Πούτιν Vs Δύση. Μύθοι & πραγματικότητες
Το Ουκρανικό υπό το πρίσμα της Εφημερίδας ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
Ποια η σχέση της κρίσης με τη τουριστική σεζόν 2022
Γράφει ο δημοσιογράφος
Βασίλης Κασιμάτης
Σε μια προσπάθεια να αποκωδικοποιήσω τα πεπραγμένα της Ρωσο-Ουκρανικής κρίσης αναγκάζομαι να λειτουργήσω υπό ακραιφνώς αντιπολιτευτικό πρίσμα απέναντι στα συστημικά κανάλια της χώρας που έχουν επιδοθεί σε ένα διαρκή αγώνα στο στίβο της πολεμικής προπαγάνδας, απόλυτα συνυφασμένα και συντεταγμένα με τις συλλήβδην επιταγές του Μπάϊντεν και του ΝΑΤΟ.
Και ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το μήλον της Έριδος για τούτο το πόλεμο αφορά ξεκάθαρα την επιθυμία της Δύσης να εγκαταστήσει πυραυλικά συστήματα στο υπογάστριο (σύνορα) της Ρωσίας.
Αυτό τουλάχιστον παρουσιάστηκε ως βιτρίνα, ενώ οι πραγματικές αλλά και αμφίσημες διαθέσεις του ΝΑΤΟ είναι ο αέναος επεκτατισμός και ο απόλυτος έλεγχος γύρω από τη Ρωσική «Αρκούδα», σφίγγοντας τη μέγγενη στον Πούτιν, έναν ανεπίληπτο ηγέτη χώρας, απόλυτα αδέσμευτο και εντελώς ανεξάρτητο από τα τέρατα της παγκοσμιοποίησης.
Ως ήταν λογικό αλλά και αναμενόμενο, ο Ρώσος πρόεδρος αντέδρασε δυναμικά. Και ενώ το ζήτημα θα έπρεπε να αφορά μόνο τις δύο χώρες, τα διεθνή «φόρα» μέσων των συστημικών media (διεθνών και Ελληνικών) επιδόθηκαν σε μια ανηλεή προπαγάνδα σε μια προσπάθεια να παρασύρουν το κοινό προς τα συμφέροντα που ορίζουν οι λομπίστες της Δύσης.
Όμως ποιος μπορεί να ξεχάσει το «Κρίση των Πυραύλων» και το πόλεμο των δεκατριών ημερών, όταν ο τότε Ρώσος πρόεδρος Νικήτα Χρουστσόφ θέλησε το 1962 να εγκαταστήσει πυραυλικά συστήματα στο υπογάστριο των ΗΠΑ αυτή τη φορά, την Κούβα.
Ως ήταν λογικό αλλά και αναμενόμενο, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζ. Φ. Κένεντι αντέδρασε δυναμικά.
Φτάσαμε μια ανάσα από πυρηνικό πόλεμο.
Και ερωτώ:
1)Καλός ο Κένεντι, όταν απέτρεψε εγκατάσταση Ρωσικών πυραύλων στο υπογάστριο των ΗΠΑ και κακός ο Πούτιν που απέτρεψε εγκατάσταση Αμερικανικών (δήθεν ΝΑΤΟ!) πυραύλων στα δικά του σύνορα; Και αυτό δεν αναφέρεται από κανένα τηλεοπτικό κανάλι… τίθεται όμως ευρέως και με ερωτηματικό τρόπο από όλους όσους γνωρίζουν ιστορία.
2) Θα δεχόταν σήμερα ο Μπάϊντεν Ρωσικές πυραυλικές εγκαταστάσεις στο Μεξικό;;;; (!!!)
