Βιασμός 13χρονης στο Ηράκλειο Κρήτης
Αυξάνεται ο αριθμός θυμάτων βιασμού στην Ελλάδα.
Πέμπτη 26/02/2009
της Μόνικας
Ζουγανέλη Μετά το τραγικό συμβάν που έλαβε χώρα στην επαρχία Αμαρίου και αναφέρομαι στον βιασμό μιας 73χρονης γυναίκας, έρχεται να προστεθεί στην λίστα ένας ακόμα βιασμός στην Κρήτη, αυτός της 13χρονης μαθήτριας από το Κεφαλοχώρι – Νομού Ηρακλείου από τρία ανήλικα παιδιά!
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο η μαθήτρια βιάστηκε από τους δύο ανηλίκους ενώ ο τρίτος βιντεοσκοπούσε με το κινητό του την αποτρόπαια πράξη όπου εν συνεχεία την απέστειλε σε γνωστούς και φίλους. Το απερίγραπτο θέαμα δεν άργησε να φτάσει και στο κινητό του πατέρα του θύματος με αποτέλεσμα να βγει και στην επιφάνεια αυτό το «έγκλημα». Ήδη ο ένας από τους τρεις κατηγορούμενους τέθηκε σε καθεστώς επιτήρησης ενώ οι άλλοι δύο θα απολογηθούν τις προσεχείς μέρες.
Η ουσία όμως του πράγματος δεν είναι ούτε να περιγράψουμε με τον πιο γλαφυρό τρόπο τις φρικιαστικές εικόνες που έζησε ένα 13χρονο παιδάκι αλλά ούτε και να διαπράξουμε τον δεύτερο βιασμό στο θύμα, που δεν είναι άλλος από τον κοινωνικό βιασμό.
Σύμφωνα με έρευνα του εγκληματολόγου κ.Τσιγκρή Άγγελου μέχρι πριν λίγα χρόνια, διαπράττονταν ετησίως στην Ελλάδα 4.500 βιασμοί. Εξ?αυτών, στην αστυνομία καταγγέλθηκαν μόνο 270 και έγιναν 
183 συλλήψεις υπόπτων. Στα δικαστήρια έφτασαν μόνο 47 για να εκδικαστούν κατόπιν άσκησης ποινικής δίωξης. Το 95,8% των βιαστών δρουν χωρίς συνεργό, προτιμούν το ύπαιθρο και τους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους. Οι περισσότεροι βιασμοί σημειώνονται από τις 6 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα. Το 53,4% των βιαστών είναι άτομα νεαρής ηλικίας, ενώ το 32,8% είναι μεσήλικες. Το 46,5% των βιασμών γίνεται στην επαρχία. Το 50,9% των βιαστών προέρχεται από τη μεσαία κοινωνικό-οικονομική τάξη και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των θυμάτων τους, το 31% αυτών είναι αρκετά μορφωμένοι.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που καθήλωσαν το Πανελλήνιο. Ποιος θα ξεχάσει την 16χρονη μαθήτρια από την Αμάρυνθο που επειδή καταγόταν από την Βουλγαρία κατάντησε να υποδυθεί το θύτη μιας και οι συμμαθητές της είχαν ….μέσο και την γλύτωσαν. Ή την περίπτωση της 11χρονης μαθήτριας που είχε πέσει θύμα ομαδικού βιασμού από τρεις μαθητές γυμνασίου, 14-16 ετών, φίλους του μεγαλύτερου αδελφού της και δυστυχώς η συγκεκριμένη έμεινε και έγκυος μετά το τραγικό συμβάν.
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, οι βιασμοί ανηλίκων στην Ελλάδα δεν είναι άγνωστο φαινόμενο. Ένα στα οκτώ ανήλικα κορίτσια έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά και ένα στα δέκα αγόρια. Επίσης, από την ίδια έρευνα προκύπτει ότι το 1% των ανηλίκων θα κακοποιηθούν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Και αυτό ακριβώς είναι που ανησυχεί τους ειδικούς, που ζητούν μια διαφορετική πολιτική στο θέμα της πρόληψης.
Αλλά δεν έχουμε μόνο τις περιπτώσεις ανηλίκων. Ποιος θα ξεχάσει τον πρόσφατο βιασμό της 73χρονης γυναίκας από τους 3 αλλοδαπούς στο Βυζάρι. Η υπόθεση του «δράκου των ασανσέρ», ενός επικίνδυνου εγκληματία που βίαζε γυναίκες, είχε συγκλονίσει όταν λίγα χρόνια πριν είδε το φως της δημοσιότητας. Μια γυναίκα θύμα του, τον αντίκρισε στο δικαστήριο και τον υποδέχτηκε με ένα δυνατό χαστούκι. Εκείνος, αιφνιδιάστηκε αλλά δεν αντέδρασε. «Θέλεις κρέμασμα» του είπε η 50χρονη γυναίκα και κατέρρευσε!! Είχε μόλις ολοκληρώσει την κατάθεση της, όπου περιέγραψε όσα είχε υποστεί από τον 26χρονο Χρήστο Γκίλη.
