O Μανώλης Όθωνας στην Ολομέλεια

O Μανώλης Όθωνας στην Ολομέλεια

20/10/09

Στην ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε, το περασμένο Σάββατο, ο Βουλευτής Ρεθύμνης κ. Όθωνας Εμμανουήλ.

Η ομιλία του κ. Όθωνα ήταν στο πλαίσιο της συζήτησης των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης και είχε ως εξής:  

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθώντας επί δύο ημέρες τη συζήτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης, αισθάνομαι την ανάγκη να εντοπίσω μια πολιτική παραδοξότητα κατ΄ αρχήν. Δεν έχουμε καταθέσει κάποια πρόταση μομφής στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Προς τι λοιπόν αυτή η διάθεση απολογιστικού και απολογητικού χαρακτήρα για τα έργα και τις ημέρες της εξαετούς διακυβέρνησής σας, όταν αυτή η συζήτηση έκλεισε με τρόπο πολιτικά επώδυνο με τη λαϊκή ετυμηγορία της 4ης Οκτωβρίου;

Σήμερα οφείλουμε να κοιτάξουμε προς τα εμπρός όπως έκανε με την εναρκτήρια ομιλία του ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Πρωθυπουργός της χώρας Γεώργιος Παπανδρέου ο οποίος περιέγραψε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, τις προγραμματικές παραμέτρους και τα κομβικά σημεία ενός οδικού χάρτη της πορείας στην οποία πρέπει να βαδίσει η χώρα τα επόμενα χρόνια. Επ΄ αυτών των προγραμματικών διακηρύξεων του Πρωθυπουργού δεν έχω ακούσει καμιά διαφωνία επί της ουσίας. Έχουμε ακούσει επιφυλάξεις ευτυχώς λίγες για την ειλικρίνεια των προθέσεων. Έχουμε ακούσει αρκετές επιφυλάξεις για την εφικτότητα, τη ρεαλιστικότητα, τη δυνατότητα και την αποτελεσματικότητα εφαρμογής αυτού του φιλόδοξου σχεδίου.

Έχουμε ακούσει για μια κατηγορία περί της γενικότητας, υποτίθεται, των Προγραμματικών Δηλώσεων του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, που παρ΄ ότι υπήρξε ένας σαφής προσδιορισμός του πλαισίου και των προτεραιοτήτων και από τον Πρωθυπουργό, αλλά και εξαντλητική εξειδίκευση στα πλαίσια της συνήθους κοινοβουλευτικής πρακτικής και του διαθέσιμου χρόνου που έχουν οι Υπουργοί, χρησιμοποιείται κατά κόρον και προσχηματικά η επίκληση της γενικολογίας, υποτίθεται λες και κάποιοι εδώ περίμεναν ότι θα προσέλθει η Κυβέρνηση με νομοσχέδια, με άρθρα, με παραγράφους, με παραρτήματα και με εκθέσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ως συναρτώμενα αποσπάσματα.

Και βέβαια, πώς άραγε να αντιπαρατεθεί κανείς με επί της ουσίας διαφωνίες στο προγραμματικό πλαίσιο που παρουσιάστηκε, όταν αυτό βασίζεται σε μια αυτονόητη αλήθεια αλλά και σε κάποιες αυτονόητες επίσης προτεραιότητες.

Η αυτονόητη αλήθεια είναι η αποτύπωση της πολύ δύσκολης πολιτικής οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία όμως – και εδώ είναι η ποιοτική διαφορά – για πρώτη φορά δεν την επικαλείται μια νέα Κυβέρνηση ως άλλοθι, για να ματαιώσει ή να αναβάλει τις προγραμματικές της δεσμεύσεις, αλλά την επικαλείται ως εγερτήρια, ως δημιουργική δύναμη για τη δύσκολη προσπάθεια που έχουμε μπροστά μας.

