άλλοι νόμοι δεν χρειάζονται, γιατί δεν λείπουν…μόνο ο έλεγχος λείπει!
του κ. Νίκου
Νίνου*
Η ύπαρξη πολλών και διάφορων προβλημάτων είναι γνωστή ,είναι αναμφισβήτητη, είναι μια πραγματικότητα.
Οι συζητήσεις ,οι συσκέψεις ,τα υπομνήματα, και όλη η συναφής κινητικότητα, είναι επίσης μια ,συνακόλουθη, πραγματικότητα.
Οι υποσχέσεις, τα «μαχαίρια που φτάνουν μέχρι το κόκκαλο»,οι «ξεκάθαρες» τοποθετήσεις των αρμοδίων ,είναι επίσης μια καθημερινή πραγματικότητα.
Οι νομοθετήσεις, οι εγκύκλιοι και οι συστάσεις, τα αυστηρά και «ελπιδοφόρα» έγγραφα, πανταχόθεν, είναι επίσης μια πραγματικότητα.
Όλος αυτό ο «ξεσηκωμός», όλη αυτή η «αντάρα» βομβαρδισμών των προβλημάτων, μόλις κατακαθήσει η «σκόνη» ,αποδεικνύεται «αέρας κοπανιστός»!
Τα προβλήματα ,λες και έχουν αναπτύξει «αντοχή» απέναντι σε όλα αυτά τα «φάρμακα» με τα οποία τα «καταπολεμούμε»,μένουν αλώβητα, αυξάνονται και πληθύνονται ποιοτικά και ποσοτικά, και «επιβιώνουν» χωρίς καμιά ενόχληση τους.
Συνεχίζονται οι συσκέψεις,(αυτά τα «ιατρικά συμβούλια» απέναντι στα προβλήματα),και συζητούνται νέα «φάρμακα» ,νέες εντατικότερες «φαρμακευτικές» αγωγές.
Δεν έχουμε βρεί το σωστό «φάρμακο» ή μήπως φταίει κάτι άλλο ;
Πρόσφατα σε αθηναϊκή εφημερίδα διάβασα μια συνέντευξη του Επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης ( του ανθρώπου που «βλέπει» πολλά ,κατά την άσκηση της θεσμικής εποπτείας του), ο οποίος είπε κάτι απλούστατο :
Δεν χρειάζονται άλλοι νόμοι, χρειάζονται έλεγχοι!
Και συνεχίζει τις επισημάνσεις του ο κ Επιθεωρητής, λέγοντας ,ότι διαπιστώνει παντελή απουσία της αστυνομίας, ότι δεν γίνονται αγορανομικοί έλεγχοι, ότι στα καταστήματα σε στραβοκοιτούνε άμα ζητήσεις απόδειξη, κλπ
Δεν γνωρίζω πόσοι πολίτες υπάρχουν ,αν υπάρχουν, που να έχουν διαφορετική άποψη από τον κ Επιθεωρητή, τουλάχιστον όσον αφορά στην ουσία της τοποθέτησης του, περί ανυπαρξίας ελέγχου!
Σε οποιαδήποτε παράμετρο του θεσμικού ελεγκτικού μηχανισμού και αν αναφερθείς, θα λάβεις την «γνωστή» , μονότονη, απάντηση περί έλλειψης προσωπικού, από την ελεγκτική πλευρά και αυτό είναι απολύτως «κατανοητό» ( με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει!) από την ελεγχόμενη πλευρά.
Εχω την άποψη ,ότι πλέον είναι καθεστώς ,πως η συμμόρφωση αποτελεί υπόθεση «φιλοπατρίας» των ελεγχόμενων. Αν οι ίδιοι θέλουν ή κρίνουν πως πρέπει ,μόνον τότε τηρούνται τα νομοθετημένα, διότι αν περιμέναμε την επιβλητική «απειλή» του ελέγχου?
Κάποιος είχε πεί, ότι ο νόμος είναι ένα «θηρίο», από το οποίο δεν γλυτώνει κανείς
Συνεπώς, θάπρεπε το «θηρίο» να μην «κοιμάται»!
Αν ανατρέξει κανείς στο υπάρχον νομικό πλαίσιο, θα συμφωνήσει ,ότι υπάρχουν «καλοί» ,ποσοτικά και ποιοτικά, νόμοι, που καλύπτουν τις υφιστάμενες ανάγκες, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Δυστυχώς το πρόβλημα δεν είναι να φτειάξουμε και άλλους νόμους ,( μακάρι να ήταν αυτό το πρόβλημα μας, και θα το λύναμε αμέσως),αλλά να εξασφαλίσουμε την εφαρμογή τους.
Και η εφαρμογή τους δεν είναι δυνατόν (αν και αυτό συμβαίνει στην χώρα μας!), να στηρίζεται και να «ανατίθεται» ,μόνον, στην «φιλοπατρία» μας.
Χρειάζεται όλο εκείνο το καλοκουρδισμένο πλέγμα της θεσμικής ελεγκτικής παρουσίας,
το οποίο να ανταποκρίνεται απρόσκοπτα και άνετα στις υπάρχουσες ανάγκες .
Και ,βεβαίως, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν είναι μόνο αστυνομικής χροιάς. Μιλούμε και εννοούμε ελεγκτικούς μηχανισμούς πολιτικούς, δημοτικούς ,σωστής λειτουργίας των ανεξάρτητων αρχών ,κλπ
Να διώξουμε εκείνο το «σύννεφο» του σημερινού άσφαιρου και φιλολογικού ελέγχου, και να απολαύσουμε την ξεκάθαρη «ατμόσφαιρα», της πλήρους διαφάνειας και της πλήρους τήρησης των νομοθετημάτων.
Να επισημάνουμε ,ότι δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο χρώμα. Εξ ίσου μπορούμε να βρούμε την όπτιμη λειτουργία, όπου η ελευθερία ανάπτυξης και λειτουργίας να μην στραγκαλίζεται από υπερβολές και «αρτηριοσκληρώσεις».
Η ελευθερία έχει κανόνες, έχει υποχρεώσεις και δικαιώματα, είναι πολιτισμός, σε αντίθεση προς την ασυδοσία, που είναι καταστροφή!
Οι νόμοι χωροθετούν την ελευθερία, και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί αποτελούν το οξυγόνο που την κρατεί ,πάντα, φρέσκια, ζωντανή , ζωογονημένη και δυναμική!
Νόμους έχουμε, να αναπτύξουμε λοιπόν τους χρειαζούμενους ελεγκτικούς μηχανισμούς, για να ανακτήσουμε την σωστή ανάπτυξη, και την ποθητή ποιότητα ζωής ,για να ανθήσουνε κήποι οραμάτων και αισιοδοξίας για το μέλλον!