3)Θα δεχόταν σήμερα η Γερμανία να έβαζε ο Πούτιν πυραύλους στο δικό της υπογάστριο, την Πολωνία;
4)Γιατί επιμένει ο Ερντογάν να αποστρατικοποιηθούν τα Ελληνικά νησιά (πυραύλους βέβαια δεν έχουμε εκεί);
Συμπέρασμα:
Κανείς σοβαρός ηγέτης χώρας δεν θέλει στα σύνορά του τέτοιες πολεμικές mega εγκαταστάσεις και ιδιαίτερα από χώρες και θεσμούς με κακό παρελθόν.
Άρα… γιατί κακός ο Πούτιν;
Καθίσταται ηλίου φαεινότερο ότι ο Βλαδίμηρος Πούτιν από τη μια αποδείχτηκε σκληρό καρύδι για τη φρουτοσαλάτα του ΝΑΤΟ και από την άλλη, αμετακίνητος για τα συμφέροντα του λαού του που αρνείται να τους μετατρέψει σε μουζίκους. Απείλησε ευθέως τη Δύση να μην παρέμβει και από ότι φαίνεται μέχρι στιγμής, η Ατλαντική Συμμαχία φαίνεται να έσκυψε το κεφάλι!
Αναρωτιέμαι, απασχόλησε το ΝΑΤΟ η Τουρκική εισβολή στη Κύπρο το ’74; Απασχόλησε όλους εμάς η αχταρματοποίηση που κατάφερε και με τους δικούς του όρους το ΝΑΤΟ στη πρώην Γιουγκοσλαβία; Και ξαφνικά θέλουν τα media να μας πείσουν ότι αυτά γίνονται για πρώτη φορά μετά το Β’Π.Π.
Κι όμως περισπούδαστοι “νομικοί και αμετανόητοι κήρυκες” των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην πινακοθήκη ηλιθίων των media, επιτίθενται στον Πούτιν, διαταράσσοντας ισορροπίες που κανείς εξ αυτών στα πάνελ δεν θα κληθεί να πληρώσει παρά μόνο και πάλι ο απλός λαός.
Ο ρόλος της Ουκρανικής μαριονέττας.
Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Πρόεδρος Ουκρανίας. Ένα άτομο της Δύσης, ένας εβραίος ηγέτης σε μια αμιγώς Χριστιανορθόδοξη χώρα, ένας πρώην κωμικός ηθοποιός με μια ελάσσονος σημασίας πολιτική προϋπηρεσία, πέρα για πέρα ασήμαντη για τον όγκο των 44 εκατομμυρίων Ουκρανών κατοίκων. Με λίγους μόνο μήνες στο τιμόνι της χώρας του, ενέπλεξε τον κόσμο σε ένα πόλεμο που από προ της κήρυξης του ήταν χαμένος. Γι αυτό άλλωστε μερίδα Ουκρανών βουλευτών ζήτησε πριν από 2 μέρες τη παραίτηση του Ζελένσκι. Ποιο τηλεοπτικό κανάλι πρόβαλε αυτό το γεγονός;
Ο Ουκρανός πρόεδρος παρασύρθηκε ως άλλος ικέτης από την νομενκλατούρα της Δύσης, ώστε να προχωρήσει στο αίτημα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Το έκανε, δέχθηκε το πόλεμο της Αρκούδας και να τα αποτελέσματα.
Οι Δυτικοί κουμανταδόροι τον άφησαν εντελώς ξεκρέμαστο και αυτή τη στιγμή η χώρα του κινδυνεύει με ολοκληρωτική άλωση. Φταίει ο Ρώσος;
Τα ίδια ακριβώς έκαναν οι Δυτικοί και το 2008 με την Γεωργία, εκνεύρισαν την Αρκούδα, με τα γνωστά και τότε αποτελέσματα. Ενθάρρυναν και τότε τους Γεωργιανούς, με κατάληξη των πόλεμο της Οσσετίας. Με ρυθμό προπόνησης και μέσα σε λίγες μόλις μέρες οι Ρωσικές δυνάμεις επικράτησαν, ενώ οι Γεωργιανοί έμειναν όπως και σήμερα ακάλυπτοι από τις Δυτικές επιταγές. Μια από τα ίδια και το 2014 στο πόλεμο της Κριμαίας.
