Απολογισμός έργου. Κυβέρνηση Εθνικής σωτηρίας ή Εθνικής προδοσίας;

Απολογισμός έργου. Κυβέρνηση Εθνικής σωτηρίας ή Εθνικής προδοσίας;

• Η Ελλάδα χρεοκόπησε. Τι πρέπει να γίνει;
• «Δε χύνεται ποτέ άδικα το αίμα. Δεν το ΄χεις ακουστά πως ένας σπόρος είναι η λευτεριά, μα δεν ποτίζεται αυτός με νερό για να πιάσει, παρά με αίμα!!» Ν.Καζαντζάκης.

    19/12/10

του Βασίλη
Κασιμάτη Έρχονται στιγμές στην καριέρα του δημοσιογράφου που με βάση την γνώση, την εμπειρία και την καθημερινή διατριβή με την πολιτική και οικονομική επικαιρότητα, κάνει ένα απολογισμό με γνώμονα την αποτίμηση του τρέχοντος κοινωνικού στίγματος.

Για εμάς τους συντελεστές της εφημερίδας και του ραδιοφώνου, η απεργία μας ξεκούρασε λίγο. Μας ξεκούρασε σωματικά όμως διότι το πνεύμα δεν σταματά να λειτουργεί. Έτσι βρέθηκε ο χρόνος να μπουν κάποια πράγματα σε μια σειρά και κυρίως να αποτυπωθούν στην «μαυρομύτα».

Οικονομική θέση της χώρας στον Ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη

Η Ελλάδα βαδίζει ολοταχώς προς την χρεοκοπία. Αυτή άλλωστε ήταν και η προ ημερών δήλωση του Αμερικανικού τραπεζικού κολοσσού Gitigroup! που συγκλόνισε όλους εμάς και εκδίωξε τους Επενδυτικούς Οίκους από την χώρα, απομακρύνοντας περισσότερο κάθε όνειρο για επιστροφή στην ανάπτυξη.
“Εξάλλειψη χρεοκοπίας σημαίνει πληρώνω μισθούς και συντάξεις“
Μα έτσι κι αλλιώς το ότι σέρβιραν στον Έλληνα την πιπίλα της εξόφλησης των δημοσίων δαπανών δεν αποδυναμιτίζει σε καμία περίπτωση την πραγματική χρεοκοπία, η οποία μεταφράζεται με χιλιάδες λουκέτα επιχειρήσεων, εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανέργους, πείνα και ταμειακή δυσλειτουργία στο καθολικό επίπεδο της κοινωνικής μας ζωής.

Μα τι έγινε όμως; Ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας το Εθνικό χρέος ήταν στο ζενίθ.
Τριακόσια δισεκατομμύρια ευρώ!
Σήμερα όμως και μετά το άνανδρο κόψιμο των συντάξεων, την ληστρική αύξηση του ΦΠΑ, την άτσαλη υποτίμηση των αποδοχών στο δημόσιο, την υποδούλωση του ιδιωτικού τομέα και τόσων άλλων μέτρων που πήρε η κυβέρνηση δημιουργώντας μια νέα μετρική φαυλοκρατία  και οδηγώντας τη χώρα σε μια σύγχρονη μορφή δουλεμπορίου, το χρέος «πήδηξε» στα τετρακόσια πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ.

Και αναρωτιέται ο απλός νους. Μα καλά, τόσα δίνουμε, άλλα τόσα κόψαμε, άλλα κι άλλα χάσαμε και αντί το χρέος να κατεβαίνει, αυτό ανεβαίνει; Αντί να πέφτει ο πληθωρισμός, αυτός ανεβαίνει.
Και μαζί με αυτά η ανεργία, η πείνα, η εξαθλίωση και ο μαρασμός που ιστορικώς αποδεδειγμένα οδηγούν στον κοινωνικό & Εθνικό λοιμό;
Και τέλος πάντων αφού είπε ο πρωθυπουργός προεκλογικά και σε μια προσπάθεια να αναλάβει το τιμόνι της εξουσίας, «τα λεφτά υπάρχουν», αφού είπε προεκλογικά ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν θα συνεργαστεί με το ΔΝΤ, διότι όποια χώρα συνεργάζεται με αυτό, της διατίθεται ταμειακή διευκόλυνση για κανά δύο χρόνια και έπειτα η χώρα είναι καταδικασμένη στην υπανάπτυξη δια βίου!» Αυτά είπε.
Είπε κι άλλα όμως στη πορεία. Είπε λίγες ημέρες μόλις πριν τις εκλογές του Καλικράτη ότι «τα μέτρα τέλευσαν και δεν θα πάρουμε νέα μέτρα». Το επιβεβαίωσε άλλωστε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πεταλωτής (δις).

