Σαντορίνη. Απολογισμός σεζόν 2025
Λόγος για την καταστροφικότερη τουριστική σεζόν ever
Δυσβάσταχτες απώλειες, «κανόνια» και «λουκέτα» σε επιχειρήσεις το χειμώνα
Απούσα η δημοτική αρχή από το πυρήνα του προβλήματος, παντελώς απών και το πολιτειακό κράτος
Στο -50% μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων υψηλής απόδοσης
Του Βασίλη Κασιμάτη*
Και ενώ στις αρχές Νοεμβρίου 2024, στο World Travel Market του Λονδίνου όλα προμήνυαν αέρα σταθερότητας για την Σαντορίνη του 2025 και με την υπουργό Τουρισμού κα Ο. Κεφαλογιάννη να υπόσχεται γεμάτους κορβανάδες, εντούτοις η αλήθεια κείτονταν μακράν. Στο μείον 50% του κακού πέρσι κυμάνθηκαν φέτος οι εισοδηματικές απώλειες στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται με την υψηλή κατηγορία τουρισμού. Στο μείον 35% ακολουθούν ξενοδοχεία και επιχειρήσεις 3 αστέρων. Μικρότερες απώλειες καταγράφονται από τις επιχειρήσεις του νησιού που απευθύνονται στον φθηνό τουρισμό.
Αυτά τα νούμερα καταδεικνύουν ένα και μόνο πράγμα. Διολισθαίνει η αξία της ποιοτικής Σαντορίνης και προς τέρψην των ολίγων το νησί μετατρέπεται σε ένα ακόμα … φθηνό κυκλαδονήσι.
Ας τα δούμε όλα αυτά αναλυτικότερα και κυρίως τι και ποιοι ευθύνονται για αυτό.
Το κακό φέτος ξεκίνησε με το πρωτοφανές συμβάν της σεισμικής «σμηνοσειράς» και τους 12.000 χιλιάδες σεισμούς του Φεβρουαρίου 2025.
Ακολούθησε η δημοσιογραφική ανθρωποφαγία, καθώς ελέω απούσας δημοτικής αρχής (να τραβάει τα λουριά), πήραν σειρά οι «τηλεμπαχαλάκηδες» και έστησαν τρελό χορό λάσπης, την ώρα που στην Σαντορίνη δεν είχε συμβεί ούτε καν μια ρωγμή σε κτίριο.
Το σκηνικό του χάους συμπλήρωσε το σόου που έστησε εις βάρος του νησιού επίσης για επικοινωνιακούς λόγους, η κυβέρνηση. Θυμίζουμε την πολύμηνη άσκοπη παραμονή της ΕΜΑΚ και όλων των συναφή κρατικών υπηρεσιών αντιμετώπισης που στάλθηκαν στην Σαντορίνη προς τηλεπικοινωνιακή βρώση, προ της άφιξης του πρωθυπουργού και μερίδας αρμοδίων υπουργών. Ήλθαν, είδαν … υποσχέθηκαν … και απήλθαν! Υποσχέθηκαν φορο-ελαφρύνσεις, σειρά μέτρων, διαφημιστικές καμπάνιες, τεχνικές επιδιορθώσεις στα πρανή, ντόκους διαφυγής… και όλα αυτά εντός διμήνου. Τι αποκόμισε το νησί από το κυβερνητικό σόου-φιάσκο; Μόνο το στίγμα μιας ανείπωτης δυσφήμισης που επέφερε το τελειωτικό χτύπημα στο τουριστικό προϊόν του νησιού, προμετωπίδα του Ελληνικού τουρισμού!
Ήρθε τέλος και η περιώνυμη «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που μπήκε το νησί μετά από παραγγελία της δημοτικής αρχής (!!!) και ολοκληρώθηκε το χάος. Τι αποκόμισε το νησί από αυτή την «έκτακτη ανάγκη». Απολύτως τίποτα και εδώ. Ντροπή μόνο.
