Βιώσιμη ή αβίωτη κινητικότητα!
20/5/10
του Νίκου
Νίνου * Τους τελευταίους μήνες έχουμε βομβαρδιστεί από την νέα ,για μας, έννοια της βιώσιμης κινητικότητας, ( και της βιώσιμης πόλης), της οποίας η χρήση έχει καταντήσει … κατάχρηση, και (όπως όλες οι περιπτώσεις καταχρήσεων!), επικίνδυνη για όλους μας.
Ακούσαμε και ακούμε τους υποστηρικτές της, ακούσαμε και ακούμε τις αντίθετες φωνές.
Ακούσαμε και ακούμε τους ειδικούς ακούσαμε και ακούμε τους «ειδικούς» και … παντογνώστες.
Ακούσαμε και ακούμε μονομερείς απόψεις, που «φωτίζουν» μια μικρή «γωνιά» της όλης υπόθεσης, ακούσαμε και ακούμε «ιπτάμενες» κουβέντες που δεν … γνωρίζουν το «έδαφος»,και απλώς επιχειρούν να κερδίσουν «το τέταρτο δημοσιότητας» που όλοι δικαιούμαστε!
Οι περισσότεροι από μας ,δεν δίνουν καμιά σημασία, ούτε «εντυπωσιάζονται» από τα λόγια, καταποντιζόμενοι και «ισοπεδωμένοι» ,από την αβίωτη κυκλοφοριακή καθημερινότητα μας, στην δυσκολοβίωτη πόλη μας
Κάποιοι νομίζουν ότι με τα απαγορευτικά και αποσπασματικά «φιρμάνια», θα κτίσουν τείχη και θα επιβάλλουν αλλαγές και υποχρεωτικές ροές, αγνοώντας ,ότι αναφέρονται σε ανθρώπους με προσωπικότητα και λειτουργικές ανάγκες, και όχι στα γνωστά άσπρα τετράποδα !
Η βιώσιμη κινητικότητα είναι η μια άκρη ,που βρίσκεται 360 μοίρες μακρυά από την άλλη άκρη, που είναι η αβίωτη κινητικότητα ( το + άπειρο και το ? άπειρο που λέμε στα μαθηματικά).
Και όπως είναι αυτονόητα σαφές, πιο … κοντά δεν γίνεται, (αν πάμε … ανάποδα!)
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ,ότι οφείλουμε να βαδίζουμε και να λογιζόμαστε … «ντρέτα»,για να ξέρουμε που βαδίζουμε και τι στοχεύουμε.
Η βιώσιμη κινητικότητα δεν είναι «τα πόδια μας», όπως δεν είναι «το ποδήλατο μας»!
Είναι μια ολοκληρωμένη διαχείριση της καθημερινότητας του πολίτη, είναι ένα σύνολο παραμέτρων και δεδομένων ,έχει αρχή και τέλος, έχει «λογική» και ρεαλισμό, έχει απαντήσεις και λύσεις .
Είναι ένας ολόφρεσκος και ολόδροσος καλομελετημένος κήπος, χωρίς «παραφωνίες» και χωρίς «αυθαιρεσίες» οποιουδήποτε, και οποτεδήποτε, με εισόδους και εξόδους ,με ταυτότητα και προσωπικότητα.
Στην χώρα μας, είναι δυστυχώς γνωστό , πως ? συνηθίζουμε να «βαπτίζουμε» το «κρέας» «ψάρι» και να πορευόμαστε … βέβαιοι ,για την ψαροφαγία μας!
Δεν θάταν επομένως πρωτόγνωρο το να θεωρούμε την αβίωτη κινητικότητα μας ,(και όσα κάνουμε για να την … πετύχουμε!), σαν πετυχημένη βιώσιμη κινητικότητα, υλοποιούντες (για μια ακόμη φορά) την σχετική Τσαρούχειο ρήση.
Να μιλήσουμε για βιώσιμη κινητικότητα για βιώσιμη πόλη!