Σε ό,τι αφορά τις προτεραιότητες, ποιος άραγε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αμφισβητεί ότι αποτελεί πρώτη προτεραιότητα η αναγέννηση της πολιτικής, η θεσμική θωράκιση και αναβάθμιση της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Και αυτό όχι ως πρωτοβουλία που προτάσσεται επειδή σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία πρέπει να αγοράσουμε χρόνο με πρωτοβουλίες χαμηλού ή μηδενικού κόστους, αλλά γιατί αυτή η αναγέννηση της πολιτικής είναι η προϋπόθεση, η βάση χωρίς την οποία δεν μπορεί να πετύχει  η νέα δύσκολη προσπάθεια που έχουμε μπροστά μας. Γιατί χωρίς τη συμμετοχή ζωντανών κοινωνικών δημιουργικών δυνάμεων που σήμερα είναι εκτός των τειχών της πολιτικής και συλλογικής δράσης αφού έχουν στρέψει την πλάτη τους με απαξίωση στην πολιτική και στη λειτουργία της, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.

Ποιος επίσης, άραγε, αμφισβητεί ότι αποτελεί προτεραιότητα η άμεση, στο μέτρο του δυνατού, ανακούφιση και ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων και πάλι ,όχι μόνο ως έκφραση ιδεολογικής και πολιτικής συνέπειας της παράταξής μας, αλλά και γιατί η μέσω αυτής , τόνωση της ζήτησης στην αγορά εν μέσω κρίσης είναι επιβεβλημένη αναγκαιότητα.

Ποιος επίσης αμφισβητεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αποτελεί προτεραιότητα η αλλαγή του προτύπου της ανάπτυξης της χώρας ως υπέρβαση ενός, εδώ και χρόνια, ξεπερασμένου μοντέλου σε όλους τους κρίσιμους τομείς της παραγωγικής και οικονομικής δραστηριότητας, ενός νέου προτύπου ανάπτυξης, που θα έλθει να συνδεθεί με τις μεγάλες ανάγκες, τις μεγάλες απαιτήσεις και τις ώριμες διεκδικήσεις των αυτοδιοικούμενων περιφερειών και που εκεί θα κριθεί και θα συναρθρωθεί το νέο εθνικό σχέδιο.

Και εδώ θέλω, σε τίτλους, να αναφέρω ενδεικτικά τρία θέματα που αφορούν την Κρήτη. Πρώτο θέμα η χωροταξική και πολεοδομική οργάνωση, χωρίς την οποία δεν υπάρχει βάση, υπόβαθρο σχεδιασμού του νέου προτύπου ανάπτυξης.

Δεύτερο θέμα η διαχείριση των απορριμμάτων, που βρίσκεται σε οριακό σημείο, μετά την δραματική καθυστέρηση και εκεί υλοποίησης του περιφερειακού σχεδιασμού επί δεκαετία και πλέον και τρίτον η αθλιότητα, που αποτελεί ντροπή για το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, του μοναδικού οδικού άξονα που συνδέει το νησί από άκρο ως άκρον, το μοναδικό οδικό άξονα στην Ελλάδα του 2010, που συνδέει πρωτεύουσες νομών και βρίσκεται σ΄ αυτή την κατάσταση και που νομίζω, ότι η απουσία ειδικής αναφοράς από την ομιλία του παριστάμενου Υπουργού Υποδομών, οφείλεται μόνο στην έλλειψη διαθέσιμου χρόνου.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω ειλικρινά να καλέσω όλους, απ΄ όλες τις πτέρυγες της Βουλής, αφού προφανώς δεν υπάρχει και δεν διατυπώνεται καμία διαφωνία επί της ουσίας, να κρατήσετε τις επιφυλάξεις σας για τη δυνατότητα να ανταποκριθούμε και να είμαστε αποτελεσματικοί και να κάνετε τη δική σας υπέρβαση που απαιτούν οι συνθήκες, μακριά από τα πολιτικά ειωθότα και τα πολιτικά κλισέ που υποχρεώνουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να καταψηφίζουν την πρόταση εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση.
Αφού  δεν μπορείτε να υπερψηφίσετε, σας καλώ  να δηλώσετε τουλάχιστον παρόντες όχι απλά στην ψηφοφορία σε λίγη ώρα, παρόντες στη νέα προσπάθεια για τη χώρα που ήδη ξεκίνησε».