*του κ Νίκου Νίνου
Αυτές τις μέρες ακούσαμε διάφορα, σχετικά με την πλατεία [έτσι ονομάζουμε χρόνια τώρα το οικόπεδο-πάρκινγκ στους Τέσσερις Μάρτυρες] των Τεσσάρων Μαρτύρων, και οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε τις θέσεις μας, και να αποσαφηνίσουμε τις απόψεις μας!
Προεκλογικά μιλήσαμε δημόσια και τοποθετηθήκαμε, ότι θεωρούμε την πλατεία των Τεσσάρων Μαρτύρων, ως πλατεία, που σε συσχετισμό και συνδυασμό με τον παρακείμενο δημοτικό κήπο, [όπως προβλέπει και η ισχύουσα κυκλοφοριακή μελέτη της πόλης], να αποτελέσει τον τόσο αναγκαίο για την πόλη πνεύμονα ποιότητας ζωής των συμπολιτών μας, και των επισκεπτών της πόλης μας!
Άρα θεωρούμε τον εαυτό μας δεσμευμένο σε αυτήν την άποψη, την οποία 
καταθέσαμε, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, μετά από τον πρέποντα και χρειαζούμενο προβληματισμό, και δεν έχουμε κανένα λόγο ούτε αιτία να αναθεωρήσουμε.
Η άποψη μας δεν είναι ούτε πρόχειρη, ούτε ανερμάτιστη, ούτε ατεκμηρίωτη, ούτε αντιστασιακή!
Είναι ρεαλιστική, και απορρέει από μια σωστή και προσγειωμένη εκτίμηση των πραγματικών δεδομένων της πόλης μας, σε μια φιλοσοφία που έχει όραμα και στόχους γι αυτήν την πόλη.
Εμείς πιστεύουμε, ότι το κυκλοφοριακό δεν αντιμετωπίζεται με το κουταλομέτρημα των αυτοκινήτων, αλλά με την σωστή διαχείριση των μετακινήσεων των πολιτών.
Ολόκληρη η πόλη, σε κάθε γειτονιά της, έχει πρόβλημα στάθμευσης, αφού επί δεκαετίες έχουμε μια συνεχή αύξηση των αυτοκινήτων και μια μηδενική δημιουργία χώρων στάθμευσης τους.
Ταυτόχρονα έχουμε αύξηση των αναγκών στάθμευσης, από χρήσεις οι οποίες θα πρεπε να καλύπτουν και όχι να δημιουργούν ανάγκες στάθμευσης.
Κατά συνέπειαν χρειάζεται, έστω τώρα, η αντιμετώπισης αυτού του διάχυτου προβλήματος σε όλη την έκταση της πόλης.
Τον τρόπο [μάλλον, σωστότερα, τους τρόπους] δραστηριοποίησης του δήμου προς αυτόν τον στόχο, μπορούμε να τον συζητήσουμε σε άλλο σημείωμα μας, αφού το παρόν αφορά στην πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων.
Το κυκλοφοριακό πρόβλημα στο κέντρο της πόλης, προκαλείται από μια διττή πραγματικότητα .
Την κίνηση μας με τα αυτοκίνητα μας, και την ανάγκη μας να σταθμεύσουμε τα αυτοκίνητα μας, με τα οποία κινηθήκαμε.
Αν λοιπόν εννοούμε, σαν δήμος, να συνεχίσουμε να λειτουργούμε στον ίδιο τρόπο, τότε απλώς τροχονομολειτουργούμε, με όσες παραμέτρους αυτή η λειτουργική μας εμπεριέχει.
Μα οι τροχονόμοι δεν λύνουν κυκλοφοριακά προβλήματα, διότι, απλούστατα, μόνον «κυνηγούν»τα αυτοκίνητα και κόβουν κλήσεις!
Για να αντιμετωπίσουμε το κυκλοφοριακό, στην διττή όψη που προεκθέσαμε, αρκεί και πρέπει να κάνουμε μια ενέργεια, δηλ να μειώσουμε τα κινούμενα αυτοκίνητα οπότε, ταυτόχρονα, μειώνονται και οι ανάγκες στάθμευσης!
Για την μείωση αυτή, μόνο μια δράση υπάρχει, και αυτή ακολουθείται παντού, σε όλο τον κόσμο.
Η δημιουργία μιας σωστής μαζικής μεταφοράς!
Αυτή η μαζική μεταφορά μπορεί να συναποτελείται από οποιεσδήποτε και οσεσδήποτε δράσεις, όμως η στόχευση είναι μια και μοναδική.
Να εξυπηρετεί και να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες των αστικώ ν μετακινήσεων μας
Ένα μεγάλο γκαράζ [ με τις τόσες συνέπειες που θα επιφέρει], θα ελκύσει αυτοκίνητα προς αυτό, και δεν θα επιτρέψει δράσεις μείωσης τους; και ?ανεργίας του!
Άρα αναιρεί την βασική ανάγκη μείωσης της κυκλοφορίας, που θέλουμε!
Αυτό το μεγάλο γκαράζ, θέλει «τροφή» για να επιβιώσει, που σημαίνει κτίρια με έσοδα και αφαίρεση πλατείας.
Ας σκεφτούμε ποια λύση είναι χρηστικότερη για τους πολίτες:
Η δυνατότητα να πηγαίνουν παντού, δωρεάν κατ ουσίαν [με τις κάρτες απεριόριστων διαδρομών!], χωρίς να πληρώνουν στάθμευση[και μάλιστα ακριβά, γιατί τα γκαράζ των ιδιωτών έχουν χρεώσεις τσουχτερές!], ή το πάρκινγκ στο γκαράζ με την ακριβή χρέωση, και η εξυπηρέτηση σε μια μικρή περιοχή γύρω, και η κατ ανάγκην χρήση του αυτοκινήτου για τις υπόλοιπες υποθέσεις τους;
Ταυτόχρονα μπορούμε να σκεφτούμε και την άπλετη δυνατότητα φθηνής στάθμευσης, στους δρόμους της περιοχής, αφού η μειωμένη κίνηση αυτοκινήτων θα επιτρέπει μια τέτοια «άνεση»!
Έτσι, από ένα τέτοιο γκαράζ έχουμε μόνο αρνητικές παραμέτρους και καμιά ωφέλεια για την πόλη!
Για την περιοχή εμείς θα βλέπαμε ένα ήπιο υπόγειο γκαράζ, για μειωμένες ανάγκες, ώστε να μπορούμε να σκεφθούμε ένα «αύριο» με τους δρόμους του κέντρου χωρίς αυτοκίνητα!
Είναι λάθος σχεδιασμός, επιζήμια δράση και αρνητική προσπάθεια, χωρίς καμιά ελπίδα λύσης του κυκλοφοριακού μας προβλήματος, αυτή η διαδικασία του υπόγειου γκαράζ στους Τέσσερις Μάρτυρες!
Εμείς έχουμε σαφή άποψη:.
Η πλατεία να μείνει πλατεία, και το κυκλοφοριακό να αντιμετωπισθεί με την «κλασσική» μέθοδο, όπως κάνουν όλοι οι δήμοι σε όλο τον κόσμο!
Μην συνεχίσουμε να ζημιώνουμε την πόλη μας, μην συνεχίζουμε να απομειώνουμε την ελπίδα για ποιότητα ζωής των πολιτών, μην δώσουμε τον ομφαλό της πόλης μας, για τροφή στο κεφάλαιο, χωρίς κανένα λόγο, και χωρίς κανένα όφελος για την πόλη!
*δημοτικού συμβούλου
επικεφαλής της μειοψηφίας στον δήμο Ρεθύμνου