Και από τότε και άλλες τουριστικές περιοχές (εντός κι εκτός Ελλάδας) αντιμετώπισαν κάποιες καταστροφές και πολλές από αυτές δεν πέρασαν καν ως τίτλοι ειδήσεων καν. Δεν άνοιξε μύτη. Την Σαντορίνη όμως κάποιοι φρόντισαν να την διαπομπεύσουν βάναυσα!
Κατά τα άλλα η το νησί έγινε βορά στα social και υπέστη τη τραγωδία της εγκατάλειψης, με αποτέλεσμα όταν μιλάμε για τη σεζόν 2025 να κάνουμε λόγο για τη χειρότερη σεζόν ever! Και σε αυτό, ισόποσα συνυπεύθυνοι, η τοπική αυτοδιοίκηση και η κυβέρνηση.
Τα ανωτέρω αποτέλεσαν τη δαμόκλειο σπάθη της φετινής «κακο-σοδειάς». Όμως δεν είναι ο κυρίαρχος λόγος της τραγωδίας, αλλά μια εκ των συνισταμένων.
Ας δούμε λοιπόν τις υπόλοιπες συνιστώσες που δυστυχώς τελούν εδώ και χρόνια, δίχως κανείς θεσμικός να πιάνει στα χέρια του τη «καυτή πατάτα».
Κοινή πλέον αποδοχή αποτελεί το γεγονός ότι η πάλαι ποτέ κοσμοπολίτικη Σαντορίνη της γκλαμουριάς και του πλούτου, με τους λίαν υψηλούς εισοδηματικά επισκέπτες της, μετατράπηκε σε ένα φθηνό προορισμό ή ακόμα καλύτερα, (;;;) έναν φτηνιάρικο τουριστικό προορισμό!
Ως βασικό πρόβλημα ακούγεται εδώ και χρόνια, η έλλειψη υποδομών. Ναι μεν αλλά…!
Μακάρι να ήταν μόνο αυτό. Το βασικό πρόβλημα όμως είναι αλλού, είναι άλλο…
Η ταυτότητα του νησιού. Αυτό είναι το μείζον ζήτημα.
Τι είδους προορισμός θέλουμε να είναι η Σαντορίνη. Ιδού το ζητούμενο!!
Ξεκίνησε ως ένα πανέμορφο κυκλαδίτικο νησί με απλές παροχές τη δεκαετία του ’80.
Συνέχισε τη δεκαετία του ’90 ως ένα αναπτυσσόμενος τουριστικός προορισμός «πολλά υποσχόμενος» καθώς άρχισαν να δημιουργούνται τότε σοβαρές ξενοδοχειακές μονάδες. Στην ίδια γραμμή πλεύσης και η βιομηχανία της κρουαζιέρας, με τους τότε επιβάτες να ανήκουν σε μια υψηλή κατηγορία πελατών, η οποία εκείνα τα χρόνια δημιουργούσε πλουτισμό στα 65 κοσμηματοπωλεία των Φηρών, ενώ σημαντικό ήταν το έσοδο και στις γύρω περιοχές αλλά και στις περιφερειακές επιχειρήσεις.
Τη δεκαετία 2000-2010 ήδη η Οία και αρκετές περιοχές της καλντέρας παρουσίασαν στη διεθνή τουριστική αγορά πολύ σοβαρές ξενοδοχειακές προτάσεις με καταλύματα αριστείας για ακριβά βαλάντια.
Η κρουαζιέρα όμως παρουσίασε σημάδια αλλοίωσης με τους επιβάτες την να φθίνουν οικονομικά. Ήταν το κομβικό αυτό σημείο όπου ο αριθμός των κοσμηματοπωλείων άρχισε σταδιακά και αυτός να φθίνει ισόποσα.
Όμως αντιστρόφως ανάλογα άρχισε να «εκτοξεύονται» οι VIP παροχές. Επενδύσεις εκατομμυρίων και σκηνικό ανάλογο της τροχιάς του Μόντε Κάρλο, του Σεν Τροπέ, της Ακτής Αμάλφι, κλπ.
