Όθωνας για τον Προϋπολογισμό
22/12/09
Εισήγηση του Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Μανώλη ΌΘωνα είχαμε προ τριημέρου στη Βουλή σχετικά με τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης για το 2010.
Ο κ. Όθωνας εμφανίστηκε ρεαλιστικός ενώ κατέκρινε την διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατά τα τελευταία πεντέμιση χρόνια, τα οποία έφεραν τη χώρα σε αδιέξοδο.
Αδιέξοδο πού όπως τόνισε ο ίδιος στην ομιλία του, κλήθηκε να βγάλει τη χώρα η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εφαρμόζοντας ενιοτε και σκληρά μέτρα αναγκαία για την τόνωση του σχεδιασμού των έργων και την ανόρθωση της οικονομίας.
Ακολούθως η ομιλία του Βουλευτή:
______________________________________________________________
Επιτρέψτε μου παρακαλώ, να αρχίσω με ένα απόσπασμα από ομιλία του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου. Είπε λοιπόν, σας διαβάζω κατά λέξη από αυτό το βήμα, τα εξής:
« …Ο Προϋπολογισμός, κατατίθεται σε μια εποχή που η αξιοπιστία του Κράτους έχει τραυματιστεί αποφασιστικά. Έχουν αναληφθεί υποχρεώσεις που δεν εκπληρώθηκαν. Πάνω από 5 ποσοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π. είναι η υπέρβαση του ελλείμματος. Από τον τελευταίο μόνο χρόνο διαχείρισης της Νέας Δημοκρατίας, το τεράστιο άνοιγμα στις χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου, έγινε δυνατόν, σχεδόν, να καλυφθεί μόνο χάρη στην άκρα προσοχή και σοβαρότητα και υπευθυνότητα της νέας Κυβέρνησης, κατά την αντιμετώπιση αυτής της έκτακτης ανάγκης.
Από εκεί ακριβώς αρχίσαμε να οικοδομούμε την αξιοπιστία του Κράτους. Αλλά το κόστος ήταν βαρύ, αγαπητοί συνάδελφοι.
Δεν είναι δυστυχώς, δωρεάν η απώλεια της αξιοπιστίας ενός κράτους.??Γιατί όλα αυτά; Πώς φθάσαμε εδώ; Πέρα από την απλή ανικανότητα – ούτε και εμείς είχαμε φαντασθεί το μέγεθος της, σας βεβαιώνουμε – όπως αποκαλύφθηκε τελικά, υπήρξε και η σκιά περιφρόνησης προς τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αδιαφόρησε ουσιαστικά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, για οποιαδήποτε δίκαιη κατανομή του φορολογικού βάρους. Χάρισε από την άμεση φορολογία στους πλούσιους. Θέλησε να μετακυλήσει το βάρος στα λαϊκά στρώματα. Κατέληξε να εξαρθρώσει τον εισπρακτικό μηχανισμό του Δημοσίου και τελικά οδήγησε τα έσοδα του Προϋπολογισμού σε πλήρη κατάρρευση.
Και σήμερα,προεκτείνουν νοερά τη δική τους αποτυχία και στη δική μας διαχείριση και επιχαίρουν, δυστυχώς, προλέγοντας αδυναμία δική μας, δήθεν, να πραγματοποιήσουμε τα προβλεπόμενα έσοδα του Προϋπολογισμού … ».
Το τόσο δραματικά επίκαιρο απόσπασμα που μόλις σας ανάγνωσα, όσο κι αν σας κάνει εντύπωση, δεν είναι από ομιλία του σημερινού Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Είναι, αυτολεξεί επαναλαμβάνω, απόσπασμα ομιλίας από αυτό το βήμα, του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ 16 χρόνια πριν στη συζήτηση Κύρωσης του Προϋπολογισμού του 1994, στις … Δεκεμβρίου του 1993.
Ακούγοντάς το, δημιουργείται σε κάποιον η αίσθηση ότι από τότε σα να μην πέρασε μια μέρα.
Το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε και τότε, όπως και τώρα, τη διακυβέρνηση μιας χώρας στο χείλος της χρεοκοπίας, διεθνώς ανυπόληπτης, που απειλούνταν με αποβολή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και με υπαγωγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τότε, όπως και τώρα, το κράτος ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης και αδυνατούσε να ανταποκριθεί σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις του.
Πέρασαν όμως, 16 ολόκληρα χρόνια.
