free@agorapress.gr

Επικοινωνήστε μαζί μας

22860 83756

Τηλεφωνήστε μας

Δυό λόγια από δυό …. ανθρώπους, για τα παιδιά μας

Facebook
Twitter
LinkedIn
Reddit
Telegram
Email
Χρόνος Ανάγνωσης: 5 λεπτά
Δυό λόγια από δυό …. ανθρώπους, για τα παιδιά μας

Θεωρήσαμε σκόπιμο αλλά και αρκετά επικαίρο να “ανεβάσουμε” σήμερα κάτι που γράφτηκε από δύο καλούς φίλους σε “αδελφό forum” (διαδικτυακό εντευκτήριο) και πιο συγκεκριμένα στο forum.bmwbikers.gr
O Chris μάλιστα είναι συντάκτης και ενός άλλου σπουδαίου άρθρου που δημοσιεύτηκε από αυτό εδώ το βήμα και αφορούσε το Λιμάνι το Πειραιά και τη πώλησή του στους Κινέζους.

της Κατερίνας & του Chris

Πριν γίνουμε μεγάλοι άνθρωποι, υπήρξαμε έφηβοι, όπως αυτοί που συναντάμε σήμερα στους δρόμους, κάποιους τους χλευάζουμε διότι δεν ανταποκρίνονται στα σημερινά μας γούστα, κάποιους άλλους τους κοιτάμε λες και είναι από άλλο πλανήτη, ενώ κάποιους τους φοβόμαστε.
Κι όμως, όλοι αυτοί οι νέοι - έφηβοι, είναι τα δικά μας παιδιά.

Είναι τα παιδιά που μας ανησυχούν διότι πλέον έχουν άποψη, δείχνουν μια τάση ανεξαρτησίας που τα φέρνει σε σύγκρουση με τους μηχανισμούς των μεγάλων, διότι απλά εμείς οι υποτιθέμενοι μεγάλοι, δεν κατανοούμε την ψυχοβιολογική επανάσταση που έχει ως αντίκτυπο στην συμπεριφορά του εφήβου.

Τα προβλήματα της εφηβείας, του περάσματος από την παιδική ηλικία στην ηλικία της ωρίμανσης, πάντα υπήρχαν, σήμερα όμως, έχουν οξύτερη μορφή.
Ποιος δεν θυμάται την περίοδο 1970 που έλαβε χώρα μια ευρύτατης κλίμακας φοιτητική αναταραχή, η οποία απείλησε κυρίως τη Γαλλία.

Σε όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στους εφήβους, τα αίτια είναι πολλά :

Κοινωνικοπολιτικά : Οι σημερινοί σπουδαστές κρίνουν την ποιότητα της σημερινής ζωής τους και δεν διστάζουν να κατακρίνουν τις αντιλήψεις σχετικά με την κοινωνία, αλλά προπαντός να αποκαλύψουν τον κυνισμό και την υποκρισία εκείνων (όλων των εκείνων) που κυβερνούν ή κατέχουν σπουδαίες θέσεις.

Η κρίση εμπιστοσύνης στην κοινωνική αξία της σημερινής παιδείας, κρίση εμπιστοσύνης στις σχέσεις νέων και ενηλίκων και κρίση εμπιστοσύνης στην αξία των σημερινών θεσμών και των πνευματικών και ηθικών αξιών που διέπουν τη ζωή μας.

 Ηθικοψυχολογικά : Τα νέα παιδιά εκφράζουν ανοιχτά πια την αντίθεσή τους στις αξίες και γενικότερα στη φιλοσοφία ζωής των μεγάλων.
Τα αίτια, σκέφτομαι, πως ίσως θα πρέπει να αναζητηθούν και στην ηθική κρίση που προκλήθηκε μετά τον Β.Παγκόσμιο πόλεμο, και στην ασυνέπεια και την υποκρισία που κυριάρχησαν στις σχέσεις των διαφόρων λαών.

Τα παιδιά σήμερα δεν δέχονται σαν αρχές την απάτη και την αδικία, την υποκρισία και το ψεύδος, οι νέοι σήμερα είναι πολιτικοποιημένοι χωρίς να είναι ενταγμένοι σε κόμματα, δεν ανέχονται τις πλαστές και ύποπτες καταστάσεις που εξυπηρετούν σκοτεινά συμφέροντα.
Δεν αντέχονται τις προκαταλήψεις και τις μισαλλοδοξίες, αντίθετα αγαπούν τη σοβαρή και συνεπή εργασία.

Κατέχονται από μεγάλο αίσθημα ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας, μα δυστυχώς αυτό που εισπράττουν από όλους μας είναι η απουσία στα μεγάλα ιδανικά, στους σκοπούς, στις θέσεις, και τέλος στις στάσεις ζωής.

Ας μην ξεχνάμε πως τα παιδιά έρχονται στον κόσμο με καθαρό και άδειο μυαλό, και είναι στο χέρι μας να τα διδάξουμε ώστε να φαίνονται και να ακούγονται.