Και φθάνουμε στη δεκαετία 2010-2020 όπου η Σαντορίνη έπειτα από αγώνες πολλών ετών και πανάκριβες επενδύσεις, κέρδισε επάξια τη θέση της στις καρδιές του κόσμου και ταυτόχρονα κέρδισε τη θέση της στους 10 καλύτερους και πιο δημοφιλείς προορισμούς του πλανήτη. Και το brand name παγιώθηκε, έγινε παγκόσμιο γεγονός. Το Jet Set του πλανήτη μιλούσε για Σαντορίνη. Οι διεθνείς τουριστικοί οίκοι μοσχοπουλούσαν μια «θέση» στο Σαντορινιό ήλιο της καλντέρας και όχι μόνο(!) και το νησί απολάμβανε τη χρυσή δεκαετία του, με τους τοπικούς επιχειρηματίες να οραματίζονται τη αναπτυξιακή σταθερότητα σε πολύ υψηλά εισοδηματικά επίπεδα για πολλές επερχόμενες δεκαετίες.
Μελανό σημείο σε αυτά… η ξαφνική αλλαγή της βιομηχανίας της κρουαζιέρας παγκοσμίως. Οι εφοπλιστές κρουαζιέρας αποφάσισαν να αλλάξουν γραμμή πλεύσης και να μεγαλώσουν τα πλοία τους με σκοπό να βάζουν μέσα σωρηδόν τους επιβάτες φθηνού βαλαντίου (all inclusive). Αποτέλεσμα; Τα πλοία των 600 επιβατών των παλαιότερων δεκαετιών με τους πλούσιους επιβάτες, άλλαξαν capacity και πλέον αριθμούν 5/6.000 επιβάτες. Άλλαξαν και οι τιμές και πλέον μια κρουαζιέρα κοστίζει ως επί το πλείστον 500€ τη βδομάδα με απεριόριστη κατανάλωση επί του πλοίου. Και μαζί με αυτή την αλλαγή, άρχισε και η γκρίνια στις γκλαμουράτες περιοχές. Τουριστικοί ελιτιστικοί προορισμοί όπως η Βαρκελώνη, η Βενετία, η Πάλμα Ντε Μαγιόρκα, κλπ είδαν ότι δεν «χωρούν» τόσους επιβάτες ημερησίως στις περιοχές τους και ζήτησαν αντίμετρα, τα οποία ασπάστηκαν οι αυτοδιοικητικοί τους άρχοντες. Και έτσι οι ανταγωνιστές προς την Σαντορίνη περιοχές, σταδιακά απαλλάσσονται από τη φθηνή κρουαζιέρα, κρατώντας στα λιμάνια τους μόνο τα μικρά πλοία με ακριβούς επιβάτες. Τα φτηνιάρικα πλοία … πήγαν αλλού. Σε πιο οικονομικούς προορισμούς όπως Νάπολη, Ρίμινι, Γένοβα, Μασσαλία, κλπ.
Γιατί όλα αυτά; Για δύο λόγους.
Πρώτον διότι τόσες χιλιάδες επιβάτες ημερησίως «σκοτώνουν» τον ποιοτικό παραδοσιακό (ξενοδοχειακό) τουρισμό (θυμίζουμε τις καταστροφικές φωτό συνωστισμού στην Οία… να κάνουν το γύρο του κόσμου) και δεύτερον διότι μετρήθηκε ότι η συντριπτική πλειονότητα αυτών αυτών των επιβατών, κατά 80% δαπανούν κατά κεφαλήν 5€ σε κάθε λιμάνι. Τσαμπέ τουρίστες δηλαδή.
Κι ενώ αυτό το πήραν χαμπάρι όλοι οι υπόλοιποι διεθνείς top προορισμοί, στην Σαντορίνη αυτό πέρασε στα ψιλά γράμματα, αδιαφορώντας για την απώλεια του ποιοτικού επισκέπτη (VIP) του νησιού.
