Το τελευταίο καιρό βλέπουμε στα κανάλια ή διαβάζουμε στις εφημερίδες για διάφορα που μας κάνουν να αισθανόμαστε αρκετή πίκρα στη ζωή μας και μου ?ρθαν στο νου τα λόγια από το τραγούδι του Κώστα Χατζή, «Απ? το αεροπλάνο» όπου και σας τα αφιερώνω.
Ο μεγάλος συνθέτης και «φιλόσοφος» Κώστα Χατζής έχει ένα δικό του μοναδικό τρόπο να προσεγγίζει και να φιλοσοφεί τη ζωή. Διαβάστε καλά τους παρακάτω στοίχους και προσπαθήστε να δείτε τη ζωή «?από ψηλά» ? αφ? υψηλού, που λέμε. Θαρρώ ότι τέτοιοι στίχοι κρύβουν μέσα τους κάποιο ειδικό ελιξίριο ζωής!
Προλογίζει: ο Βασίλης Κασιμάτης.
|
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
|
Πολύ με πίκρανες ζωή -ηη
μακριά θα φύγω ένα πρωί -ίί
θ? ανέβω σ? ένα αεροπλάνο -οο
να δω τον κόσμο από κει πάνω -ωω
Όταν κοιτάς από ψηλά -ν..
μοιάζει η γη με ζωγραφιά -ν..
και συ την πήρες σοβαρά -ν..
και συ την πήρες σοβαρά
Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ? ένα μικρούλι τόπι
Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
μμμ? θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις
μμμ? Αγαπημένη μου, μην κλαις
πάμε μαζί ψηλά, αν θες
να δεις τη γη απ? τη σελήνη
ένα φεγγάρι είναι και κείνη
Όταν κοιτάς από ψηλά -ν..
μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά -ν..
και συ τον πήρες σοβαρά -ν..
και συ τον πήρες σοβαρά
Μοιάζουν οι πύργοι με κουκλόσπιτα
και τα κανόνια με παιχνίδια
από ψηλά δεν ξεχωρίζουνε
οι ομορφιές και τα στολίδια
Κι ότι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε
από ψηλά αν το κοιτάξεις
αχχχ? θα σου φανεί τόσο ασήμαντο
που στη στιγμή θα το ξεχάσεις
Αγαπημένη μου, μην κλαις
πάμε μαζί ψηλά, αν θες
να δεις τη γη απ? τη σελήνη
ένα φεγγάρι είναι και κείνη -ηηη?ηηη?!