Έχει η πόλη μας αδόμητους χώρους ;
Όλοι γνωρίζουμε , και βιώνουμε, την οικοπεδοπενία μας! Σ αυτήν την πόλη κτίσαμε κάθε «γωνιά» της, και με τη «φόρα» που έχουμε πάρει …ακάθεκτοι ,επιμένουμε να κτίσουμε και ότι μας έχει «ξεφύγει»!
Αποτελεί πρωτοποριακή άποψη αυτό που εμείς επιμένουμε να «πιστεύουμε», ότι δηλαδή δεν μας χρειάζονται αδόμητοι χώροι, για να κάνουμε βιώσιμη την πόλη μας.
Όλος ο κόσμος , (αλλού…), μιλεί και επιμένει ,ότι εκεί που καταντήσαμε,(με την υπερεκμετάλλευση του χώρου) πλέον οφείλουμε να προγραμματίζουμε το γκρέμισμα κτισμένων οικοδομικών τετραγώνων για ν αναπνεύσουν οι πόλεις μας, και εμείς εδώ στην πόλη μας… τον «χαβά» μας, δηλαδή επιμένουμε ν αποκτήσουμε ότι «γλύτωσε» και έμεινε αδόμητο.
Αλλού ήδη ακούγονται «φωνές» ,ότι οι επόμενοι εθνικοί ευεργέτες θα είναι εκείνοι οι οποίοι θα χορηγούν αυτά τα απαιτούμενα χρήματα των αποζημιώσεων των γκρεμισμάτων που πρέπει να γίνουν, και εμείς εδώ στην πόλη μας αναζητούμε «ευεργέτες» για να μας κτίσουν ,ότι απόμεινε άκτιστο!
Υπάρχουν ,(αλλού …),δεδομένα και καταστάσεις ,που «εξοικονομούν» χώρους σε υπόγειες ή σε υπέργειες δράσεις, και σε αξιοποίηση και των τριών διαστάσεων του χώρου!
Εμείς εδώ ούτε «βλέπουμε» ψηλά ούτε «βλέπουμε» χαμηλά ( μόνο … οριζόντια), ούτε «γνωρίζουμε» από … Στερεομετρία!
Δεν γκρεμίζουμε για να κυκλοφορήσει αέρας, δεν κάνουμε τίποτα άλλο, και νομίζουμε ,πως ,χωρίς «οξυγόνο» θα … επιβιώσουμε!
Έχει η πόλη μας κοινόχρηστους χώρους ;
Αν εννοούμε δρόμους ,ναι έχουμε! Γιατί ,αν εννοούμε πλατείες ,πάρκα κλπ ποτέ δεν είχαμε, και δεν «γνωρίζουμε» αν αποκτήσουμε ποτέ!
Αν εννοούμε πεζοδρόμια, πώς, βεβαίως και έχουμε ,αλλά…δεν φαίνονται!
Υπάρχει το λεξικό της ελληνικής γλώσσας ,αλλά εδώ στην πόλη μας ,το έχουμε… αλλάξει! Επισήμως και με την ανοχή του ,τοπικού, Κράτους!
Πεζοδρόμιο ,εδώ, δεν είναι ο δρόμος των πεζών ,αλλά η βιτρίνα των καταστημάτων ,και το πάρκινγκ των αυτοκινήτων (ιδιαιτέρως των …μεγάλου κυβισμού αυτοκινήτων!).
Οδός , εδώ, δεν είναι , μόνον ο χώρος κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, αλλά και ο χώρος κίνησης των πεζών, και το πάρκινγκ των ,υπολοίπων, αυτοκινήτων! Ενίοτε είναι και η … επέκταση της βιτρίνας των καταστημάτων.
Έχει η πόλη μας πράσινο, έχει λουλούδια ;
Αν εννοούμε «δείγματα» πρασίνου και «δείγματα» λουλουδιών,( έτσι για να θυμόμαστε αυτό το υπό εξαφάνιση «είδος»), βεβαίως και έχουμε!