Όπως αδιάφορα αντιμετωπίζονται εδώ και χρόνια όλα σχεδόν τα μείζονα ζητήματα του νησιού, αφού εδώ και 20 χρόνια η δημαρχιακή καρέκλα εναλλάσσεται σε 2/3 ανθρώπους παντελώς άσχετους με την τουριστική επιστήμη. Τρανό παράδειγμα, η έλλειψη αντιδημάρχου Τουρισμού. Όταν όλα τα ελιτιστικά μέρη του κόσμου, έχουν τεχνογνώστη αντιδήμαρχο Τουρισμού, στην Σαντορίνη (και ενόσω έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να το επισημαίνουμε αυτό) αυτή η καρέκλα καταλαμβάνεται πεισματικά από τον εκάστοτε δήμαρχο εδώ και 20 χρόνια. Αν είναι δυνατόν… η Σαντορίνη να μην έχει ειδικό Αντιδήμαρχο Τουρισμού! Και το αποτέλεσμα; Γνωστό σε όλους μας.
Και ενώ η Σαντορίνη ξεκίνησε ιστορικά, έχοντας την ίδια τροχιά και πορεία με το Μόντε Κάρλο, την Σαρδηνία και το Κάπρι, στη συνέχεια και λόγω κάκιστης διαχείρισης … χτύπησε στα βράχια.
Αποτέλεσμα: Ενώ το νησί έχει αμέτρητες ποιοτικές ξενοδοχειακές μονάδες, οι οποίες το 2010-2020 (μέχρι και το 2022) γέμιζαν ασφυκτικά και σε πολύ ακριβές τιμές (όπως το Μόντε Κάρλο, κλπ), σήμερα αυτές οι ίδιες μονάδες βαδίζουν ασθμαίνοντας προς τις «κατάντη» (κατώτερες) τουριστικές αγορές.
Κι αυτό γιατί ενώ σε όλο το νησί έχει γίνει κοινά αποδεκτό ότι η μετάλλαξη της κρουαζιέρας προς κάτι φτηνιάρικο, έχει καταστρέψει το ποιοτικό τουρισμό, εντούτοις τρεις επιχειρήσεις όλες κι όλες που κερδίζουν αδρά από αυτή τη «φτήνια», έχουν καταφέρει να στρέψουν τη προσοχή του κόσμου αλλού, βαυκαλίζοντας κιόλας ότι η σημερινή κρουαζιέρα με τους επιβάτες των 5€ κάνουν και καλό στο νησί.
Έπεισαν και μερικούς καταστηματάρχες ότι ο μοναδικός τρόπος επιβίωσής τους είναι η πώληση προϊόντων όπως μαγνητάκια (I Love Santorini) των 0,60 λεπτών του ευρώ, όταν τότε τη δεκαετία του ΄90, στα ίδια ακριβώς σημεία βρισκόντουσαν εκείνα τα 65 κοσμηματοπωλεία του πλούτου και ολόγυρα τους επικρατούσε ο πλουτισμός. Έννοιες και δεδομένα γνωστά και στον πλέον αδαή. Και κανείς δεν τους ανοίγει τα μάτια, να τους πει ότι αν μειωθεί δραστικά η κρουαζιέρα κρατώντας μόνο εκείνα τα πλοία που επιβαίνουν ακριβοί επιβάτες και επανέλθει ο ποιοτικός τουρισμός, αντί για μαγνητάκια του βιοπορισμού θα πωλούν και πάλι χρυσά κοσμήματα του πλουτισμού!
Και σε αυτό το σημείο να κάνουμε και μια καταγγελία. Ενώ το περσινό χειμώνα πάρθηκε η γενναία απόφαση από τον δήμο, να μειωθούν οι ροές των αφίξεων της κρουαζιέρας και ο αριθμός των επιβατών που αποβιβάζονται στο νησί να μην ξεπερνούν τις 8.000 άτομα την ημέρα, αυτό τελικά δεν ίσχυσε. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας και θα παρουσιαστούν σε άλλο ξεχωριστό δημοσίευμα, αυτός ο αριθμός καταστρατηγήθηκε (δεν τηρήθηκε), με τις όποιες νομικές ευθύνες στους εμπλεκόμενους. Αυτό καταδεικνύει όμως απερίφραστα την αδιαφορία και κυρίως την απληστία των υπευθύνων ως προς την ομαλή διαχείριση του τοπικού τουρισμού.
