O ΣΥΝ Ρεθύμνου για τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ
- Η άποψη των στελεχών του Συνασπισμού Ρεθύμνου για το νέο χωροταξικό σχέδιο του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ
- «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ » : ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
20/5/10
Το σχέδιο νόμου «Καλλικράτης» δεν προωθείται από την κυβέρνηση για να αποκεντρωθεί το Κράτος και να ενισχυθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Προβλέπει κυρίως μια εσωτερική αναδιανομή των αρμοδιοτήτων της σημερινής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ανάμεσα στους νέους Δήμους και την αιρετή πλέον Περιφέρεια και όχι μια ανακατανομή ρόλων και εξουσίας μεταξύ κεντρικού Κράτους και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Το «μεταρρυθμιστικό περιτύλιγμα» του «Καλλικράτη» δεν μπορεί να κρύψει τον πραγματικό του στόχο που δεν είναι άλλος από την εξοικονόμηση πόρων στα πλαίσια της δημοσιονομικής πειθαρχίας που προβλέπει το κυβερνητικό Πρόγραμμα Σταθερότητας και ο «μηχανισμός στήριξης» ΕΕ-ΔΝΤ.
Άρα, κάθε συζήτηση για νέες αρμοδιότητες , για την αναπτυξιακή προοπτική των νέων Δήμων και των Περιφερειών , για «τομές» και «οράματα» , στερείται σοβαρότητας τη στιγμή που όχι μόνο δεν προσδιορίζεται το ποσοστό που θα διατεθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση από τις 3 πηγές χρηματοδότησης(ΦΠΑ, ΦΑΚ, φόρος εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων), αλλά αντίθετα προσδιορίζεται επακριβώς το ποσό που θα εξοικονομηθεί ( 1,2 δις. ευρώ) .
Χωρίς λοιπόν την αναγκαία χρηματοδότηση, χωρίς τη διασφάλιση ούτε καν των σημερινών ελλειμματικών πόρων που έχουν ήδη περικοπεί κατά 15% -20% και αντιστοιχούν στο 3,3% του ΑΕΠ όταν στην ΕΕ κατά μέσο όρο η Αυτοδιοίκηση διαχειρίζεται το 11,5% του ΑΕΠ, το μόνο ορατό αποτέλεσμα αυτής της «μεταρρύθμισης» είναι η οικονομική χρεωκοπία των νέων αυτοδιοικητικών θεσμών. Εκτός και αν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες μετατραπούν σε μηχανισμούς επιβολής εξοντωτικής τοπικής φορολογίας ή αρχίσουν να ιδιωτικοποιούν όλες τις Υπηρεσίες και τους Οργανισμούς που θα έχουν στην ευθύνη τους, μεταξύ των οποίων τα Κέντρα Υγείας , τις δομές κοινωνικής πρόνοιας , τα σχολεία , τις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης κλπ.
Το δεύτερο σημαντικό ζήτημα , πέραν της οικονομικής «ασφυξίας» των νέων αυτοδιοικητικών θεσμών , είναι η έλλειψη δημοκρατικής αντίληψης στη συγκρότηση και λειτουργία τους. Η αιρετή Περιφέρεια που αποτελούσε για χρόνια πολιτικό αίτημα της Αριστεράς , θα βρεθεί υπό την κηδεμονία των 7 κρατικών Γενικών Διευθύνσεων – Υπερπεριφερειών που θα διαχειρίζονται τους πόρους του ΕΣΠΑ και θα εξακολουθήσουν να αποτελούν το «μακρύ χέρι» του σημερινού κομματικού, πελατειακού, γραφειοκρατικού και νεοφιλελεύθερου Κράτους. Άρα η αιρετή Περιφέρεια κινδυνεύει να μείνει ένα «πουκάμισο αδειανό».
Επίσης , η περιφερειακή συγκρότηση της Αυτοδιοίκησης Β?βαθμού ακυρώνει την πολιτική οντότητα του Νομού , με κίνδυνο την διοικητική, οικονομική και αναπτυξιακή «επικράτηση» των μεγάλων νομών , χωρίς θεσμικά αντίβαρα όπως για παράδειγμα θα ήταν τα αιρετά Νομαρχιακά Συμβούλια με καθορισμένες αρμοδιότητες.
Τέλος , οι υπερτροφικοί Δήμοι που θα προκύψουν με τον «Καλλικράτη» , χωρίς νέους θεσμούς συμμετοχής και ελέγχου από τους πολίτες , θα λειτουργήσουν εις βάρος της Δημοκρατίας και θα περιθωριοποιήσουν πολιτικά πολλές τοπικές κοινωνίες. Το μέγεθος του Δήμου είναι κρίσιμο για την ουσιαστική άσκηση της αυτο-διοίκησης από τους πολίτες .
Μεγάλες πληθυσμιακές και χωρικές ενότητες αποτρέπουν την αμεσότητα στη σχέση πολιτών , φορέων και κινημάτων με τις Αυτοδιοικητικές αρχές και , επομένως, αντί για τη σημερινή – λιγοστή ούτως ή άλλως ? αυτοδιοίκηση, κινδυνεύουμε αποκτήσουμε μια απρόσιτη και αποξενωμένη από τους πολίτες ετεροδιοίκηση.
