ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΕΙ…
Το Ευρωπαϊκό όνειρο του ΠΑΟ έφτασε στο τέλος του.
Ένα όνειρο που ξεκίνησε τον Ιούλιο και τελείωσε την Τρίτη το βράδυ. Αυτή η ευρωπαϊκή διαδρομή είναι το μόνο θετικό, σε (άλλη) μια αποτυχημένη χρονιά σε ότι αφορά τους εγχώριους τίτλους.
του Μηνά Μπεγέτη
Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από μια καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα, την Βιγιαρεάλ με σκορ 1-2 στο ΟΑΚΑ, μετά το 1-1 του πρώτου παιχνιδιού. Το σύνολο του Τύπου και σύσσωμος ο ΠΑΟ από τον προπονητή, την διοίκηση και τους παίχτες άκουγες αυτή την έκφραση κλισέ. Καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα.
Εδώ είμαστε εμείς να πούμε, αυτό που πιστεύω ότι είναι η αλήθεια γι?αυτόν τον αποκλεισμό.
Η μεγάλη διαφορά του ΠΑΟ με τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες (αυτό που πολλοί λένε DNA) είναι ότι οι πράσινοι ΠΙΣΤΕΥΑΝ ότι μπορούν να νικήσουν και να αποκλείσουν καλύτερες και ποιοτικότερες ομάδες. Και πολλές φόρες τα κατάφερνε.
Το 1971 ο ΠΑΟ για να πάει εκεί που δύσκολα θα ξαναπάει Ελληνική ομάδα απέκλεισε την Έβερτον και τον Ερυθρό Αστέρα ομάδες καλύτερες και ποιοτικότερες του ΠΑΟ.
Το 1985 ο ΠΑΟ για να πάει στα ημιτελικά απέκλεισε την Φέγενορτ και την Γκέτεμποργκ που και οι δυο ήταν καλύτερες και ποιοτικότερες ομάδες από τον ΠΑΟ.
Το 1988 ο ΠΑΟ πήγε στους 8 του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ αποκλείοντας την Γιουβέντους και αν και δεν χρειάζεται να το ξαναγράψω αλλά ήταν καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα.
Για να μην μακρηγορώ αυτό συνεχίστηκε μέχρι την τελευταία μεγάλη ομάδα που είχε ο Παναθηναϊκός την περίοδο 2000-2003 όπου ανώτερες δυνάμεις και στο εσωτερικό του ΠΑΟ αλλά κυριότερα από εξωτερικές δυνάμεις χαρακτηρίστηκε ως λούζερ και το ποδόσφαιρο που παίζει τσούκου- τσούκου μπολ. Και αυτή η ομάδα είχε επιτυχή αποτελέσματα και προκρίσεις απέναντι σε καλύτερες και ποιοτικότερες ομάδες
Γιατί ο Παναθηναϊκός έβγαζε άλλες αρετές στο γήπεδο.
Κακά τα ψέματα οι πιο πολλές ευρωπαϊκές ομάδες είναι πιο γρήγορες και πιο τεχνικές. Αυτό το γεγονός τις κάνει καλύτερες και ποιοτικότερες.
Αλλά ο ΠΑΟ έπαιζε με ΠΑΘΟΣ, ΠΙΣΤΗ, ΔΥΝΑΜΗ και ΕΞΥΠΝΗ (η πονηρή) ΤΑΚΤΙΚΗ και έπαιρνε σπουδαία αποτελέσματα.
Αυτές τις αρετές είδε και ο Ρεχάγκελ. και τις εφάρμοσε στην Εθνική Ελλάδος με αποκορύφωμα το ευρωπαϊκό του 2004.
Ήταν σαν να έβλεπες τον Παναθηναϊκό στα μπλε να παίρνει σπουδαία αποτελέσματα από Ισπανία, Πορτογαλία, Τσεχία, Γαλλία, ομάδες καλύτερες και ποιοτικότερες της Ελλάδος.
Όμως η Εθνική μπορεί να μην έχει την ποιότητα των άλλων χωρών αλλά ΠΟΛΕΜΗΣΕ. ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ.
Ο ΠΑΟ της Τρίτης δεν το πίστεψε και αποκλείστηκε, κατά την γνώμη μου, πολύ πιο εύκολα από ότι θα πίστευε και η ίδια η Βιγιαρεάλ.
Ίσως να πίστεψαν στον ΠΑΟ ότι είχαν απέναντι τους την Μπαρτσελόνα αλλά αυτό δεν ίσχυε. Είχαν την Βιγιαρεάλ, και ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα το οποίο κατακτήθηκε με αίμα, και δεν το υπερασπίστηκαν με αίμα. Την υπερτίμησαν την Ισπανική ομάδα και χάθηκε μια μεγάλη πρόκριση. Και η Βέρντερ και η Ίντερ, όταν οι πράσινοι είχαν έναν πόντο στους ομίλους ήταν καλύτερες και ποιοτικότερες ομάδες από τον ΠΑΟ. Αλλά ο ίδιος ΠΑΟ τότε, το πίστεψε και έδειξε τις αρετές που είπαμε πιο πάνω και κέρδισε όχι μόνο τα συγκεκριμένα ματς, αλλά και την πρωτιά στον όμιλο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του φετινού Παναθηναϊκού είναι ότι η ομάδα αποδίδει σπουδαία στα δύσκολα, με την πλάτη στον τοίχο που λέμε. Τα παραδείγματα πολλά και στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα. Στα εύκολα, όταν είναι φαβορί τα κάνει μαντάρα.
Η εμφάνιση του προπονητή και των πιο πολλών ξένων παιχτών ήταν και τραγική και φοβισμένη. Αυτοί δεν είναι που πρέπει να κάνουν την διαφορά;