‘Όλα αυτά όμως λειτουργούν εις βάρος των επιχειρηματιών του παραδοσιακού τουρισμού που αποτελούν όμως και την συντριπτική πλειοψηφία του τζίρου της Σαντορίνης. Ενδεικτικό είναι ότι όταν κάνουμε λόγο για την συνεισφορά του νησιού στο ΑΕΠ της χώρας κατά 2.9%, σε αυτά τα νούμερα δεν εισάγονται στοιχεία από τα 5ευρά των φθηνών επιβατών, αφού δεν αποτελούν καν μετρικά στοιχεία.
Αφήνοντας πίσω μας τη κρουαζιέρα και ταυτόχρονα τροφή για σκέψη, περνάμε σε ένα άλλο πεδίο που συντέλεσε καταλυτικά στη μείωση των εσόδων της σεζόν ’25. Και ο λόγος για τη μείωση των τιμών!
Μπορεί οι σεισμοί να μην προκάλεσαν απολύτως καμία ζημιά σε κτίρια στο νησί, εντούτοις εκτός της δημοσιογραφικής ανθρωποφαγίας (που προαναφέραμε) προκάλεσαν μια απύθμενη ηττοπάθεια στους επιχειρηματίες όλων των κλάδων και κυρίως των ελιτιστικών επιχειρήσεων. Η τηλεοπτική τρομολαγνεία (σεισμοί) του Φεβρουαρίου Μαρτίου λειτούργησαν ως μοχλός πίεσης στη μείωση των τιμών. Μέγα λάθος! Και σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των επαϊόντων του τουρισμού αναγνωρίζει αυτό το γεγονός ως λάθος πρακτική. Μια πρακτική που επέφερε δραστική μείωση στη ποιότητα των τουριστών φέτος, με αποτέλεσμα η Σαντορίνη να μετατραπεί σε μια τεράστια «δεξαμενή» bazaar. Παζάρια παντού, γκρίνια στη φτήνια, τουρίστες που θύμιζαν άλλες εποχές … ή περιοχές, ήταν το σκηνικό που συνέθεσε τη φετινή εικόνα του τουρισμού στο υπέρλαμπρο νησί του ηφαιστείου.
Βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας; Βέβαιον 100%! ΣΤΑ BRAND NAMES… Η ΦΘΗΝΙΑ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑ!
Μα τα χεράκια μας που βγάζουν τα ματάκια μας, τα βάζουμε δυστυχώς εδώ και χρόνια καθώς είναι κοινά αποδεκτό ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια ο καθένας κοιτούσε τη «πάρτι» του (όπως λένε οι νέοι) και η συλλογικότητα (παραγωγικοί θεσμοί) στο νησί δεν αγγίζει καν τα εμβρυακά επίπεδα.
Συμπερασματικά, οι τιμές για το 2026 πρέπει να ανέβουν.
Κι αυτό διότι αν επιχειρήσει κανείς ένα ταξίδι στα υπόλοιπα κυκλαδονήσια θα βρει τιμές πιο ακριβές από τη Σαντορίνη. Ενδεικτικά, φέτος ταξιδέψαμε για τις ανάγκες του ρεπορτάζ σε: Φολέγανδρο, Κουφονήσια-Σχοινούσα, Νάξο, Πάρο, Σίφνο, Τήνο. Τιμές ανά διανυκτέρευση, σε καταλύματα 3 αστέρων στα 280 και 300 € με παροχές και ποιότητα, τρισδιάστατα χαμηλότερα από τα αντίστοιχα καταλύματα της Σαντορίνης.