Σε συνδυασμό τέλος , με το αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα και τις αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει ο «Καλλικράτης» για τη συμμετοχή αυτοδιοικητικών σχημάτων ή κινήσεων πολιτών στις εκλογές , διαμορφώνεται ένα τοπίο απόλυτης δικομματικής κυριαρχίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση . Αναπαράγεται έτσι στην Τ.Α. το αποτυχημένο μοντέλο εξουσίας του κεντρικού Κράτους , με ενισχυμένο το ρόλο του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη , με πανίσχυρη εκτελεστική εξουσία εις βάρος του δημοτικού και περιφερειακού συμβουλίου και με υποβαθμισμένο τον ελεγκτικό ρόλο της αντιπολίτευσης.
Το τρίτο , εξίσου σημαντικό θέμα για τον «Καλλικράτη» είναι η αλλαγή στο εργασιακό καθεστώς των σημερινών υπαλλήλων στους Δήμους και κυρίως στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις που καταργούνται. Για τους τελευταίους έχει καλλιεργηθεί εντέχνως το έδαφος ( Βλ. δηλώσεις Πάγκαλου) για αμφισβήτηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μονιμότητας και άρα για δυνητικές απολύσεις , ενώ για τους 35.000 περίπου συμβασιούχους έργου και ορισμένου χρόνου «η πόρτα της εξόδου» έχει ήδη ανοίξει .
Πολύ σοβαρό επίσης θέμα με τον «Καλλικράτη» είναι η παραχώρηση στην Τ.Α. της ευθύνης αλλά όχι των προϋποθέσεων λειτουργίας κρίσιμων τομέων για την κοινωνική συνοχή όπως είναι η Πρωτοβάθμια Περίθαλψη και τα Κέντρα Υγείας , ενδεχομένως τα Νομαρχιακά Νοσοκομεία ,οι δομές Ψυχικής Φροντίδας, τα Προνοιακά Ιδρύματα κλπ , τα οποία κινδυνεύουν έτσι να υποβαθμιστούν και να απαξιωθούν ακόμα περισσότερο , δίνοντας τη «χαριστική βολή» στο Κοινωνικό Κράτος στη χώρα μας σε μια περίοδο που το έχουμε -λόγω της κρίσης- περισσότερο από ποτέ ανάγκη.
Αυτά κατά τη γνώμη μας είναι τα μείζονα πολιτικά ζητήματα που αναδεικνύει το σχέδιο «Καλλικράτης» και όχι ο χωροταξικός σχεδιασμός των νέων Δήμων , στον οποίο εστιάζουν όλο το ενδιαφέρον τους ορισμένοι κομματικοί και αυτοδιοικητικοί παράγοντες, αποπροσανατολίζοντας τους πολίτες από τα ουσιαστικά προβλήματα και τις σοβαρές αδυναμίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Εμείς παρότι θεωρούμε ότι η τελική πρόταση για τη διάταξη των Δήμων στο Νομό μας είναι η πλέον αποδεκτή aπό την τοπική κοινωνία και αυτή που προσεγγίζει περισσότερο την αρχική και επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόταση του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης , εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι αυτό είναι ένα δευτερεύον θέμα.
Το πρωτεύον είναι οι πολιτικές προϋποθέσεις λειτουργίας, χρηματοδότησης και στελέχωσης των νέων αυτοδιοικητικών δομών.
Εμείς δεν θεωρούμε ότι οι μεγάλοι Δήμοι συνεπάγονται απαραίτητα ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση αν δεν υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση των αιρετών εκπροσώπων και τους Κράτους για δημοτική αναπτυξιακή πολιτική με ποιοτικούς όρους , με δημοκρατικό προγραμματισμό, με κοινωνική ευαισθησία και μηχανισμούς αλληλεγγύης στους οικονομικά αδύναμους, στους άνεργους και τους μετανάστες , με συμμετοχικούς θεσμούς , με διαφάνεια και κοινωνικό έλεγχο .
Δεν υπάρχουν βιώσιμοι Δήμοι χωρίς αντίληψη βιώσιμης ανάπτυξης , με απόλυτο σεβασμό στις ανάγκες των ανθρώπων και στο περιβάλλον.
Γι? αυτό ακριβώς το λόγο Ο ΣΥΝ και η Ριζοσπαστική Αριστερά θεωρούν ότι ο «Καλλικράτης» όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη ουσιαστικής αποκέντρωσης του Κράτους και αποτελεσματικής ενίσχυσης της Αυτοδιοίκησης, αλλά την αντιστρατεύεται.
Ένα εναλλακτικό σχέδιο για Αυτοδιοίκηση με αποκέντρωση και δημοκρατία είναι η απάντηση στο σημερινό γραφειοκρατικό , πελατειακό και διεφθαρμένο διοικητικό σύστημα της χώρας μας. Βασικά στοιχεία αυτού του σχεδίου είναι :
- Εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής για την αυθεντική εκπροσώπηση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων και των κινήσεων των ενεργών πολιτών στα όργανα της Τ.Α.
- Αναβάθμιση των συλλογικών οργάνων σε βάρος των μονοπρόσωπων, έμμεση εκλογή Δημάρχου και Περιφερειάρχη .
- Κατάργηση των Κρατικών Περιφερειών και μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων τους στις αιρετές .
- Θεσμοί πολιτικής συμμετοχής και άμεσης δημοκρατίας ? ο λόγος στις τοπικές κοινωνίες για τη διαμόρφωση των πολιτικών προτεραιοτήτων.
- Κεντρική χρηματοδότηση της Τ.Α. με θεσμοθετημένους στα- θερούς πόρους για την ανάπτυξη κοινωνικών υποδομών , για τη στήριξη της απασχόλησης με μορφές κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας , για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου από τη λογική της ιδιωτικοποίησης .
- Ενίσχυση της Τ.Α. με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό ? καμιά απόλυση εργαζομένων στους ΟΤΑ.
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
