Πολιτικό χαρακτήρα είχαν φέτος οι εκλογές της Παγκρήτιας Ένωσης
- Καταγγελίες για στοχευμένους κομματικούς μηχανισμούς
Στις κάλπες προσήλθαν την περασμένη Κυριακή οι Κρήτες που μένουν στην Αττική, προκειμένου να εκλέξουν το νέο διοικητικό συμβούλιο της Παγκρητίου Ενώσεως.
Υποψήφιοι ήταν, ο νυν πρόεδρος Γιώργος Μαριδάκης και ο Στέλιος Παλάσσαρος, πρόεδρος της «Κρητικής Εστίας».
Και οι δύο ανέπτυξαν τις θέσεις τους για την επόμενη ημέρα στο πιο ισχυρό σωματείο της ομογένειας των Κρητών.
Τα λεπτομερή και επίσημα αποτελέσματα δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί, ούτε οι σταυροί προτίμησης έχουν καταμετρηθεί. Όμως έγινε γνωστό ότι την Εκλογή με μικρή πλειοψηφία, που δεν ξεπερνά τα 120 ψηφοδέλτια - με ακρίβεια τα 114 - κέρδισε ο κ. Μαριδάκης Γεώργιος.
Και οι δύο πάντως υποψήφιοι εξέφρασαν το παράπονο που έχουν οι Κρήτες σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, καθώς τα μέσα ενημέρωσης του νησιού δεν ασχολούνται με τις δραστηριότητες των συλλόγων και γενικότερα με τα προβλήματά τους.
Πρότειναν δε, ν? ανοίξει ένας δίαυλος επικοινωνίας, την αμέσως επόμενη κιόλας ημέρα από τις εκλογές, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα.
Στις κάλπες που στήθηκαν στο ξενοδοχείο «Τιτάνια» έδωσαν το παρών 5.634 Κρήτες που διαμένουν στην Αθήνα, ψηφίζοντας, τόσο τους κεντρικούς, όσο και τους εκπροσώπους τους ανά νομό του νησιού.Αριθμός αρκετά χαμηλός για μια τέτοια Ένωση με 100.000 εγγεγραμένα μέλη που προκύπτουν από μισό εκατομμύριο περίπου Κρητικούς της Αθήνας.
Αυτό που προκάλεσε αίσθηση αυτή τη φορά ήταν τόσο ο μικρός αριθμός των εκλογέων όσο και κυρίαρχα η κομματική παρουσία σε εκλογές μιας Ένωσης αμιγούς πολιτιστικού χαρακτήρα.
Επιστολή για τον ίδιο λόγο έστειλε σήμερα στην εφημερίδα μας ο κ. Σταύρος Φωτάκης αναλύοντας με ένα ξεχωριστό τρόπο και γνήσια Κρητική γραφή τα τεκταινόμενα:
Παγκρήτιος Ένωσις, «επί του πεζοδρομίου»
του Σταύρου Φωτάκη
«Έπεισα κι οφέτος τον εαυτό μου να πάρει μέρος σ? αυτό το «λαϊκό πανηγύρι» και να εκπληρώσει το «κρητικό χρέος» του, για την εκλογή του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της Παγκρητίου Ενώσεως. Γιορτή της Κρήτης, χαρακτηρίζονται κάθε φορά οι εκλογές της Π.Ε. Μέσα στο βαγόνι του Μετρό που χρησιμοποίησα, για να κατέβω στην Αθήνα, δυό νεαρές μάνες με τα κοπέλια τους, δίχως άντρες, με ρωτήξανε ανέ γνωρίζω να
τις κατατοπίσω, πώς θα πάνε στην Παγκρήτιο για να ψηφίσουνε. Πιθανόν δεν είχανε ξαναπάει και από τη συνομιλία τους κατάλαβα πως βαριεστημένα πηγαίνανε να ψηφίσουνε, όπως και πολλοί άλλοι. Φτάνοντας στο Ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ είδα πλιά ηλικιωμένους από μένα, με μπαστούνες υποβασταζόμενοι, που σχεδόν σηκωτούς θα τους εφέρανε για να ψηφίσουνε. «Επί του πεζοδρομίου», η κατάσταση εύθυμη, αλλά και θλιβερή. Φίλοι, γνωστοί, συγγενείς δεν επρολαβαίνανε να ανταλλάξουνε