Απίστευτο; Και αυτά τα νησιά δεν υπέστησαν καμία μείωση φέτος, ούτε σε ποιότητα ούτε σε ποσότητα. Τουναντίον κάποια εξ αυτών παρουσίασαν και ισχνές αυξήσεις. Μόνο η Σαντορίνη χτυπήθηκε ανηλεώς, αφού και η Μύκονος μετά τη τροχιά καθόδου που είχε τα τελευταία 2 χρόνια (2023-2024), φέτος ισορρόπησε. Ο νέος δήμαρχος (από το Γενάρη του ’24) Χρήστος Βερώνης επιχείρησε δραστικές αλλαγές με οφθαλμοφανή τα φετινά αίσια αποτελέσματα εκεί.
Κάποιοι κάνουν λόγο ότι υπάρχει σχέδιο «εξ άνωθεν» να χτυπηθεί η Σαντορίνη ώστε να πέσουν οι τιμές και το νησί να πουληθεί μπιρ-παρά. Ίσως και να ισχύει, καθώς υπάρχουν τέτοια «δείγματα γραφής». Παραδειγματικά αναφέρουμε την από πριν μερικών εβδομάδων σε τηλεοπτική συνέντευξη του υπογράφοντα ως προέδρου του «Συνδέσμου Τουριστικών Επιχειρήσεων Σαντορίνης» στο ΣΚΑΙ και στη δημοσιογράφο Ναντίν Χαρδαλιά. Η ίδια αναφέρθηκε στη δήθεν μεγάλη ακρίβεια του νησιού και ότι ο μέσος Έλληνας αδυνατεί να την επισκεφτεί. Της απάντησα με το εξής εύλογο: «Ο μέσος Γάλλος μπορεί να επισκεφτεί το Μόντε Κάρλο (στη Γαλλία του); Όχι! Όμως στο Μόντε Κάρλο δεν πέφτει καρφίτσα, τα πάντα γεμάτα όλο το χρόνο και σε πανάκριβες τιμές. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι όλοι οι προορισμοί για όλα τα βάλάντια. Κάποιοι προορισμοί είναι ευλογημένοι από τον Θεό (όπως και η Σαντορίνη) και μπορούν δικαιωματικά να πωλούν ακριβά. Ακριβά σε εκείνη την αγορά που απαρτίζουν οι ποιοτικοί τουρίστες!
Και η Σαντορίνη ήταν και θα πρέπει να συνεχίσει να είναι το Ελληνικό Μόντε Κάρλο. Βέβαια για να γίνει αυτό θα πρέπει να βελτιωθούν αβίαστα και κάποιες υποδομές. Όχι αναγκαστικά όλες, αλλά τόσες όσες να διευκολύνουν τη ζωή κατοίκων και τουριστών.
Όμως για να γίνει αυτό θα πρέπει το νησί να έχει έναν αρχηγό με πλατιά και σφαιρική τουριστική γνώση. Ήτοι να ταξιδεύει ασταμάτητα και να αντιγράφει, να αντιγράφει, να αντιγράφει!
Πως όμως θα γίνει αυτό όταν ο δήμαρχος του νησιού από το 2010 έως σήμερα (εξαίρεση η 4ετία 2019-2023) δεν ταξιδεύει ποτέ στο εξωτερικό; Πως θα αντιγράψει τα «καλώς κείμενα» των άλλων ελιτιστικών περιοχών, όταν – για συγκεκριμένο προσωπικό του λόγο – ο ίδιος δεν βγαίνει από την χώρα;
Και δυστυχώς ασκεί τα καθήκοντά του, αρκούμενος στο τι του λένε οι άλλοι, οι δήθεν γνωστικοί. Εκείνοι οι ολίγοι, που τα συμφέροντα τους πολλές φορές είναι ενάντια στο κοινό συμφέρον του νησιού. Όπως επειδή κηδεία με ξένα κόλλυβα δεν κάνεις ποτέ, έτσι και διαχείριση σε ένα τέτοιο νησί με τέτοιο brand name δεν κάνεις ποτέ με δανεικές γνώσεις.
