IKA ΡΕΘΥΜΝΟΥ: Προβλήματα εκ των έσω
12/05/2010
της Μόνικας
Ζουγανέλη Πολλές φορές ως τώρα έχουν αναφερθεί τα προβλήματα του ΙΚΑ και ιδίως όσα αφορούν την ταλαιπωρία των ασφαλισμένων προκειμένου να εξυπηρετηθούν από τις υγειονομικές υπηρεσίες του. Συχνά επίσης γίνεται λόγος για επεισόδια έκρηξης θυμού και αγανάκτησης κάποιων ασφαλισμένων στα ιατρεία ή μπροστά στις υπαλλήλους της υποδοχής. Τέτοια επεισόδια δε φέρνουν βέβαια κανένα αποτέλεσμα, δυστυχώς όμως δεν είναι και αδικαιολόγητα.
- Πού αποδίδεται όμως η δυσλειτουργία αυτού του ¨Ιδρύματος¨ και γιατί συντηρείται χρόνια τώρα σε σημείο να θεωρείται πια δεδομένη;
- Είναι άραγε μόνο οικονομικά τα αίτια της αποδιοργάνωσης;
Πραγματικά το ΙΚΑ πάσχει από έλλειψη προσωπικού. Χρειάζονται περισσότεροι γιατροί ώστε τα ραντεβού να μην κλείνονται ένα μήνα μετά για όποιον προλάβει, γιατί κάποιοι δεν προλαβαίνουν και μπορεί να κλείσουν σε ένα μήνα για ένα μήνα μετά?ιδίως όταν πρόκειται για ιατρεία όπως το Ψυχιατρικό, το Καρδιολογικό ή το Παιδιατρικό στο Ρέθυμνο. Χρειάζεται επίσης αρκετό μόνιμο νοσηλευτικό προσωπικό ώστε να μην καλύπτονται βασικές και πάγιες ανάγκες από εποχιακούς υπαλλήλους (stage) που όταν τελειώνει η σύμβασή τους το ¨Ίδρυμα¨ διανύει περίοδο αποδιοργάνωσης με αντίκτυπο φυσικά στην εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων.
Αλλά και οι περισσότεροι γιατροί συμβασιούχοι είναι και όταν τελειώνει η σύμβασή τους τα αντίστοιχα ιατρεία του ΙΚΑ παραμένουν κλειστά ώσπου και αν η σύμβαση ανανεωθεί. Στο διάστημα αυτό βέβαια οι ασφαλισμένοι απλώς ΔΕΝ εξυπηρετούνται, γιατί φυσικά δεν προβλέπεται εναλλακτικός τρόπος να παρέχονται οι σχετικές υπηρεσίες.
Οι παροχές του ΙΚΑ όμως δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητες. Στην πραγματικότητα είναι από τα καλύτερα ταμεία από την άποψη αυτή. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην οργάνωσή του τόσο στο κέντρο όσο και στην περιφέρεια. Το γνωστό απόφθεγμα ¨Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση¨ είναι μια βασική αρχή για την εύρυθμη λειτουργία οποιασδήποτε υπηρεσίας, αλλά φαίνεται να το αγνοούν όσοι κατανέμουν τις αρμοδιότητες και διοικούν το προσωπικό.
- Ελέγχεται άραγε το έργο των διοικητών και διευθυντών των υγειονομικών μονάδων;
Πέραν από βασικούς κανόνες που εκφράζονται με σχετικές εγκυκλίους, η λειτουργία ή υπολειτουργία της υπηρεσίας έγκειται στις ικανότητες διευθυντών και προϊσταμένων να διοικούν και να κατανέμουν εργασίες στο προσωπικό. Οι ικανότητες αυτές και το κατά πόσο αποδίδουν δεν ελέγχονται από την κεντρική διεύθυνση. Κρίνονται βέβαια εκ του αποτελέσματος από τους ασφαλισμένους, αλλά σχεδόν ποτέ οι κριτικές αυτές δεν εισακούονται από την κεντρική διοίκηση ή δε φτάνουν καν σε αυτή. Από την άλλη, πολύ συχνά αντί να κρίνουν και να παραπονούνται, οι ασφαλισμένοι ψάχνουν για γνωριμίες εντός του ¨Ιδρύματος¨ που θα τους κάνουν τη χάρη (κοινώς ρουσφέτι) για να εξυπηρετηθούν προσωρινά. Κακώς η επιλογή του τρόπου αυτού για την εξυπηρέτησή τους καταλογίζεται στους ασφαλισμένους, τη στιγμή που προσπαθούν να λύσουν προβλήματα που αφορούν την υγεία τους και πολλές φορές δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Τίθεται λοιπόν ο εξής προβληματισμός: Μήπως το πρόβλημα με το ΙΚΑ δεν είναι μόνο οικονομικό;
- Μήπως η διοικητική διάρθρωση παγιώνει ρουσφετολογικές σχέσεις με τους ασφαλισμένους λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης των αναγκών τους βάσει των κανόνων παροχής υπηρεσιών;
- Γίνεται άραγε σωστή εκμετάλλευση του προσωπικού (εποχικού και μόνιμου) και υπάρχει έλεγχος και καθοδήγηση των διοικούντων;
Ας σκεφτούν λοιπόν τα ερωτήματα αυτά τόσο οι ασφαλισμένοι για πιο ουσιαστικά παράπονα και διεκδικήσεις, αλλά κυρίως οι ιθύνοντες για αποτελεσματικότερη και με γνώμονα το όφελος των ασφαλισμένων κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού του ¨Ιδρύματος¨.