Το πολυνομοσχέδιο. Ένα ακόμα μέγα φιάσκο

Σε αντίθεση όμως όλων αυτών η χώρα τούτη την βδομάδα αναβίωσε για μια ακόμα φορά το κυβερνητικό «είπα-ξείπα» με την εφαρμογή και εν τέλει ψήφιση, του πολυνομοσχεδίου «φιάσκο» που κατ΄ουσία έφερε την χαριστική βολή στον Έλληνα πολίτη και φορολογούμενο.
Ο λαός κατέβηκε στους δρόμους. Προπηλακισμός του πρώην υπουργού της γαλάζιας κυβέρνησης κ. Κωστή Χατζηδάκη και αρκετή ωμή βία στο κέντρο της Αθήνας με μάχες σώμα με σώμα μεταξύ διαδηλωτών και των σωμάτων ασφαλείας.
Μα τι έγινε; Βγάζουμε τα μάτια μεταξύ μας;

Αγαπητοί μας αναγνώστες, αυτή είναι η συνταγή της εξαθλίωσης του Έλληνα. Ακριβώς αυτό αναζητούν οι παγκοσμιοκράτορες με εντεταλμένο εκτελεστικό τους όργανο, την σημερινή κυβέρνηση της χώρας. «Αφήστε τους να φαγωθούν μεταξύ τους.» είναι η εντολή!

Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως. Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου της ατιμωρησίας. Προσωπικά θεωρώ ότι ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κωστής Χατζηδάκης είναι από τα πολιτικά πρόσωπα που ουδέποτε πόλωσαν και πάντα είχε ταπεινό και ήπιων τόνων, πολιτικό χαρακτήρα. Τον θαύμασα εν μέρει όταν εγκαινιάζοντας το Φράγμα των Ποταμών Αμαρίου, είπε: «Το εγκαινιάζω μεν αλλά δεν είναι δικό μου έργο αλλά και των δύο προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ & ΝΔ» σε μια πραγματικά σουρεαλιστική εκδοχή του τι σημαίνει ταπεινός πολιτικός.
Κι όμως, αυτόν βρήκαν εκείνη την ώρα μπροστά τους, στη κόλαση που μετατράπηκε το κέντρο της Αθήνας, αυτόν χτύπησαν.

Θυμάμαι τα λόγια του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργου Λιάνη όταν προ μηνών είπε: «είναι η τελευταία μου θητεία ως πολιτικός. Δεν θα ξανακατέβω σε εκλογές καθόσον θεωρώ ότι όλοι εμείς οι πολιτικοί κινδυνεύουμε. Δεν θα μπορούμε σε λίγους μήνες να κυκλοφορούμε με ασφάλεια στους δρόμους» αυτά είπε ο Λιάνης και να που τα λόγια τους τον έχρισαν «πολιτικό προφήτη»!

Θυμάμαι επίσης τα λόγια του πρώην υπουργού οικονομικών στις «πράσινες» κυβερνήσεις κ. Δημήτρη Τσοβόλα, ο οποίος είπε την περασμένη Πέμπτη στην εκπομπή του Γ.Αυτιά « Δεν πάει άλλο! Πρέπει μα κατέβει ο λαός στους δρόμους. Πρέπει ο λαός να εξεγερθεί με δυναμικές κινητοποιήσεις».