Στα χρόνια αυτά, η πατρίδα μας, η κοινωνία μας, εξελίχθηκε, άλλαξε. Μέχρι το 2004, με σταθερά βήματα προόδου στην οικονομία, στον εκσυγχρονισμό των λειτουργιών και των δομών του Κράτους.
Έθεσε και πέτυχε μεγάλους στόχους: την είσοδό της στην ΟΝΕ, την κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής, την άρτια διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Και ήταν αρκετά πέντε χρόνια κυβερνητικής ευθύνης και πάλι της Νέας Δημοκρατίας για να ξαναγυρίσουμε στο ίδιο σημείο, σα να μη συνέβησαν ποτέ όλα αυτά και να μοιάζει η χώρα μας, όπως και το 1993, ξανά, αναξιόπιστη, αδύναμη, καταρρακωμένη.
Ο κ. Καραμανλής όπως και ο κ. Μητσοτάκης, κατάφερε το ακατόρθωτο: Να καταχρεώσει την Ελλάδα, όχι επειδή άσκησε μια κοινωνικά ευαίσθητη πολιτική, αλλά αντιθέτως, εφαρμόζοντας βίαιες πολιτικές απαξίωσης του κοινωνικού κράτους και λιτότητας για τους πολλούς. Η μόνη διαφορά τότε και τώρα είναι ότι τότε την κυβέρνηση Μητσοτάκη έριξε η αποστασία Σαμαρά, ενώ τώρα ο κ.Καραμανλής απέδρασε πανικόβλητος μόλις τον ενημέρωσαν που είχε οδηγηθεί η χώρα το διαστημα που έφερε τιμητικά τον τίτλο του Πρωθυπουργού!
Το συμπέρασμα είναι σαφές: όποτε κυβερνάει η Νέα Δημοκρατία, το χρέος αυξάνεται κατακόρυφα, ενώ η κοινωνία δοκιμάζεται από τις αντικοινωνικές πολιτικές της συντηρητικής παράταξης.
Γιατί η οικονομία μιας χώρας, εκτός της δημοσιονομικής διαχείρισης, επηρεάζεται προφανώς από το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Και η πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια τροφοδότησε δυσμενώς τη δύσκολη οικονομική συγκυρία.
Η πλήρης απαξία της πολιτικής διαδικασίας και λειτουργίας, η υποχώρηση των θεσμών, η κρίση αντιπροσώπευσης, η γενικευμένη αίσθηση αδιαφάνειας, τα διαρκώς αναδυόμενα φαινόμενα διαφθοράς δημιουργούσαν ένα περιβάλλον, που σε συνδυασμό με την αποθέωση της πολιτικής ραθυμίας, ανακολουθίας και ανικανότητας, που χαρακτήριζε τα έργα και τις ημέρες των τελευταίων 5,5 χρόνων, σε καμία περίπτωση δε δημιουργούσαν τις συνθήκες για μια συντεταγμένη κίνηση προς τα εμπρός, ως αναγκαία και ικανή προϋπόθεση αντιμετώπισης των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων.
Μέσα στο κλίμα αυτό, η ελληνική κοινωνία αισθανόταν εγκαταλελειμμένη στην τύχη της, παραδομένη στα προβλήματά της, απαισιόδοξη για το μέλλον της.
Στις 4 Οκτωβρίου οι πολίτες με την ψήφο τους έδωσαν σαφή και καθαρή εντολή υπέρβασης αυτής της γκρίζας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας.
Ο κρατικος προϋπολογισμος, που συζητάμε σήμερα, αποτελεί το πρώτο δύσκολο, κρίσιμο, αλλά και ελπιδοφόρο βήμα για αυτήν την υπέρβαση.
Όχι μόνο για την επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας και την αντιστροφή της πορείας των δημοσιονομικών δεικτών, αλλά και για την ταυτόχρονη επανάκτηση της κοινωνικής συνοχής, τη δικαιότερη διανομή του εισοδήματος, τη στήριξη των πολιτικών και προγραμματικών προτεραιοτήτων ενός νέου εθνικού σχεδίου για την ανόρθωση της χώρας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Οι στόχοι, οι πολιτικές επιλογές, οι προτεραιότητες του νέου εθνικού σχεδίου αποτυπώνονται με σαφήνεια ιδιαίτερα στην ενότητα του προσχεδίου του προϋπολογισμού που αφορά το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).
Κατ? αρχήν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) προβλέπει αύξηση 8,4% σε σχέση με το προηγούμενο έτος και διαμόρφωση του ποσοστού του στο ΑΕΠ σε 4,2% έναντι 3,9% και 4% τα προηγούμενα δυο χρόνια.