ένα «γειά», γιατί οι υποψήφιοι σε πετσοσέρνανε και δεν σου επιτρέπανε πολλά λόγια, προσπαθώντας και εκλιπαρώντας να σου πάρουνε το «ψηφαλάκι» σου. Και βέβαια «όχι» δεν λες σε κανένα, αλλά «ναι» σε όλους. Δηλαδή τους είπαμε ψέματα, τους κοροϊδέψαμε όλους κι εδά πρέπει να βρούμε ένα παπά να μας εξομολοήσει. Πανό των υποψηφίων συνδυασμών, τραπέζια με τους «κομματάρχες» των υποψηφίων σε φιλοφρονήσεις, έτοιμα σταυρωμένα ψηφοδέλτια με συμμαχίες υποψηφίων, κάρτες, κονκάρδες, φυλλάδια με πλούσια βιογραφικά, κλ.π, κλ.π. Με λίγα λόγια «τιτάνια
μάχη στο ΤΙΤΑΝΙΑ», για μια θέση στο Δ.Σ. της Παγκρητίου Ενώσεως. Μια θέση για να «προσφέρει ;» ο κάθε υποψήφιος και μετά τις εκλογές, μην τον είδατε. Μια θέση για να φέρει στο εξής τον τίτλο : Μέλος του Δ.Σ. της Π.Ε. Δεν αμφιβάλλω ότι, αρκετοί υποψήφιοι είναι αξιόλογα και ικανά πρόσωπα, για να προσφέρουν πράγματι, συμπεριλαμβανομένων και των δύο αγαπητών υποψηφίων Προέδρων. Μα το ισχύον σύστημα μου στερεί το δικαίωμα, να επιλέξω τους καταλληλότερους εξ όλων και έτσι η επιλογή μου είναι αναγκαστική και όχι η καλύτερη.
Και βέβαια οι κομματικοί μηχανισμοί καταφέρανε και πάλι να πετύχουνε το στόχο τους. Δηλαδή, να χωρίσουνε τους Κρήτες σε πράσινους και γαλάζιους, για να
πανηγυρίσουνε την επομένη τη νίκη τους. Δέχτηκα κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι, τηλέφωνα από τα κεντρικά γραφεία κομμάτων, να στηρίξω τους εκλεχτούς τους. Αυτοί είμαστε, γιαυτό την Κρήτη και όλους εμάς τους κρητικούς μας έχουνε «του μπάτσου και του κλώτσου». Μας θένε διχασμένους και όχι μονιασμένους. Γιαυτό δεν κάνομε χαέρι. Θα ήθελα λοιπόν ένα ψηφοδέλτιο, ακομμάτιστο, δίχως αρχηγό.
Να μυρίζει κρητικάδα και όχι κομματίλα. Μετά τις εκλογές, οι εκλεγμένοι να επιλέξουν τον Πρόεδρο, κλ.π, όπως γίνεται σε όλα τα κρητικά Σωματεία της Αττικής. Πάντα υπάρχει τρόπος αρκεί να υπάρχει διάθεση, αρκεί οι υποψήφιοι να αποβάλουν τον κομματικό μανδύα και να φορέσουν τον κρητικό, αρκεί να πάψουν να χρησιμοποιούν την Παγκρήτιο Ένωση ως κομματικό-πολιτικό σκαλοπάτι. Διαφορετικά
το απόδημο κρητικό στοιχείο συνεχώς θα απομακρύνεται και το πολιτιστικό κίνημα θα συρρικνώνεται. Γιαυτό από τους 500.000 περίπου Κρήτες του λεκανοπεδίου, τους 80.000 περίπου εγγεγραμμένους, ψήφισαν και φέτος κάτω από 6.000, λιγότεροι από κάθε άλλη φορά. Σκέτη απογοήτευση.
Αυτά τα ολίγα και για οφέτος, τα οποία δεν είναι μόνο δικά μου, αλλά πάρα πολλών άλλων αγαπητών φίλων συμπατριωτών, με τους οποίους συνομίλησα και θα πρέπει να προβληματίσουν το νέο Δ.Σ. Γιατί δεν συμμετέχουν οι Κρήτες στις εκλογές και πως
θα πεισθούν να συμμετέχουν ; Γιατί αυτή η αποστροφή και αδιαφορία ; Γιατί και άλλα πολλά ικανά και αξιόλογα πρόσωπα, αρνούνται να συμμετέχουν σε τέτοιες
διαδικασίες; Το νέο Δ.Σ. να αναζητήσει τις αιτίες και να δώσει απαντήσεις. Η Π.Ε. με σεβασμό στους πρωτοστατήσαντες της δημιουργίας της και στους σκοπούς της,
πρέπει να βρει ξανά το δρόμο της και να καταλάβει την θέση που της ανήκει. Συγχαρητήρια σε όλους τους νεοεκλεγέντες και τους καλώ να ομονοήσουνε, για να προσφέρουνε ό,τι καλύτερο, για την Κρήτη και όλους τους κρητικούς.
Και την άλλη βόλτα με καλό».