Με απλό μυαλό οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το θέατρο του “Δυσνόητου”

Όταν αυτά όλα τα βάλουμε σε μια σειρά στο μυαλό μας θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που κατάφεραν οι παγκόσμιοι λαοπλάνοι που κυβερνούν την Ελλάδα, χρόνια τώρα σε συνεργασία με τις τελευταίες κυβερνήσεις, είναι: το αυτονόητο, το λογικό και εν τέλει το απλό, να φαντάζει πολύπλοκο και να χρειαζόμαστε τρία πανεπιστημιακά πτυχία για να αναλύσουμε απλές έννοιες όπως … διακρατική απάτη, σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, … ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

Μα τα πράγματα είναι πολύ απλά Έτσι πρέπει και έτσι οφείλουμε στα παιδιά μας, να τα δούμε. ΑΠΛΑ!!
Επί παραδείγματι. Η Εθνική τράπεζα της Ελλάδας, έγινε ξαφνικά Εθνική Τράπεζα (ΕΤ). Που πήγε το «της Ελλάδας»;
Η ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα) ξαφνικά έγινε Ε.Ε.
Που πήγε το «Οικονομική»;
Αγαπητοί αναγνώστες, αναρωτηθείτε. Αναρωτηθείτε και θυμηθείτε! Τα πράγματα είναι ΑΠΛΑ!!
Αν λοιπόν ακολουθήσουμε την πρακτική Τσοβόλα, ίσως είναι πλέον επιβεβλημένο να οδηγηθούμε σε λαϊκή εξέγερση.

Αυτοί που μεθοδευμένα έχουν στόχο να διαλύσουν την χώρα, εργάζονται πυρετωδώς και κυρίως καθημερινά.
Εμείς, έχουμε την πολυτέλεια να καθόμαστε με το τηλεκοντρόλ στο καναπέ μας;

Καθημερινή λοιπόν στάση εργασίας. Άλλωστε και που δουλεύουμε… μια από τα ίδια. Φόροι, περαίωση, ΦΠΑ, προστίματα, αυξήσεις, μέτρα … νέα μέτρα.
Έφτασαν στο σημείο να νομιμοποιήσουν την παραβατικότητα.
Μας λένε «πλήρωσε για το αυθαίρετο και παύει να είναι αυθαίρετο». «Πλήρωσε την περαίωση και κάψε τα βιβλία σου». «Πλήρωσε την κακουργηματική ποινή σου και κυκλοφόρα ελεύθερος». «Απαγορεύεται ο τζόγος, (φρουτάκια, λέσχες κλπ) αλλά επιτρέπω το στοίχημα, το τζόκερ» και όλα αυτά, τα νόμιμα μαγαζάκια του Εθνικού τζόγου, στο βωμό των οποίων θυσιάζονται εκατομμύρια ευρώ καθημερινά, δίχως κοινωνικό αντιστάθμισμα
Τα πάντα στο όνομα του κέρδους. Μα ποιοι είμαστε επιτέλους; Που είναι η εθνική μας ταυτότητα και περηφάνια;

Ποιο το όραμα της ΕΟΚ και που κατρτακύλησε

Ο θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως τον οραματίστηκαν οι πατέρες της, την μεταπολεμική περίοδο έως την εποχή της δεκαετίας του ΄60 (1945-1959) και πιο συγκεκριμένα οι :

• Κόνραντ Αντενάουερ,
• Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ,
• Αλτσίντε ντε Γκάσπερι,
• Βάλτερ Χάλσταϊν,
• Ζαν Μοννέ,
• Ρομπέρ Σουμάν,
• Πωλ Ανρί Σπάακ,
• Αλτιέρο Σπινέλλι,
  