Η κρατική παρέμβαση επομένως στις δημόσιες επενδύσεις είναι παρούσα και μάλιστα σε υψηλότερα επίπεδα απ? ό,τι στο παρελθόν.
Η κατανομήτων πόρων του ΠΔΕ είναι επίσης ενδιαφέρουσα. Οι αυξήσεις των πόρων κατά τομέα ανέρχονται σε 96,3% στην Εκπαίδευση, 56,9% στην Κατάρτιση, 7,1% στη Βιομηχανία και Βιοτεχνία, 7,9% στις Συγκοινωνίες, 50% στη Διαφάνεια, Δικαιοσύνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, 8,4% στις Υποδομές και Μεταφορές.
Είναι φανερό ότι αυτή η κατανομή των πόρων ευνοεί μια αντίληψη δημοκρατικής και διαφανούς διαχείρισης με έμφαση στις υποδομές και το Ανθρώπινο Κεφάλαιο – τη σημαντικότερη ίσως συνιστώσα της σύγχρονης ανάπτυξης.
Επίσης, το μεγαλύτερο μέρος του ΠΔΕ αφιερώνεται σε δαπάνες που σχετίζονται με τις υποδομές, τον αγροτικό τομέα, τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία. Οι σχετικοί πόροι είναι 2,4 δις και απορροφούν το 23,5% του συνολικού ΠΔΕ.
Τόσο ο μεγαλύτερος βαθμός αυτοχρηματοδότησης του ΠΔΕ όσο και οι εστιασμένες περιφερειακές δράσεις θέτουν νέα ζητήματα οικονομικής πολιτικής σε μια εποχή που οι νομισματικές και δημοσιονομικές πιέσεις είναι οξύτατες.
Η Ελλάδα για να κατακτήσει την πραγματική σύγκλιση του επιπέδου ευημερίας της με τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να επιτυγχάνει σταθερά υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης από τους Ευρωπαίους εταίρους της.
Στο πλαίσιο μιας νέας αναπτυξιακής στρατηγικής το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) καλείται να συμβάλει στη σύγκλιση των περιφερειών και στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και παράλληλα να υλοποιήσει το στόχο για ανάταση της οικονομίας και έξοδο από την κρίση.
Αυτό απαιτεί στοχευμένες δράσεις και παρεμβάσεις για την τόνωση της ενεργού ζήτησης, την προώθηση μιας βιώσιμης ανάπτυξης, την ενίσχυση της απασχόλησης, την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης, τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο κράτος.
Η νέα αναπτυξιακή στρατηγική μας, με αιχμή την πράσινη ανάπτυξη γίνεται πράξη με την πλήρη και συντονισμένη ενεργοποίηση όλων των αναπτυξιακών εργαλείων, κυρίως μέσα από το ΠΔΕ, τη στοχευμένη αναθεώρηση του ΕΣΠΑ2007-2013 και τον νέο Αναπτυξιακό Νόμο, σε συνδυασμό με την οικοδόμηση μιας πιο λειτουργικής και αποτελεσματικής Δημόσιας Διοίκησης.
Η ελληνική οικονομία θα πρέπει να επανέλθει το ταχύτερο δυνατόν σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και στις 13 Διοικητικές Περιφέρειες της χώρας, προκειμένου να προσεγγίσουμε σε οικονομικούς όρους, αλλά και σε όρους ευημερίας και ποιότητας ζωής τα ανεπτυγμένα Κράτη-Μέλη της Ε.Ε.
Το ΕΣΠΑ που σχεδόν τρία χρόνια από την έναρξή του παρουσιάζει σημαντικές καθυστερήσεις και προβλήματα υλοποίησης και εξειδίκευσης του σχεδιασμού, θα αποτελέσει το πλαίσιο λήψης των κατάλληλων αποφάσεων και στρατηγικών επιλογών, που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της χώρας και των Περιφερειών της.
Ο συνολικός προϋπολογισμός των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων και Κοινοτικών Πρωτοβουλιών του ΕΣΠΑ ανέρχεται σε 26.203 εκατ. ευρώ (σε όρους σύγχρ/νης Δημόσιας Δαπάνης). Οι νομικές δεσμεύσεις ανέρχονραι σε 1.532 εκατ. ευρώ (5,85%) ενώ οι καταχωρημένες δαπάνες στο ΟΠΣ-ΕΣΠΑ ανέρχονται σε 804 εκατ. ευρώ (3,1%) σχεδόν στο τέλος του 3ου χρόνου υλοποίησης.