Συμπέρασμα.
Διαπιστώνουμε μια διαρκή διάθεση των ΗΠΑ μετά το πέρας του Ψυχρού Πολέμου, επιδιώκοντας την αχταρματοποίηση εντός των Ευρωπαϊκών εδαφών με προφανές σκοπό την αποδυνάμωση της Ρωσίας, προκειμένου να ισχυροποιηθεί το Αμερικανικό λόμπι εις βάρος των χωρών του πλανήτη.
Απλά πράγματα!
Η ασημαντότητας της Ουκρανικής στρατιωτικής μηχανής.
Όσο για την προετοιμασία της μαριονέτας Ζελένσκι για ένα πόλεμο μεταξύ της χώρας του και της Ρωσίας, εδώ τα πράγματα μας οδηγούν σε θέατρο του παραλόγου. Ο όρος μαριονέτας που πλέον ευρέως αποδίδεται στον Ουκρανό πρόεδρο σχετίζεται με το γεγονός ότι προσπάθησε να εμπλέξει της Ουκρανία και εμάς όλους σε ένα πόλεμο βασιζόμενος μόνο στις υποσχέσεις της Δύσης, δίχως να έχει καν ένα έστω και ελάχιστα αξιοπρεπές οπλοστάσιο στη χώρα του, δίχως ποτέ να σκέφτηκε να αφιερώσει μέρος του ΑΕΠ της χώρας του στα εξοπλιστικά αμυντικά προγράμματα. Με 80 απαρχαιωμένα πολεμικά αεροσκάφη, με ραντάρ αεράμυνας από τη δεκαετία του ’70 και με στόλο στρατιωτικών οχημάτων που θυμίζουν αφρικανικές χώρες… που πας σε πόλεμο με την υπερσύγχρονη Ρωσική Αρκούδα;
Και να πει κανείς ότι μιλάμε για κάποια φτωχή χώρα; Η Ουκρανία διαθέτει φυσικούς πόρους (σιτηρά) και ορυκτό πλούτο σε υπερμεγέθη. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες ο Ζελένσκι φαίνεται να εμπλέκεται στη πώληση μεγάλου μέρους του Ουκρανικού στόλου, με το αιτιολογικό ότι η χώρα του δεν το χρειάζεται. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι δεν είδαμε ουδεμία Ουκρανική αντίσταση στη Μαύρη Θάλασσα και απέναντι απο τα Ρωσικά πλοία που φαίνονται να κόβουν ανενόχλητα βόλτες έξω από τα παράλια της Μελιτόπολης και της Μαριούπολης.
Συμπερασματικά, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι απέτυχε παταγωδώς ως ηγέτης (όπως ήταν φυσικά αναμενόμενο) παίζοντας παιγνίδια στη πλάτη των συμπατριωτών του και δυστυχώς αυτό θα το πληρώσουν ακριβά οι Ουκρανοί πολίτες με άγνωστα ακόμα αποτελέσματα, καθώς το αύριο της χώρας με φιλοΡωσική κυβέρνηση είναι αχαρτογράφητα νερά για όλους τους πολιτικούς αναλυτές.
Ο ρόλος των Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ.
Αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014, φιλορώσοι αυτονομιστές ανακήρυξαν δύο “δημοκρατίες” στα ανατολικά της Ουκρανίας. Τη “Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ” και τη “Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ”, προς μεγάλη απογοήτευση της ουκρανικής κυβέρνησης.
Από τότε, υπάρχουν συνεχείς εντάσεις και μάχες στην περιοχή, γνωστή ως Ντονμπάς, μεταξύ των ουκρανικών στρατευμάτων και των αυτονομιστών.
Η Γερμανία και η Γαλλία προσπάθησαν να μεσολαβήσουν για ειρηνευτικές συμφωνίες μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, γνωστές ως “Συμφωνίες του Μινσκ”. Παρά το γεγονός ότι οι μάχες στο Ντονμπάς ενίοτε σταματούν λόγω κατάπαυσης πυρός, τόσο η Ουκρανία όσο και η Ρωσία αλληλοκατηγορούνται για παραβίαση των όρων των συμφωνιών και οι μάχες ξεκινούν εκ νέου.