Δεν υπάρχουν αδόμητοι χώροι για να φυτεύσουμε,,(επειδή εμείς εδώ πρωτοπορούμε και θεωρούμε πως δεν χρειάζονται!), όμως υπάρχει τεχνογνωσία ,που, ( αλλού…),υλοποιούν σε πράσινες ταράτσες, σε «κρεμαστούς κήπους» σε πράσινα μπαλκόνια κλπ, η οποία «δεν έφτασε» στην πόλη μας, γιατί εμείς ,εδώ, νομίζουμε ότι πορευόμαστε … βιώσιμα ,και χωρίς πράσινο και λουλούδια!
Εχει η πόλη μας αστική συγκοινωνία ;
Βεβαίως και έχει όμως μόνο για να πάμε από τη λεωφόρο στο Πανεπιστήμιο!
Στις υπόλοιπες περιοχές ψηλά -χαμηλά, οπουδήποτε, πρέπει ( μας λένε…), να πηγαίνουμε με … ποδήλατα!
Και έστω ,ότι … αντέχουμε να τους ακούσουμε όμως μετά τα ποδήλατα θα τα βάζουμε στην …τσέπη μας;
Μας λέγανε να χρησιμοποιούμε τα δωρεάν ποδήλατα ,που είχαν δωρήσει στον δήμο δύο γνωστοί χορηγοί. Αλλά πλέον αυτά … πάνε! Από την πολύ περιποίηση … «τάπαιξαν».
Κάποιοι δεν είχαν ακούσει για το… «ρεξόνα»!
Όλη η υφήλιος κτίζει την μαζική της μεταφορά, αλλά εδώ στην πόλη μας, δεν ? την χρειάζονταν!
Θεωρούσαν ,ως φαίνεται, ότι θα αποβιώνει την βιωσιμότητα μας …
Έχει η πόλη γειτονιές, έχει στοιχεία ανθρώπινων «διαστάσεων» ;
Την ( αρνητική!) απάντηση την δίνει η πραγματικότητα.
Τα αυτοκίνητα έχουν «επικρατήσει» κατά κράτος, και δεν περισσεύει ούτε ένα μ2 για να δούμε φως στην άκρη του τούνελ ώστε να φανεί μια ακτίνα της έννοιας μιας γειτονιάς!
«Σύμμαχος» αυτής της επικράτησης η ανυπαρξία αυτού που λέμε «Κράτος»!
Όμως ,πώς θα φυτρώσει η βιώσιμη κινητικότητα ,η βιώσιμη πόλη, όταν όλοι «τρέχουμε» ,…προς άλλες περιοχές ,για όλες τις παραμέτρους της καθημερινότητας μας!
Για την οικονομία του χώρου (αλλά και ?του χρόνου των αναγνωστών του παρόντος κειμένου), θα σταματήσω το … ερωτηματολόγιο!
Αλλωστε ο προβληματισμός δεν είναι αρεστός και ? κουράζει.
Εμείς , εδώ, τα αλλάξαμε όλα στο λεξικό της ελληνικής γλώσσας ,στην βιώσιμη κινητικότητα θα … κολλήσουμε!
Για μας βιώσιμη κινητικότητα, βιώσιμη πόλη, θα πεί, μόνον, ποδηλατάδα και διποδοπορεία!
Δώστου λοιπόν ένας ποδηλατοδιάδρομος, ζωγραφίσαμε πάνω ένα ποδήλατο, και νάτηνε τη βιώσιμη κινητικότητα!
Τώρα ,θεωρούμε, ότι μπορούμε δικαίως, να μιλούμε για βιώσιμη κινητικότητα, για βιώσιμη πόλη!
Είναι όμως, έτσι τα πράγματα ;
Υπάρχουμε εμείς ,οι ?«κακοί πολίτες» ,(έτσι πλέον «στιγματιζόμαστε»!),που επιμένουμε να κινούμαστε εποχούμενοι μη έχοντες άλλην επιλογή.
Αισθανόμαστε σαν τους «δακτυλοδειχτούμενους» … εγκληματίες της βιώσιμης,
( είπαμε, ότι έτσι λέει το τοπικό…λεξικό!), πόλης μας ,και στεναχωριόμαστε.
