Μύρισε …Άνοιξη!
«Άνοιξη»! Μία από τις ομορφότερες εποχές του χρόνου έκανε και φέτος την
της Μόνικας
Ζουγανέλη εμφάνισή της με επιτυχία χαρίζοντάς μας το σπάνιο και μοναδικό άρωμά της.
Ο Ήλιος με τις φιλότιμες προσπάθειες του μας δηλώνει την παρουσία του. Η θερμοκρασία ανεβαίνει και μαζί της και η διάθεσή μας.
Η Φύση γεμίζει χρώματα και μυρωδιές. Ανθισμένες αμυγδαλιές κάνουν την άφιξή τους αισθητή μαζί με τις χιλιάδες μαργαρίτες που απλώνονται στους δρόμους. Τα κελαηδίσματα των πουλιών δίνουν ρεσιτάλ από νότες χαράς και αισιοδοξίας. Καλή διάθεση και όλα θα πάνε κατ ευχήν. Ακόμα και η Ανάσταση του Κυρίου … την Άνοιξη θέλει να είναι.
Θύματα της καθημερινότητας οι Έλληνες με το άγχος και το στρες να έχουν κυριαρχήσει στην ζωή μας κάνοντας μας τυφλούς μπροστά στις ομορφιές που μας περιβάλλουν. Μια από αυτές είναι και η Άνοιξη. Η Άνοιξη ήρθε και πρέπει να την χαρούμε και να την γευτούμε όπως της αξίζει. Κάθε εποχή βέβαια απλά τώρα είναι η στιγμή της.
Ούτε ζέστη ούτε κρύο . Ο ήλιος αφήνει τα χάδια του πάνω μας χωρίς αυτό να μας γίνεται εμπόδιο.
Η θάλασσα στρώνεται σαν πέπλο με ελαφρά τα κυματιστά της σημάδια δελεάζοντας τολμηρούς και μη να την επισκεφθούν. Τα πάρκα πρασινίζουν και γεμίζουν παιδικές φωνές που η λαχτάρα τους για παιχνίδι σε κάνουν να πιστέψεις πως ξετρύπωσαν από τις φωλιές τους μαζί με την Άνοιξη. Οι μέρες μεγαλώνουν φιλοξενώντας το φως του ήλιου μέχρι τις πρώτες βραδυνές ώρες.
Τα χωριά αρχίζουν να αποκτούν την πραγματική τους μορφή με τους γέροντες να μπορούν να επισκεφθούν τον κοντινό τους καφενέ. Όλα ανθίζουν. Ακόμα και ο έρωτας τώρα βρίσκει πιο εύκολα συμμάχους. Οι βιτρίνες των μαγαζιών παίρνουν άλλη γεύση. Όπως τα ρούχα της ανοιξιάτικης συλλογής ελαφραίνουν έτσι και εμείς πρέπει να βγάλουμε από πάνω μας μερικά βάσανα. Δεν είναι απλό θα πούνε πολλοί. Κι όμως, ποιος είναι αυτός που το κανονίζει; Εμείς οι ίδιοι. Και ιδιαίτερα εμείς εδώ που ζούμε σε ένα από τα ομορφότερα μέρη του κόσμου, το Ρέθυμνο.
Γι? αυτό ας γίνουμε πιο χαλαροί με τους ίδιους τους εαυτούς μας ώστε να καταφέρουμε να νιώσουμε την ομορφιά της άνοιξης. Ας μην αφήσουμε να γίνει και αυτή μια στιγμή σαν όλες τις άλλες, που πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε και που όμως δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω αλλά ούτε και να αλλάξουμε.
Όλοι μαζί ας μυρίσουμε …την Άνοιξη! Το άρωμα της είναι ατελείωτο και φτάνει για όλους όσους έχουν «ανοιχτές μύτες».