Στο πλαίσιο μιας αποτελεσματικότερης ενεργοποίησης του ΕΣΠΑ τις απαραίτητες αναθεωρήσεις των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων, ώστε να εναρμονιστούν με τις προτεραιότητες του αναπτυξιακού μας προτύπου για την πράσινη ανάπτυξη, την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Η εφαρμογή του θα παρουσιάσει ουσιαστική πρόοδο, ώστε στο τέλος του 2010 να έχει καλύψει ένα σημαντικό μέρος από το χαμένο έδαφος της πρώτης τριετίας 2007-2009.
Αιχμή του δόρατος της αναπτυξιακής στρατηγικής είναι η Περιφέρεια. Κεντρικός στόχος είναι η δημιουργία δυναμικών περιφερειών που επενδύουν στην ποιότητα, ώστε η καθεμιά, να αποκτήσει τη δική της ισχυρή και ξεχωριστή ταυτότητα, να είναι πρωτοπόρα στον τομέα που της ταιριάζει, ανάλογα με τα συγκριτικά και τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα, τη γεωγραφική της θέση, τους ανθρώπινους και φυσικούς πόρους της, την πολιτισμική και φυσική της κληρονομιά.
Τα έργα της περιφέρειας αυξάνονται κατά 64,3% σε ό,τι αφορά την εθνική χρηματοδότηση και 3% στην κοινοτική χρηματοδότηση.
Η ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη, η σύγκλιση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αποτελούν τις αντικειμενικές και απαραίτητες προϋποθέσεις για την επίτευξη της αειφορίας, την αύξηση των επενδύσεων σε περιφερειακό επίπεδο και ταυτόχρονα τη μεγιστοποίηση του εθνικού ρυθμού ανάπτυξης.
Αν και οι ελληνικές περιφέρειες έκαναν μεγάλα βήματα σε ότι αφορά την πραγματική σύγκλιση απομένουν ακόμη πολλά να γίνουν.
Οι μεγάλες περιφερειακές ανισότητες παραμένουν και η ελληνική οικονομία είναι ακόμη μια δυαδική (dual) οικονομία με περιφέρειες δύο ταχυτήτων. Εκείνες που διαθέτουν όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη κι αυτές που στερούνται υποδομών, δοκιμάζονται από την αποβιομηχάνιση και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας (της τάξης του 30%) και βρίσκονται, γενικά, σε μια μεταβατική φάση.
Η διατήρηση των δημοσίων επενδύσεων σε υψηλά επίπεδα είναι αναγκαίος όρος για να βελτιωθούν οι ρυθμοί ανάπτυξης και η απασχόληση. Οι εστιασμένες δράσεις του ΠΔΕ είναι αναγκαίες, ώστε να μειωθούν οι περιφερειακές ανισότητες και να δημιουργηθούν πηγές και προοπτικές ανάπτυξης μέσω των περιφερειακών δράσεων του ιδιωτικού τομέα που θα προκαλέσει το ΠΔΕ.
H δυναμική της ελληνικής οικονομίας θα μπορουσε σε συγκεκριμενους τομεις να ενισχύεται και με τις Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), οι οποίες αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο στήριξης της παραγωγής και διάθεσης δημοσίων έργων, αγαθών και υπηρεσιών, αρκεί να προωθούνται με τρόπο που να διασφαλίζεται ότι η προστιθέμενη αξία είναι για το κοινωνικό σύνολο.
Παράλληλα, οι ΣΔΙΤ δεν πρέπει να λειτουργούν ως άλλοθι μείωσης των δημοσίων επενδύσεων με τη συστηματική μετακίνηση έργων δημόσιας υποδομής στις ΣΔΙΤ. Στο παρελθόν έγινε χρήση του θεσμού τους για την υλοποίηση έργων με συμβάσεις παραχώρησης με συγκεκριμένα και απτά αποτελέσματα σε πολύ μεγάλα έργα υποδομής (αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, περιφερειακός δακτύλιος Αθήνας-Αττική οδός, ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου). Οι συμβάσεις αυτές ήταν περιορισμένης κλίμακας και αφορούσαν έργα για τα οποία δεν υπήρχε η τεχνογνωσία στη χώρα μας ή απαιτούνταν να τελειώσουν σε συγκεκριμένο χρόνο, λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων.