είναι βέβαιο ότι άλλα είχαν στο μυαλό τους, αφού ο σχεδιασμός της Ένωσης ήταν σε εντελώς διαφορετικές βάσεις με εντελώς ανολοκλήρωτες σήμερα, εφαρμογές.
Με απλά λόγια, μεγάλα όνειρα και ιδέες σε σαθρή βάση που αποτέλεσαν εκμεταλλεύσιμο πεδίο δράσης των παγκόσμιων κερδοσκόπων και τυχοδιωκτών.
Και οι Έλληνες πρωθυπουργοί της τελευταίας εικοσαετίας, υπάλληλοι!
Βλέπετε, περίμεναν να διαλύσει το balance, πράξη που επετεύχθηκε με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και έβαλαν μπροστά τους μηχανισμούς.
Τρόικες και ΔΝΤ σε μια προσπάθεια να εξουσιάζουν πλέον τον πλανήτη, ξεκινώντας από την Ευρώπη, αρχής γενομένης … της Ελλάδας και που οι Μουσολίνι, Χίτλερ, Στάλιν φαντάζουν μπροστά τους “αμνοί”! 
Ναι, οικονομικός ο πόλεμος και το όνομα αυτού: Τρίτος Παγκόσμιος “Τρωικός” Πόλεμος.

Εθνικό χρέος; Κι αν δεν πληρώσουμε … ΤΙ;

Σε μια από τις πρόσφατες εκπομπές μου ρώτησα ένα διακεκριμένο οικονομικό αναλυτή: «Αν δεν πληρώσει κάποιος το δάνειο του, η τράπεζα θα του πάρει το σπίτι. Αν η Ελλάδα δεν πληρώσει το χρέος, όπου κάποιοι με αδικοπραξία της φόρτωσαν μάλιστα, τι θα γίνει; Ποιο σπίτι θα πάρουν. Την Ακρόπολη, τα δικά μας σπίτια … τι;»

Η απάντηση είναι ότι δεν μπορούν να μας πάρουν τίποτα.
«Το πιθανότερο είναι να εκδιωχθούμε από την Ευρωζώνη», μου απάντησε.
«Με μια κίνηση … δυό καλά! Μ΄ένα σμπάρο δυό τρυγόνια, δηλαδή» λέω εγώ!
Και εκεί λοιπόν επικαλούμαι την παραπάνω αναφορά μου στους πατέρες της Ε.Ε.
Οι Ευρωπατέρες όπως είπαμε και παραπάνω, άλλα οράματα είχαν. Σήμερα έχει απομυθοποιηθεί στο απόλυτο ο θεσμός της Ε.Ο.Κ. ή της Ε.Ε. αν το θέτε.

Η Ελλάδα είναι μια αμιγώς πλουτοπαραγωγική χώρα. Καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια να μας πείσουν ότι η παραγωγή μας δεν φτάνει για την καθημερινότητά μας. Τα στοιχεία όμως άλλα δείχνουν. Φτάνει και περισσεύει, λένε οι αναλυτές που δεν καθοδηγούνται και δεν νουθετούνται. Και δεν υπολογίζουμε το τεράστιο πλούτο της χώρας που δύναται να προκύψει από πετρέλαιο και μεθάνιο και που επιμελημένα μένουν εν κρυπτό στο υπέδαφος και στις υποθαλάσσιες περιοχές της επικράτειας.

Τα ακούμε όμως ολοένα και πιο ηχηρά αφού ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο. Άλλωστε μερικά ήδη υπεγράφησαν από τον κ. Παπανδρέου τον περασμένο Αύγουστο όταν σύναψε τις συμφωνίες εξόρυξης με ξένες πολυεθνικές (τουρκικών συμφερόντων. Και ξαφνικά γεμίσαμε Τουρκικά σήριαλ στην τηλεόραση). Αναρωτηθείτε!!
Αναρωτηθείτε αν ο Εφιάλτης (ο προδότης των τριακοσίων του Λεωνίδα) τελικά κινδυνεύει να χάσει τα σκήπτρα του Μέγα προδότη της Ελληνικής Ιστορίας.
Από ποιόν; … τ΄αφήνουμε σε εσάς, να το βρείτε!

Μια λύση έχουμε

Ας βγούμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ στους δρόμους, να διαδηλώσουμε το αυτονόητο. Καθημερινά όμως. Όχι εφ άπαξ μια και τέλος. Διότι προχθές που η Αθήνα μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, κάποιοι είχαν επιμελημένως κλειστά τα παραθύρια τους.