Ήταν το ένα από τα 28 θύματα του νεαρού, που από τις 9 Σεπτεμβρίου 1997 έως τον Μάρτιο του 1998, είχε γίνει ο εφιάλτης των γυναικών των περιοχών της Κυψέλης, Πατησίων, Κολωνού κ.α. Ο ίδιος ομολόγησε μόνο τις ληστείες. Τις απέδωσε στα τραυματικά παιδικά του χρόνια και στα ψυχολογικά προβλήματα που του προκάλεσαν. Αρνήθηκε ωστόσο όλες τις άλλες πράξεις.
Όσες γυναίκες θύματα έχουν το θάρρος να καταγγείλουν το βιαστή τους και να φτάσουν μέχρι το δικαστήριο, δεν ξαναζούν μόνο τον εφιάλτη που προσπαθούν να ξεχάσουν, αλλά βιάζονται για δεύτερη φορά κατά την ακροαματική διαδικασία. Οι εξονυχιστικές ερωτήσεις για την σεξουαλική ζωή τους και το ερωτικό τους παρελθόν και οι υπαινιγμοί «ότι πήγαιναν γυρεύοντας» , τις καθιστούν στην ουσία κατηγορούμενες. Στη Βρετανία αυτήν την κατάσταση θέλησαν να αλλάξουν και έτσι κατέθεσαν στη Βρετανική βουλή νέα νομοσχέδια, που απαγορεύουν στους συνηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων για βιασμό να αναμοχλεύουν το σεξουαλικό παρελθόν των θυμάτων και στους ίδιους τους κατηγορούμενους να εξετάζουν κατ΄ αντιπαράσταση το θύμα τους. Πολλά θύματα αποσύρουν την κατηγορία επειδή δεν μπορούν να αντέξουν την ταπείνωση, τον εκφοβισμό και τον εξευτελισμό που ξέρουν ότι θα υποστούν στο δικαστήριο. Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι να μένουν ατιμώρητοι πολλοί βιαστές, και το χειρότερο, να συνεχίζουν την εγκληματική και αρρωστημένη δράση τους.
Οι περισσότεροι βιαστές δεν συλλαμβάνονται ποτέ. «Όλα έγιναν τόσο αιφνίδια, τόσο αναπάντεχα, που μήνες αργότερα δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι πράγματι συνέβησαν και ότι το θύμα ήμουν εγώ» λέει μια γυναίκα που ακόμα φέρει στην ψυχή της ανεξίτηλα σημάδια. «Ήταν η μόνη στιγμή της ζωής μου που ποθούσα να πεθάνω. Αν είχα τη φυσική δύναμη, τις πρώτες ώρες μετά τον βιασμό μου, θα το είχα κάνει. Δεν έκλαιγα, δεν ούρλιαζα, δεν έκανα τίποτα ούτε καν κρύωνα, μονάχα ήθελα να πεθάνω. Έσφιγγα τα μάτια μου και έλεγα, δεν μπορεί είναι ψέμα!!!» Η παραπάνω γυναίκα βιάστηκε από έναν Έλληνα και έναν αλλοδαπό, σε δάσος, και αφού ασέλγησαν κατά συρροή, την χτύπησαν την λήστεψαν και εξαφανίστηκαν. Είναι μερικές περιγραφές γυναικών θυμάτων βιασμού.
Γι?αυτό θα πρέπει όλοι μας να ευαισθητοποιηθούμε σε τέτοια θέματα. Όχι μόνο οι γυναίκες, μιας και φαίνεται να υπάρχει μεγάλο ποσοστό προτίμησης σε αυτό το φύλο, αλλά και οι άνδρες! Στην Κρήτη και συγκεκριμένα στα Χανιά λειτουργεί το Θεοχαρίδειο Κέντρο Κοινωνικής Συμπαράστασης. Επικοινωνία μπορούν να έχουνε όλοι οι ενδιαφερόμενοι είτε τηλεφωνικά στο τηλ: 28210 45046 είτε μέσω της ιστοσελίδας που λειτουργεί www.help-net.gr
Ας δούμε τα πράγματα με άλλο μάτι και ας μην γινόμαστε και εμείς συνένοχοι στον βιασμό. Είτε είναι σωματικός είτε ψυχολογικός βιασμός. Ας μην αναρωτιόμαστε μόνο γιατί έχουμε φτάσει σε αυτό το έσχατο σημείο αλλά ας βοηθήσουμε να εξαλειφθεί το φαινόμενο που ξεκινάει μέσα από τα ίδια μας τα σπίτια. Είναι τραγικό να γυρίζουμε την πλάτη και να λέμε ότι δεν μας αφορά. Ναι; Πότε δεν μας αφορά; Σήμερα! Αύριο όμως δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Η ανέχεια και η χαλαρότητα, μας έχουν κάνει πλέον αναίσθητους. Κάποτε ένας βιασμός ήταν η είδηση του μήνα ενώ τώρα περνάει στα ψιλά γράμματα ή γίνεται προϊόν εκμετάλλευσης από τα ΜΜΕ για την προβολή τους χωρίς διόλου να αναλογιστούν τον κατ?εξακολούθηση βιασμό που πράττουν στα θύματα βιασμού και τις οικογένειές τους.
Σαν γυναίκα, σαν άνθρωπος, σαν μάνα, σαν κόρη, σαν αδερφή και ένα σωρό άλλους τίτλους που μπορεί να έχει μια γυναίκα ή ένας άνθρωπος γενικότερα, από το βήμα μου σας προτρέπω να το σκεφτείτε. Είναι η αρχή, όπου η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
