τους 3500 κατοίκους, και νέοι (σε ηλικία) κάτοικοι έρχονται στο χωριό.

Ο δήμος προσφέρει δωρεάν ηλεκτρον υπολογιστές, δημοτικές υποτροφίες για σπουδές οπουδήποτε, δωρεάν διακοπές για τους δημότες.

Πεντακόσιες ανεμογεννήτριες, αποφέρουν 237 mw (περίπου τα μισά από όσα παράγει όλη η Ελλάδα!), και η μικρή κοινότητα πήρε 2,4 εκατομμύρια ευρώ αποζημίωση για τη γη του πάρκου, και εισπράττει 750 χιλιάδες ευρώ ετησίως, από τις εταιρείες αιολικών πάρκων!

Ο πενιχρός προϋπολογισμός των 200 χιλιάδων ευρώ έχει εκτιναχθεί στα 15 εκατομμύρια ευρώ, και η κοινότητα επενδύει και αναπτύσσεται.

Ήδη η κοινότητα θα μπει, η ίδια, στην παραγωγή ενέργειας, επενδύοντας σε αιολικό πάρκο!

Συμπερασματικά, αυτό το φτωχό, ανεμοδαρμένο ορεινό χωριουδάκι, σήκωσε το κεφάλι, «είδε» τον δρόμο για το μέλλον του, απόκτησε στόχους, άνοιξε διαδρομή προς την ελπίδα, και έφτασε στον «παράδεισο» του.

Δεν υπόκυψε στην μίζερη μοίρα που βίωνε, αλλά διαμόρφωσε και σμίλεψε η ίδια την μοίρα της !

«φύλλο» 3^ον:

Είναι γνωστή σε όλους μας η τουριστική Μύκονος.

Ο δήμαρχος της με σοβαρότητα και υπευθυνότητα δηλώνει, ότι « η Μύκονος χτίζει την φήμη της εδώ και 40 χρόνια»!

Σε συνέντευξη του δηλώνει, ότι «το ότι είμαστε δημοφιλής προορισμός δεν μας εφησυχάζει»!

Συνεχίζει, «καταβάλλουμε συνεχή προσπάθεια για αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχουμε στο νησί, με την προώθηση, επέκταση και ολοκλήρωση υποδομών που είναι αναγκαίες για τον τουρισμό μας. Κάνουμε μελέτες αγοράς, και έρευνες για την ικανοποίηση των τουριστών κλπ. Διενεργούμε, φέτος, ειδική έρευνα για το τουριστικό προϊόν μας, και το επίπεδο ικανοποίησης των επισκεπτών μας»

Η Μύκονος έχει ήδη ολοκληρώσει τις υποδομές που προέβλεπε το στρατηγικό σχέδιο του 1992, και η δημοτική αρχή προσπαθεί, συνεχώς, να επεκτείνει και να μεγιστοποιήσει αυτά που έχουν δρομολογηθεί, ώστε το νησί να μπορεί να δεχθεί την πίεση στον αστικό ιστό και στο περιβάλλον από τις χιλιάδες των επισκεπτών μέσα στην σαιζόν, αλλά και να αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Συμπερασματικά, το τουριστικό προϊόν έχει πολλές απαιτήσεις και χρειάζεται η συνεχής και πολύπλευρη δραστηριοποίηση της δημοτικής αρχής για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτές.

«φύλλο» 4^ον:

Η Βενετία αποτελεί τουριστικό πόλο, παγκόσμιας ακτινοβολίας.

Θα λέγε κανείς, ότι αποτελεί ένα υπόδειγμα χωρίς προβλήματα και δυσκολίες!

Τα φαινόμενα, όμως, κρύβουν τα υπαρκτά τεράστια προβλήματα, που οδηγούν την Βενετία στον «θάνατο»!

Ενεργοί πολίτες «ξεσηκώθηκαν» και αναδεικνύουν τα προβλήματα, απαιτώντας μια «ανάκρουση πρύμνας».

Η δημοτική αρχή της Βενετίας κατηγορείται, ότι «δεν προστατεύει την ψυχή και τα ζωντανά της ομορφότερης, ίσως, πόλης του κόσμου»!

Η Βενετία πεθαίνει και ο πληθυσμός της συρρικνώνεται.

Η πόλη πουλήθηκε στους ξενοδόχους, στους ιδιοκτήτες θαλάσσιων ταξί και στους καταστηματάρχες!

Σήμερα, η Βενετία είναι πόλος έλξης μαζικού τουρισμού, που, τελικώς, της αξίζει!

Οι ενεργοί πολίτες προσπαθούν να δώσουν στην πόλη την χαμένη της ζωή και λάμψη!

Συμπερασματικά, όπου ο τουρισμός αφέθηκε στην διαχειριστική ταμειακή λειτουργική, γρήγορα αποφέρει μαρασμό,και χρειάζεται «αφύπνιση» όλων!

Θα μπορούσε κανείς να μαζέψει αναρίθμητα τέτοια «φύλλα» που να υπενθυμίσουν την, συνεχή, ανάγκη ενός «αειφόρου» προβληματισμού,μιας συνεχώς αναμμένης λαμπάδας φωτισμού όλων των θεμάτων, μιας συνεχώς «αναμμένης μηχανής» για να ξεκινήσουν προσπάθειες προς οραματικούς προορισμούς, μιας ανοικτής «ματιάς» στα γύρω μας για να «δούμε» τις πόρτες εξόδου από τις μιζέριες και τις προβληματικές περιχαρακώσεις.

Ο περιορισμένος χώρος ενός δημοσιεύματος δεν επιτρέπει «ανάρτηση» και άλλων «φύλλων», όμως είναι σαφές και «αδιαπραγμάτευτο», ότι τέτοια «φύλλα» μπορούμε να μαζέψουμε και να «διαβάσουμε» σε απεριόριστους αριθμούς, όσα τα φθινοπωρινά φύλλα των δένδρων που καλύπτουν την γη!

Το πρόβλημα δεν είναι στα «φύλλα» αλλά στην δική μας λειτουργική, να μπορέσουμε να τα «δούμε», να τα «διαβάσουμε» και να τα αξιοποιήσουμε.

Η ατμόσφαιρα είναι κατακλυσμένη από τέτοια «φύλλα» και τα βρίσκει κανείς πανεύκολα, όπως όταν ψάχνει, για οποιοδήποτε θέμα, στον απέραντο κυβερνοχώρο.

Το θέμα είναι να ψάξει κανείς, το θέμα είναι να τα «δει» κανείς, το θέμα είναι να τα «ακούσει» κανείς!

Τα μηνύματα «τρέχουν», παντού, συνεχώς, και πάντα, όπως τα ραδιοσήματα στην ατμόσφαιρα.

Τα «πιάνει» κανείς, ή «περιφέρονται», άσκοπα και αόρατα, στο ατμοσφαιρικό πέλαγος, και πάνε χαμένα!

Ένας κοινοτάρχης της Ανάβρας, μια κοινοτάρχισσα της Λα Μουέλα, ένας δήμαρχος της Μυκόνου, μια ομάδα ενεργών πολιτών της Βενετίας, δεν είναι δύσκολο να περάσουν και από την περιοχή μας

Τον περιμένουμε σαν τον Μεσσία, να μας «ανοίξει» την σκέψη, να μας διορθώσει την πορεία, να μας δώσει ελπίδα και μέλλον.

Επίκαιρα μηνύματα, προβληματισμού, ένεκα, και, των ημερών!
 

*ο κ Νίκος Νίνος
είναι δημοτικός σύμβουλος
& επικεφαλής της μειοψηφίας
στον δήμο Ρεθύμνου