Ερώτηση κατέθεσε ο Βουλευτής Ρεθύμνου του ΠΑΣΟΚ καθηγητής κ.Ηλίας Λαμπίρης, μαζί με την βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Σούλα Μερεντίτη, στις 6-5-2009, προς τον Υπουργό Υγείας, κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο με θέμα:
«Τραγική η κατάσταση στις εφημερίες των ψυχιατρικών κλινικών και των ψυχιατρικών νοσοκομείων»
Το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
«Προ μίας περίπου εβδομάδας οι υπεύθυνοι του υπουργείου υγείας υποσχέθηκαν νέο σύστημα εφημεριών στα ψυχιατρικά περιστατικά προκειμένου, όπως είπαν, να διασφαλίσουν αξιοπρεπή περίθαλψη στους ψυχικά ασθενείς. Όμως επειδή οι γνωρίζοντες το τον χώρο της δημόσιας ψυχικής υγείας έχουν κουραστεί να ακούν επανειλημμένως τις μεγαλοστομίες των αρμοδίων σε ότι αφορά την περίθαλψη για αυτήν την ιδιαίτερη κατηγορία ασθενών, είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί και απαισιόδοξοι. Εκτιμούν δε, ότι και το «νέο σύστημα», δεν θα είναι παρά μια ανακατανομή της αθλιότητας, της αναξιοπρέπειας και της ασέβειας στην ανθρώπινη υπόσταση, που χαρακτηρίζει και τις ψυχιατρικές εφημερίες του λεκανοπεδίου.
Με κλινικές δυναμικότητας 20 κρεβατιών σε μόλις έξι νοσοκομεία της Αττικής, και με τα δύο Ψυχιατρικά νοσοκομεία, Αττικής και Δρομοκαϊτειο, να λειτουργούν στοιχειωδώς μόνο χάρη στις ηρωικές προσπάθειες του ελάχιστου προσωπικού, αφού υπάρχουν 800 κενές οργανικές θέσεις, είναι τουλάχιστον υποκρισία να παριστάνουν οι αρμόδιοι του υπουργείου ότι υπάρχει επαρκής ψυχιατρική νοσηλεία στην Ελλάδα και ότι την διαχειρίζονται αποτελεσματικά.
Εκτός αν με τον όρο ψυχιατρική νοσηλεία, εννοούν το ότι στοιβάζουν αδιακρίτως στους ίδιους χώρους, εγκαταλελειμμένους άστεγους, βαριά καταθλιπτικούς, ασθενείς με βαριές κρίσεις πανικού και διαταραχές προσωπικότητας και σχιζοφρενείς.
Η αλήθεια είναι ότι οι εικόνες στις ψυχιατρικές κλινικές των μεγάλων νοσοκομείων της Αττικής, παραπέμπουν 
σε τριτοκοσμικές καταστάσεις και δεν συνάδουν ούτε κατ ελάχιστο με τα όσα επιτάσσουν οι σύγχρονες αντιλήψεις περί ψυχιατρικής φροντίδας. Γιατροί και οι νοσηλευτές καταγγέλλουν εφημερίες-θρίλερ, ενώ αναφέρονται σε ασθενείς που παρατάσσονται συλλήβδην σε ράντζα σε διαδρόμους, ακόμη και στα γραφεία των γιατρών, όπως συμβαίνει συχνά σύμφωνα με καταγγελίες στον 9ο όροφο του Ευαγγελισμού, μέχρι να φρακάρει εντελώς ο χώρος.
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες η έλλειψη προσωπικού αναγκάζει γιατρούς και νοσηλευτές να προβαίνουν συχνά σε καθήλωση διεγερτικών ασθενών, δηλαδή σε δέσιμό τους, προκειμένου να διαφυλαχθεί η σωματική ακεραιότητα των άλλων ψυχικά ασθενών που συστεγάζονται αναγκαστικά μαζί τους.
Εν τω μεταξύ, δημοσιεύματα εφημερίδων αναφέρουν ότι προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την αυξημένοι ζήτηση οι Έλληνες γιατροί, έχουν επινοήσει μία μοναδική πατέντα «την περιστρεφόμενη πόρτα». Επειδή λόγω της πίεσης και της έλλειψης ψυχιατρικών κλινών δεν μπορούν να κρατήσουν τον ίδιο ασθενή περισσότερο από είκοσι πέντε ημέρες, του δίνουν αναγκαστικά εξιτήριο, για να τον ξαναεισάγουν στο νοσοκομείο μετά από λίγες ημέρες. Αποτέλεσμα να μετατρέπονται οι ασθενείς σε κοινωνικό πρόβλημα, καθώς, εφόσον δεν θεραπεύονται σωστά από την αρχή, αρκετοί συνάνθρωποι μας που θα μπορούσαν να αποθεραπευτούν, καταλήγουν χρόνιοι και υπότροποι ασθενείς ?δηλαδή ψυχές χωρίς γυρισμό.
Αν εκτός από όλα τα παραπάνω αναλογιστούμε και το κατάντημα των δομών αποασυλοποίησης των ψυχικώς πασχόντων που επί των ημερών της παρούσας κυβέρνησης οδηγούνται σε απαξίωση και κλείσιμο, λόγω των 
προβλημάτων χρηματοδότησης, αντιλαμβάνεται κανείς, ότι η κυβέρνηση ουσιαστικά καταδικάζει τους συνανθρώπους μας που δεν έχουν την οικονομική επιφάνεια να καταφύγουν στον ιδιωτικό τομέα για θεραπεία .
Εν όψει των παραπάνω ερωτάται ο κύριος υπουργός:
- Γιατί δεν καλύπτονται οι περίπου 800 κενές οργανικές θέσεις στο χώρο της δημόσιας ψυχικής υγείας;
- Ισχύουν οι καταγγελίες για τα ράντζα στους διαδρόμους κατά τη διάρκεια των ψυχιατρικών εφημεριών;
- Ευσταθούν οι ισχυρισμοί ότι η έλλειψη προσωπικού αναγκάζει τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό να προβαίνουν συχνά στην διάρκεια των εφημεριών σε καθήλωση διεγερτικών ασθενών, δηλαδή σε δέσιμό τους προκειμένου να διαφυλαχθεί η σωματική ακεραιότητα των άλλων ψυχικά ασθενών που συστεγάζονται αναγκαστικά μαζί τους;
- Ευσταθούν οι καταγγελίες ότι οι Έλληνες γιατροί να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη ζήτηση γιατροί έχουν επινοήσει την «περιστρεφόμενη πόρτα»;
- Τι εξέλιξη υπάρχει σχετικά με την χρηματοδότηση των δομών αποασυλοποίσησης ψυχικά ασθενών;»