Κλείνοντας, ένα βασικό σημείο που επιβάλλεται να σταθούν όλοι είναι η επιμήκυνση της διάρκειας παραμονής από τις 3 διανυκτερεύσεις (Μ.Ο.) στις 7. Αυτό συνάδει σε ενίσχυση της τοπικής αγοράς. Μεγαλύτερη εξωστρέφεια των ξενοδόχων σε υπηρεσίες τουρισμού (εστίασης, αναψυχή, spa, κλπ), εμπόριο και δραστηριότητες. Ένα στοίχημα που πρέπει πάση θυσία να κερδηθεί.
Υπάρχουν αρκετά άλλα ζητήματα που συντελούν σε αυτή τη κακή σεζόν, όπως η δραματική κατάσταση με την ακρίβεια των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, η συζήτηση για υπερτουρισμό κ.ά. Αυτά όμως αποτελούν πολυσυζητημένα θέματα και αντικείμενα άλλων ξεχωριστών δημοσιευμάτων.
Εν κατακλείδι και επειδή παγίως στα άρθρα μας εξάγουμε συμπεράσματα, εδώ τίθεται το μέγα ερώτημα που χρήσει άμεσης απάντησης:
Τι είδους ταυτότητα θέλουμε να έχει η Σαντορίνη;
Να ξαναγίνει το κοσμοπολίτικο νησί της ελίτ ή να συνεχίσει τη κατηφορική πορεία με τριτοκοσμικές τιμές και «τριτοκοσμικούς» επισκέπτες;
Θέλουμε ακριβούς και ποιοτικούς τουρίστες να κατακλύζουν τα στενάκια της καλντέρας όπως τη δεκαετία 2010-2020 (μέχρι και το 2022) ή θα αρκεστούμε στους τζαμπατζήδες επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων με μέση κατανάλωση στο νησί τα 5€;
Διότι είναι ηλίου φαεινότερο ότι σε ένα ακριβό γκουρμέ εστιατόριο δεν θα δούμε ποτέ να σερβίρει σούσι, αστακούς και πανάκριβα rib-eye black angus πλάι σε πιτόγυρα, πίτσες και σάντουιτς.
Αυτό συνάδει σε ένα και μόνο συμπέρασμα. Σύγκληση της ολομέλειας των τουριστικών παραγωγικών θεσμών της Σαντορίνης προκειμένου να αποφασιστεί η ταυτότητα του νησιού για τα επόμενα χρόνια.
Εδώ όμως τίθεται και ένα άλλο ερώτημα. Πως είναι δυνατόν τα προεδρεία των περισσοτέρων αυτών θεσμών να απαρτίζονται από επιχειρηματίες που κύρια ασχολία τους είναι η φθηνή κρουαζιέρα;
Δούρειος ίππος ή … τυχαίο γεγονός;;; Αυτό το τελευταίο θέλει πολλή προσοχή, καθώς ο Νίκος Ξυλούρης είχε συντελέσει καταλυτικά στην επανάσταση κατά της χούντας με εκείνο το ηρωικό του άσμα: «Μπήκαν στην Πόλη οι οχτροί». Μήπως τελικά η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει … εκ των έσω;
(Συνηγορούμε στο χειροκρότημα του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου και την Επάρχου Ιουλίας Καραμολέγκου σχετικά με το καταπληκτικό άρθρο του επιχειρηματία Πάνου Παλαιολόγου με τίτλο “Μην πυροβολείτε την Σαντορίνη και την Μύκονο” το οποίο αναφέρεται στα ίδια προβλήματα).
*Ο υπογράφων Βασίλης Κασιμάτης είναι δημοσιογράφος, ιδιοκτήτης Κυκλαδικών μέσων ενημέρωσης, τουριστικός επιχειρηματίας και πρόεδρος του «Συνδέσμου Τουριστικών Επιχειρήσεων Σαντορίνης».