Τρία χρόνια μετά τη νέα θεσμοθέτηση των ΣΔΙΤ (ν. 3389/2005), ενώ έχουν γίνει ανακοινώσεις εγκρίσεων και διαγωνισμοί, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις υπογραφής σχετικών συμβάσεων, ουσιαστικά δεν έχει ξεκινήσει η υλοποίησή τους. Έτσι, τα έργα ΣΔΙΤ, των οποίων ο προϋπολογισμός ανέρχεται στα 275 εκατ. ευρώ, και είναι ενταγμένα στο εθνικό τμήμα του ΠΔΕ 2009 (στοιχεία 31/10/09) αφορούν κυρίως τους συμβούλους για την υλοποίηση των συμβάσεων για τα έργα που θα υλοποιηθούν
Η σωστή ανακατανομή των πόρων του ΠΔΕ σήμερα συνδέεται με δυο συνιστώσες:
- Πρώτον, τις εστιασμένες δράσεις στα συγκριτικά πλεονεκτήματα των περιφερειών.
- Δεύτερον, τις δράσεις σε γενικές μεταβλητές της περιφερειακής ανάπτυξης όπως η εκπαίδευση, η κατάρτιση, η διαφάνεια, η έρευνα, το ανθρώπινο κεφάλαιο και δράσεις υψηλής παραγωγικότητας και προστιθέμενης αξίας όπως είναι κατ? εξοχήν σήμερα οι «πράσινες δραστηριότητες».
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
έχει τεράστια σημασία να παρακολουθείται η εκτέλεση του προϋπολογισμού και ειδικά του ΠΔΕ σε τακτική βάση. Όχι μόνο γιατί οι συνεχείς αναθεωρήσεις δεν προσθέτουν τίποτε στην αξιοπιστία, αλλά διότι από την εκτέλεση του προϋπολογισμού μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα για την πιο ορθή εξειδίκευση των δράσεων στους πιο παραγωγικούς και συγκριτικά πιο αποτελεσματικούς τομείς της εθνικής οικονομίας και των περιφερειακών οικονομικών δραστηριοτήτων.
Με την έννοια αυτή, ο προϋπολογισμός πατά σε στέρεες βάσεις εφόσον δημιουργεί πραγματικά οικονομικά και δημοσιονομικά αποτελέσματα: Καλύτερη διαχείριση, εστιασμένες δράσεις, διαφάνεια, έμφαση στους μεσομακροπρόθεσμους στόχους της οικονομικής και περιφερειακής ανάπτυξης. Και αυτός είναι ο μόνος τρόπος και η μεθοδολογία για να είναι αποτελεσματικός.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι φανερό ότι η προσπάθεια της νέας Κυβέρνησης ξεκινά μέσα σε ένα ιδιαίτερα δυσμενές δημοσιονομικό περιβάλλον και σε μια ιδιαίτερα επιφυλακτική στάση των αρμόδιων οργάνων της Ε.Ε. και των διεθνών αγορών. Επιφυλακτικότητα που όσο κι αν μπορεί να θεωρηθεί εύλογη ως αποτέλεσμα της ασυνέπειας και της ανακολουθίας της προηγούμενης κυβέρνησης, άλλο τόσο εύλογα μπορεί να ερμηνευθεί και ως στάση που υποκρύπτει ένα περίεργο μίγμα πολιτικών και κερδοσκοπικών σκοπιμοτήτων. Αλλάζουν τα δεδομένα αυτά την πολιτική μας; Αναιρούν τις προγραμματικές μας επεξεργασίες; Η απάντηση είναι απερίφραστα ΟΧΙ.
Τι έλεγε το προεκλογικό μας πρόγραμμα
Νοικοκύρεμα της οικονομίας, αναδιανομή και στήριξη των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, ριζική αλλαγή στο παραγωγικό μας μοντέλο, ριζική αλλαγή στη λειτουργία και νοοτροπία του Κράτους.
Ακριβώς αυτή είναι η βάση και του νέου εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, όπως το παρουσίασε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός.
Σ? αυτή τη λογική κινείται στο μέγιστο βαθμό που του επιτρέπουν οι ιδιαίτερα έκτακτες πολιτικές, οικονομικές, αλλά και χρονικές συνθήκες κατάρτισής του ο συζητούμενος Προϋπολογισμός.
Η απόφασή μας είναι να απαντήσουμε επιτέλους, στα πραγματικά αίτια της κρίσης και όχι στα συμπτώματά της. Να βρούμε λύσεις στα δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα που ταλανίζουν επί δεκαετίες το πολιτικό μας σύστημα, τη λειτουργία του Κράτους, τα δημόσια οικονομικά, την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας.