Υπάρχουν ,οι άλλοι, οι …«καπετάνιοι» πολίτες, που κάνουν ,ό,τι κάνουμε και μείς, απλώς εκείνοι…δεν στεναχωριούνται!
Υπάρχουν οι ποδηλάτες ,που καθημερινά συνειδητοποιούν ότι δεν είναι …απλή υπόθεση να κυκλοφορήσεις με ποδήλατο στην βιώσιμη πόλη μας.
Οι ποδηλατολωρίδες …φιλοξενούν και άλλους κινούμενους, και δεν είναι … αποκλειστικότητα των ποδηλάτων.
Υπάρχουν οι, … από κάθε παράμετρο, ταλαίπωροι πεζοί, που στριμωγμένοι στα 30 εκατοστά διαδρόμου τους, υπόκεινται σε μόνιμο κίνδυνο …εκτροχιασμού τους!
Τελικά σε τούτη τη βιώσιμη , (στα λόγια…) πόλη μας, ο βίος μας είναι … αβίωτος!
Η κινητικότητα μας είναι αβίωτη!
Κάποιοι θα μας πούνε ,ότι βιαζόμαστε να κατακρίνουμε.
Μια αρχή έχει γίνει και συνεχίζουμε τον δρόμο μας προς την βιωσιμότητα!
Ηδη μας έχουν εξαγγελθεί κάποια εκατομμύρια ευρώ για ποδηλατοδρόμηση του πεζοδρομίου της παραλιακής ( ξήλωμα του έργου που είχε γίνει πριν δεκαετίες και ανακατασκευή με ποδηλατόδρομο), άρα … συνεχίζουμε τον δρόμο που ξεκινήσαμε.
Αλήθεια είναι ( αυτό τουλάχιστον ισχύει σύμφωνα με το δικό μας λεξικό!),ότι …συνεχίζουμε τον δρόμο προς την βιώσιμη πόλη μας.
Το ερώτημα είναι αν ακολουθούμε τον σωστό δρόμο ή απλά κάποιο μονοπάτι που σίγουρα δεν οδηγεί στην βιώσιμη πόλη.
Γιατί το ξαναλέμε, βιώσιμη πόλη και βιώσιμη κινητικότητα, δεν είναι ,μόνον, το ποδήλατο!
Δεν γίνεται «κακαβιά» μόνο με τις «πατάτες» { παρακαλώ, να μην παρεξηγηθεί η τυχαία αναφορά σε ένα από τα υλικά μιας κακαβιάς}! Χρειάζονται και όλα τα υπόλοιπα «υλικά» της! Μάλιστα κάποια ,από τα υπόλοιπα υλικά της (όπως πχ τα ψάρια!),είναι πλέον ουσιαστικά!
Η βιώσιμη κινητικότητα είναι πολλά πράγματα μαζί, και μια από τις παραμέτρους της είναι η μειωμένη χρήση του ιδιωτικού οχήματος.
Επίσης μια από τις παραμέτρους της είναι η χρήση του ποδηλάτου.
Ακόμη, μια από τις παραμέτρους της είναι η ελεύθερη και ελκυστική πεζοπορία στην πόλη.
Εμείς εδώ στην πόλη μας, εννοούμε την βιώσιμη κινητικότητα, την βιώσιμη πόλη μας, όπως μας βολεύει, απλοποιημένη και «στα μέτρα μας»!
Όμως δεν είναι έτσι!
Το αξιοσημείωτο είναι και οφείλουμε να το επισημειώσουμε, πως η στρεβλή θεώρηση και δρομολόγηση της «κατά την άποψη μας βιώσιμης κινητικότητας», θα οδηγήσει στην αβίωτη κινητικότητα όλων μας!
Ας χρησιμοποιήσουμε ,λοιπόν, «ευρυγώνιο» φακό ,όταν προσπαθούμε να «φωτογραφήσουμε» την βιώσιμη κινητικότητα.
Να «τα πάρει» όλα η φωτογραφία!
* ο κ. Νίκος Νίνος
είναι δημοτικός σύμβουλος
και επικεφαλής της δημοτικής
μειοψηφίας στο Δήμο Ρεθύμνου