Η ένοπλη σύγκρουση στο Ντονμπάς, που συχνά αποκαλείται ως “πόλεμος”, έχει ήδη υψηλό ανθρώπινο κόστος, καθώς πιστεύεται ότι 13.000 έως 14.000 άνθρωποι κυρίως ρωσόφωνοι έχουν σκοτωθεί στις μάχες αυτές από το 2014, ωστόσο μια ακριβής εκτίμηση του αριθμού των νεκρών είναι δύσκολο να υπολογιστεί λόγω της φύσης της σύγκρουσης στην περιοχή. Σε αυτή την διαρκή αιματοχυσία ο Πούτιν και μέσω της προ ημερών αναγνώρισης των 2 αυτών δημοκρατιών έβαλε ένα τέλος. Το αν αυτό θα αποδώσει στην συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα το δείξει το σύντομο μέλλον.
Ο πλανήτης γη και ο ρόλος του Βόρειου και Νότιου Πόλου.
Και ενώ για όλους εμάς ίσως όλα αυτά να μην είχαν και ιδιαίτερη σημασία πλην των οικονομικών αντίκτυπων στη τσέπη μας, ως απόρροια των αυξητικών μεταβολών που προέρχονται από τέτοιες διεθνείς κρίσεις, όμως ένα είναι σίγουρο. Ότι ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας δεν γίνεται μόνο για να αποτραπούν οι ΝΑΤΟ-Αμερικανικές πυραυλικές εγκαταστάσεις στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα «μπρα ντε φέρ» , μια ζυγοστάθμιση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας και το αν τελικά ο πλανήτης θα έχει μονομερή ΑμερικανοΝατοϊκή εξουσία επί των χωρών της γης ή τελικά θα έχουμε ισορροπία δυνάμεων, ξαναγυρνώντας στο ασφαλές δίπολο Αμερικής – Ρωσίας, ως μια απόλυτα ζυγισμένη ισορροπία όπου οι δύο δυνάμεις θα ασκούν διαρκώς και αναγκαστικά έλεγχο ο ένας στον άλλον, επί των αιματηρών σχεδίων εις βάρος των πιο αδύναμων χωρών.
Και αυτό όντως λειτούργησε επί των «ημερών» του Ψυχρού Πολέμου, αλλά αποδυνάμωσε μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.
Όμως η Αρκούδα υπομονετικά περίμενε να ανακτήσει τις δυνάμεις της και σήμερα απόλυτα ισχυρή πλέον θέτει ως ίσος προς ίσο την δύναμή της στην υπηρεσία της παγκόσμιας ζυγαριάς και το κυριότερο… χωρίς καμία απολύτως εξάρτηση ή «εθισμό» από τις Δυτικές «Σειρήνες του Οδυσσέα».
Κατά συνέπεια και όπως η γη χρειάζεται και τους 2 πόλους βορρά & νότου, έτσι και οι χώρες της γης έχουν απόλυτη ανάγκη την ισορροπία δυνάμεων Αμερικής – Ρωσίας. Αν μη τι άλλο, η ιστορία αυτό και μόνο αυτό μας έχει διδάξει.
Και το μόνο δυστύχημα που αντιμετωπίζουμε ως δυτικοί πολίτες είναι τα τηλεοπτικά κανάλια των χωρών μας, με τη τηλε-προβοκάτσια να έχει ξεπεράσει κατά πολλού την εγκληματική προπαγάνδα του Τζότζεφ Γκέμπελς επί 3ου Ράϊχ.
Κυρώσεις επί των Ρώσων.