Κλείνοντας θυμάμαι τα λόγια που διάβασα κάποτε από τον Τζων Ταιηλορ :
«Εμείς οι μεγαλύτεροι μπορεί να τους χαρίζουμε σήμερα τη Σελήνη. Εκείνοι, όμως, οι νέοι, ας μας βοηθήσουμε να σώσουμε τη Γή μας»

Ευχαριστώ για την υπομονή και το χρόνο.
Κατερίνα 

      ________________________________

Η επανάσταση η πρώτη γίνεται μέσα τους.

Η επανάσταση η πρώτη γίνεται μέσα μας (προσπαθώ να γυρίσω το μυαλό μου δυο δεκαετίες και κάτι πίσω).

Είναι δύσκολο από τη θέση και τη ζωή μου τη σημερινή να αναφέρω με σιγουριά πως μπορεί να αισθάνεται ένα παιδί στην ηλικία των 17. Εικάζω κάποια πράγματα ανατρέχοντας στα δικά μου βιώματα, τα οποία μπερδεύονται όμως με τόσες καταστάσεις και γεγονότα σημερινά, που γίνονται ένα κουβάρι μεσ?το μυαλό που δύσκολα βρίσκεις αρχή και τέλος.

Η γενιά των σημερινών εφήβων είναι μια αδικημένη γενιά ?

Σε ότι έχει σχέση με τα υλικά αγαθά φαινομενικά βρίσκεται σε μια προνομιούχο θέση.
Λέω φαινομενικά γιατί η θέση αυτή, παράλληλα με την ευκολία απόκτησης υλικών αγαθών και εμπειριών, λειτουργεί και ως τροχοπέδη για την κατάκτηση των υπολοίπων πολύ σημαντικότερων αγαθών όπως η γνώση, η κρίση, και οι ηθικές αξίες.
Η τέχνη της αμάθειας διδάσκεται πλέον παντού και για να αποκτήσουν αυτά τα εφόδια που θα τους κάνουν να ξεχωρίζουν το λαμπερό από το χρυσό, το ηθικό από το νόμιμο (!), την ιδιοτέλεια από την πληροφορία, το συμφέρον από την συμμετοχή, την υποκρισία από την προσφορά και πολλά άλλα, απαιτεί πολύ μεγάλη προσπάθεια, πολύ μεγαλύτερη από τη δική μας προσπάθεια που κάναμε κάποτε για να καταφέρουμε να διακρίνουμε τα παραπάνω.

Η βοήθεια που τους προσφέρεται είναι αρκετά περιορισμένη σε μια κοινωνία που όλοι οι μηχανισμοί της λειτουργούν με γνώμονα την παραγωγή καταναλωτών και όλοι οι στόχοι της περιορίζονται στην απόκτηση των υλικών αυτών αγαθών που θα φέρουν την ευημερία στη ζωή τους. Η οικονομική ευμάρεια ως στόχος ζωής (με το όποιο τίμημα) είναι η σημαία που κυματίζει σε όλα τα δημόσια κτήρια, σε όλα τα μμε, σε όλες τις συμπεριφορές των ?λαμπερών? προσώπων, σε όλα σχεδόν τα πρότυπά τους.

Η αληθινή προσφορά βοήθειας δίνεται μόνο από κάποιους γονείς (που θα καταφέρουν να βρουν τον τρόπο να ανατρέψουν το προφανές βρίσκοντας παράλληλα και τους κώδικες επικοινωνίας για να το κοινωνήσουν στα παιδιά τους) και από κάποιους φωτισμένους εκπαιδευτικούς που προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά να σκέπτονται και όχι μόνο να μαθαίνουν.

Η δεύτερη επανάσταση ακολουθεί την πρώτη. Και συνήθως είναι και η πιο βίαιη.

Η αντίδραση για όλους και για όλα. Για το παρόν και πολύ περισσότερο για το μέλλον. Για μια θέση στον κόσμο των μεγάλων που τα ξέρουν όλα, αλλά που δεν έχουν καταφέρει να κάνουν σχεδόν τίποτα σωστό. Γι? αυτούς που τους υπόσχονται τα πάντα αλλά δεν τους δίνουν τίποτα. Γι αυτούς που φτιάχνουν το μέλλον χωρίς να τους ρωτούν αν μπορούν να ζήσουν μέσα σ? αυτό.

Το ότι πολλά παιδιά, με τις υπάρχουσες συνθήκες, έχουν καταφέρει να κάνουν την πρώτη τους επανάσταση, πόσο μάλλον όταν πολλά απ? αυτά βρίσκονται ήδη στη δεύτερη, μόνο άξιο συγχαρητήριων μπορεί να είναι. Και θαυμασμού.

Αν η ανατροπή μπορεί να έρθει από την αντίδραση αυτών των παιδιών, τότε τα παρατάω όλα και γυρίζω εικοσικάτι χρόνια πίσω για να τους βοηθήσω. Με κάθε τρόπο. Με όλη μου την ψυχή.-

cris 

                  ___________________           ___________________

Πηγή: forum.bmwbikers.gr

Περισσότερες Δημοσιεύσεις

Κύλιση στην κορυφή