Ο πυρήνας του ελληνικού προβλήματος βρίσκεται στα γενικευμένα φαινόμενα της διαφθοράς, της ανομίας, της παραοικονομίας, της εισφοροδιαφυγής, της φοροδιαφυγής, του παραγωγικού ελλείμματος. Αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτά, όποιο μέτρο και να πάρουμε δεν θα έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Αυτή είναι η απόφασή μας, αυτή είναι η πολιτική μας επιλογή. Σ?αυτό το δύσκολο δρόμο καλούμε τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, όλους τους πολίτες, όλες τις ζωντανές και δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας μας να συναντηθούμε.
Μέσα από τον κοινωνικό διάλογο που ήδη ξεκίνησε, μέσα από τη διαμόρφωση ενός αρραγούς μεταρρυθμιστικού μετώπου, μέσα από τη διαμόρφωση ενός νέου πλειοψηφικού κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού, που θα συνδιαμορφώσει, θα στηρίξει και τελικά θα επιβάλει τις αναγκαίες ριζικές ανατροπές παντού.
Σ? αυτή την προσπάθεια έχουμε ήδη καλέσει να ανταποκριθούν με αίσθημα ευθύνης και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων.
Παρακολουθούμε και ευτυχώς όχι μόνο εμείς, αλλά κυρίως οι πολίτες την μη ανταπόκριση σε αυτήν την έκκληση, η οποία εκφράζεται μέχρι στιγμής τουλάχιστον, από δύο κυρίαρχες εκδοχές: Δυο κυρίαρχες εκδοχές με ένα κοινό γνώρισμα. Την αδυναμία υπέρβασης των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.
Κατ? αρχήν τα αυτοπροσδιοριζόμενα ως κόμματα της αριστεράς, προεξέχοντος του ΚΚΕ, σαν να μην ακούν τις κραυγές των υπερεθνικών αλλά και των εντός των τειχών κέντρων που απροκάλυπτα ασκούν ασφυκτικές πιέσεις για την εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων στην κατεύθυνση της γνωστών νεοφιλελεύθερων αποτυχημένων συνταγών.
Σαν να μη βλέπουν την καθημερινή, δύσκολη, σχεδόν άνιση μάχη που δίνει η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός να πείσει ότι υπάρχει άλλος πιο προοδευτικός, πιο κοινωνικά δίκαιος αλλά και πιο αποτελεσματικός δρόμος.
Και θεωρούν ότι ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ η προώθηση των σεβαστών κατά τ? άλλα απόψεων τους και η στήριξη των λαϊκών συμφερόντων, υπηρετείται με χιλιοειπωμένα πολιτικά κλισέ , κοινότυπες ατάκες περί φανταστικών φοροεπιδρομών, δήθεν επιθέσεων στα λαϊκά συμφέροντα και παραδοσιακές εθιμοτυπικού χαρακτήρα παρελάσεις κομματικής γυμναστικής στους δρόμους της Αθήνας.
Η στάση των εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, πριν αλλά και μετά την ανάδειξη νέας ηγεσίας, δεν αναδεικνύει μόνο ένα μεγάλο έλλειμμα πολιτικής γενναιότητας, αυτογνωσίας και ευθύνης, αλλά και έλλειμμα αυτοπροστασίας και διορατικότητας.
Γιατί δεν φαίνεται να κατανοείτε ότι η ανασύνταξη της παράταξής σας, η ανάκτηση της χαμένης τιμής και αξιοπιστίας σας, μόνο σε μια βάση μπορεί να θεμελιωθεί. Στη βάση ενός ταπεινού, ειλικρινούς, λυτρωτικού για εσάς τους ίδιους, ΣΥΓΓΝΩΜΗ προς τους Έλληνες!
Γι΄ αυτό, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι της Ν.Δ, όλοι σας αρχίστε και τελειώστε τις ομιλίες σας αυτές τις 4 ημέρες μ? αυτό το ΣΥΓΓΝΩΜΗ!
Ενδιάμεσα πείτε ό,τι άλλο θέλετε. Αν δεν σας πειράζει ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να ακούγεται φαιδρό, συνεχίστε να ασκείτε σφοδρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση των 70 ημερών που προσπαθεί να μαζέψει τα δικά σας ασυμμάζευτα!
Αλλά, μην ξεχάσετε.
Στην αρχή και το τέλος ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Θα σας ανακουφίσει, πιστέψτε μας!
Σας ευχαριστώ.