Έξοδο από την Ευρωζώνη, επιστροφή στην δραχμή και εν τέλει έξοδο και από την ΕΟΚ. Δεν έχουμε κάτι να φοβηθούμε. Φαντάζει ριζοσπαστικό αλλά καθίσταται πιότερο τώρα παρά ποτέ, επιβεβλημένο.
Είμαστε αυτάρκεις και αυτόνομοι.
Διαθέτουμε μεγάλη παραγωγή και βαριάς μορφής βιομηχανίες όπως ο τουρισμός, η γεωργία, η κτηνοτροφία, η ναυτιλία, το ορυκτά μας και τόσες άλλες παραγωγικές μορφές που οι κερδοσκόποι με ιδιαίτερη μαεστρία προσπαθούν να μας αποκρύπτουν.
Και τέλος πάντως αν επιστρέψουμε στην δραχμή, φαντάζεται κανείς ότι ο Γερμανός δεν θάρθει να κάνει τα μπάνια του στο Κρήτη, ή μήπως ο Αμερικάνος δεν θα πάει στην Σαντορίνη;
Ακόμα κι αν το δούμε αλλιώς, η Creta Farm δεν θα συνεχίζει να πουλά αλλαντικά στην Ισπανία & Αμερική; Μήπως οι ντομάτες Μεσσαράς, ή το βαμβάκι Αγρινίου ή το λάδι Καλαμάτας δεν θα πωλείται στις διεθνείς αγορές;
Μήπως τελικά όλα αυτά θα πωλούνται σε καλύτερα για τον Έλληνα δεδομένα.
Και τέλος πάντως που χάνει όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκία η οποία δεν είναι μέλος της ΕΟΚ; Μήπως το δικό της λάδι δεν πουλιέται. Μήπως οι παραλίες της δεν είναι γεμάτες; Μήπως … λέω μήπως, είναι πιο γεμάτες από τις δικές μας;
Γαργάρα την έχουν λοιπόν την σπορά φόβου στον Έλληνα, ότι δήθεν θα μείνουμε μονάχοι μας, ότι δήθεν πρέπει νάμαστε μέλη της μεγάλης οικογένειας.
Και τι κερδίσαμε όλα αυτά τα χρόνια από το 1981 (ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ) έως σήμερα. Μα είναι 20 χρόνια! Και αντί σήμερα νάμαστε – αν μη τι άλλο - απλά 20 χρόνια μπροστά… είμαστε πίσω από το 1920!, πίσω στον μεσαίωνα!!
Φόβος, ποιός φόβος; Θυμηθείτε ότι πάνω από όλα είμαστε Έλληνες!
Επιβιώσαμε χιλιάδες χρόνια, σπέρνοντας τη γνώση και τον πολιτισμό στον υπόλοιπο κόσμο. Σήμερα μας μετάλλαξαν σε “ουραγούς” του Ευρωσυστήματος.
Οι ίδιοι με τότε είμαστε όμως, απλά οι δικαιοπάροχοι αυτού του συστήματος της «μιζέριας» μέσω του ωχαδερφισμού που δικτατορικά θέσπισαν στο τόπο μας, κατάφεραν πρόσκαιρα να μας κάνουν να ξεχάσουμε το τι σημαίνει Έλληνας, αλλά και τι σημαίνει ΕΛ και ποιοι το πολεμούν!
Αναρωτηθείτε, θυμηθείτε και πάνω από όλα … ΕΝΩΘΕΙΤΕ!!!

Καλή λευτεριά και κλείνοντας θα θυμηθώ τα λόγια του ιδεολόγου της Ελευθερίας που έχω την τύχη να είμαι συντοπίτης, του μέγα Νίκου Καζαντζάκη:
«Δε χύνεται ποτέ άδικα το αίμα. Δεν το ΄χεις ακουστά πως ένας σπόρος είναι η λευτεριά, μα δεν ποτίζεται αυτός με νερό για να πιάσει, παρά με αίμα!!»