Πρόκειται για ένα ανέκδοτο ολικής αλέσεως. Με συνομολογήσεις λεόντειων ρητρών προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις η Νατοϊκή Δύση και να απομακρύνει τη κοινή γνώμη από το γεγονός ότι άφησαν εντελώς εκτεθειμένο τη Μαριονέτα Ζελένσκι και μαζί του 44 εκατομμύρια Ουκρανούς, σερβίρουν δήθεν αυστηρές κυρώσεις που τις διαβάζει μια-μια το Κρεμλίνο και γελάνε μετά δακρύων. Κυρώσεις στους Ρώσους; Σε μια χώρα που βρισκόταν δίχως κανένα πρόβλημα πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα με καθολικό εμπάργκο σχεδόν επί μισού αιώνα μετά το Β’Π.Π.; Έλεος! Ποιους νομίζουν ότι κοροϊδεύουν; Ίσως ολίγους, αλλά σίγουρα όχι αρκετούς.
Επ’αυτού το μόνο σοβαρό που έχω να σχολιάσω είναι ότι με αυτές τις κυρώσεις ίσως ιδρώσουν λίγο οι Ρώσοι στο τομέα των βιομηχανικών ανταλλακτικών των εμπορικών αεροσκαφών, καθώς μεγάλο μέρος των αεροπορικών τους εταιριών χρησιμοποιούν και αεροσκάφη τύπου Boeing και Airbus.
Οι επιπτώσεις του Ρωρο-Ουκρανικού πολέμου για τον Ελληνικό τουρισμό 2022.
Εκτιμώ ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία θα είναι υπόθεση λίγων ημερών αν διδαχτούμε και από τα όσα συνέβησαν ως copy-paste σενάριο, τόσο το 2008 στην Γεωργία όσο και το 2014 στη Κριμαία.
Μετά τη περίοδο κρίσης και αβεβαιότητας των περασμένων 2 εβδομάδων προ της εισβολής και η οποία επέφερε σημαντικές αυξήσεις στην ενέργεια και όχι μόνο, όπως αυτές διατυπώθηκαν στα διεθνή χρηματιστήρια, ο Πούτιν επέλεξε το «γοργόν και χάριν έχει», αφού μια παρατεταμένη κρίση με ενδεχόμενη εισβολή θα προκαλούσε οικονομικό ντελίριο στη παγκόσμια οικονομία ίσως και σε επίπεδα κραχ. Όσο για τον Ελληνικό τουρισμό… καλύτερα τώρα παρά τον Απρίλιο ή τον Μάιο και όλοι αντιλαμβανόμαστε το ξεκάθαρο γιατί.
Τρεις μέρες μετά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία και διαφαίνεται ήδη μια εξισορρόπηση, με το πετρέλαιο να έχει πτωτικές τάσεις.
Αν τελικά ισχύσει το σενάριο ενός πολέμου βραχείας διάρκειας κι αν τελικά δεν έχουμε “δυτική” πολεμική εμπλοκή , τότε και η τουριστική οικονομία δεν θα έχει σχεδόν καμία απώλεια, με τις αγορές να δείχνουν προτίμηση στις μεσογειακές χώρες, αφού για αρκετό διάστημα οι βορειοανατολικές χώρες θα πρέπει να ξεχάσουν τη λέξη τουρισμός.
Κοντολογίς και σύμφωνα με τα ανωτέρω, δεν διαφαίνεται κάποιο σοβαρό ενδεχόμενο προβλήματος για την επερχόμενη τουριστική σεζόν 2022.
Κλείνοντας θέλω να ευχηθώ να λήξει το συντομότερο αυτή η πολεμική κατάσταση και με τις ολιγότερες και για τις δύο πλευρές ανθρώπινες απώλειες.
Συμπαρίσταμαι στο δράμα των Ουκρανών, λυπάμαι για το προσφυγικό ρεύμα που αναμφισβήτητα θα προκληθεί, αν και εύχομαι από δω και μπρος οι φίλοι Ουκρανοί να κάνουν καλύτερες επιλογές για το τιμόνι της χώρας τους.
