Συναντήσεις επί συναντήσεων στην CRETAN LINES
- Και το όνειρο συνεχίζεται …
24/3/11
του Βασίλη Κασιμάτη
Έγινε χθες το απόγευμα συγκέντρωση στα γραφεία της ναυτιλιακής εταιρίας CRETAN LINES στα γραφεία στο Δελφίνι, μεταξύ των διοικητικού συμβουλίου και των επαγγελματικών, φορέων του νομού.
Στόχος της συγκέντρωσης ήταν η εκ νέου ενημέρωση των προσπαθειών της εταιρίας αλλά και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των επαγγελματιών.
Η CRETAN LINES σχηματίστηκε στα τέλη του 2008, όταν λίγο νωρίτερα (7/9/08) βυθίστηκε το Ρέθυμνο στην ακτοπλοϊκή απομόνωση, με την αποχώρηση και του τελευταίου πλοίου από το λιμάνι, του HS4.
Έκτοτε έγιναν πολλές πραγματικές και κοπιαστικές προσπάθειες καθώς και αμέτρητες συναντήσεις με στόχο την αποκατάσταση της σύνδεσης Ρεθύμνου Πειραιά, δίχως όμως απολύτως κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τι φταίει; Τα στελέχη του ναυτικού σχήματος είναι μήπως ανίκανα; Μήπως είναι ικανά, αλλά από την άλλη ο λαός δεν θέλει να δει καταπέλτη να πέφτει στο λιμάνι του;. Εξυπακούεται ότι τίποτα από τα δύο δεν υφίσταται.
Η αλήθεια είναι ότι το όνειρο της αποκατάστασης έχει «χτυπήσει» σε συμπαγή τοίχο.
Η πραγματικότητα είναι ότι η δρομολόγηση πλοίου στο Ρέθυμνο δεν συμφέρει τις υφιστάμενες μεγάλες ναυτιλιακές εταιρίες της ακτοπλοϊκής αγοράς. Όσο κι αν φωνάζουν οι ιθύνοντες του «ονείρου», υπάρχουν από την άλλη οι ιθύνοντες του νομού που «πολεμούν» κάτω από το τραπέζι τούτη την μεγάλη ιδέα. Και αναφερόμαστε σε θεσμικούς άρχοντες που στην βιτρίνα του μαγαζιού δείχνουν στα λόγια να στηρίζουν, αλλά στο εσωτερικό γραφείο, εκεί μακριά από τα «φώτα», εκτελούν σχέδια επί χάρτου για τα δικά τους, προσωπικά όνειρα και φιλοδοξίες.
Ταυτόχρονα και η τραγικά δυσμενής οικονομική κατάσταση που διανύει η χώρα μας αποτελεί την δαμόκλειο σπάθη του εγχειρήματος.
Σε κάθε περίπτωση, τέτοιες συγκεντρώσεις μεταξύ των στελεχών της CRETAN LINES και φορών της δημόσιας ζωής, τείνουν να χαρακτηριστούν πλέον γραφικές, αφού απλά ροκανίζεται ο χρόνος υπέρ εκείνων που κερδίζουν από τα δρομολόγια του επιβατηγού και μεταφορικού όγκου του νομού Ρεθύμνου. Ενός όγκου που και μεγάλος είναι και επαρκής για να συντηρήσει αξιοπρεπώς ένα πλοίο στο Ρέθυμνο.
Και ας δούμε ορισμένα απλά δεδομένα.
Ποιος πλήττεται περισσότερο από την ακτοπλοϊκή ορφάνια του Ρεθύμνου;
Ο Τουρισμός και το εμπόριο! Δευτεροκλίτως ο λαός, ο οποίος έτσι κι αλλιώς σε 40 λεπτά περίπου βρίσκεται στο ένα ή στο άλλο λιμάνι (Χανιά ή Ηράκλειο).
Εντύπωση λοιπόν μας προκαλεί το γεγονός ότι ο Σύλλογος των ξενοδόχων αγόρασε μόλις δύο συνεταιριστικές μερίδες των 100 ευρώ. Ένας σύλλογος που θα έπρεπε να πρωτοστατούσε, ακόμα και να ήταν αρωγός του εγχειρήματος, απουσιάζει, κωφεύοντας στο πρόβλημα που ουσιαστικά αποτελεί λόγο για τις δραματικά χαμηλές κρατήσεις της χαμηλής και μεσαίας τουριστικής περιόδου. Οι ξενοδόχοι λοιπόν είναι οι πρώτοι που χάνουν. Δεν τους νοιάζει;. Και ο εμπορικός σύλλογος τι κάνει; Τα εμπορεύματα είναι ακριβότερα στο Ρέθυμνο λόγω αυξημένων μεταφορικών κομίστρων, απόρροια του οποίου τα Ρεθυμνιώτικα καταστήματα να μην καθίστανται ανταγωνιστικά έναντι των συναδέλφων τους από τους γειτονικούς νομούς.
Αν λοιπόν οι ξενοδόχοι δεν δείχνουν τον απαιτούμενο σεβασμό στο δικό τους πρόβλημα, ομοίως και οι έμποροι, πως περιμένουν από τον λαό του Ρεθύμνου να στηρίξει τέτοιες προσπάθειες;
Συνεπώς, όσο κι αν φωνάζουν οι «Κρετανσιλανίτες», όσο κι αν χάνουν το χρόνο τους, αν συγκεκριμένοι επαγγελματικοί φορείς δεν εστιάσουν δυναμικά σε μια κοινή προσπάθεια αντιμετωπίζοντας σε παράλληλο χρόνο και τις «υπόγειες» διαδρομές των βολών του ανταγωνισμού, τότε απλά θα συναντιόμαστε και θα ξανασυναντιόμαστε με μοναδικό αποτέλεσμα ολίγες … αναμνηστικές φωτογραφίες!!
