«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Τα νέα μέτρα της νέας Χούντας
- Περικοπή επιδομάτων, κατάργηση οργανισμών, στον δημόσιο τομέα
30/7/11
Την περικοπή έως και κατά 50% είκοσι επιδομάτων που λαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και την κατάργηση ή συγχώνευση περισσότερων από σαράντα φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα προβλέπουν ξεχωριστές τροπολογίες, που κατατέθηκαν χθες στη Βουλή.
Έχει καταντήσει συνήθης πρακτική από την κυβέρνηση η προώθηση σημαντικών νομοθετικών πρωτοβουλιών, εν πολλοίς άσχετων μεταξύ τους, με διαδικασίες ? εξπρές από τη Βουλή, χωρίς να προηγηθεί καμία συζήτηση.
Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, και με αφορμή τον Εφαρμοστικό νόμο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής, κατατίθενται συνεχώς νέες τροπολογίες για τη ρύθμιση θεμάτων όπως οι συγχωνεύσεις δημόσιων οργανισμών ή τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων, που θα έπρεπε κανονικά να αποτελούν αυτοτελή νομοθετήματα.
Σε ό,τι αφορά τα επιδόματα, μειώνεται κατά 50% το κίνητρο απόδοσης των πολιτικών υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των λοιπών ΝΠΔΔ και κατά 20% επιδόματα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, στο ΚΕΠΕ, στο ΕΣΥ, στις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, χωρίς να εξαιρούνται οι αρχιερείς της Εκκλησίας.
Ολες οι περικοπές θα γίνουν αναδρομικά από την 1η Ιουλίου με στόχο να εξοικονομηθούν το 2011 περί τα 175,5 εκατ. ευρώ και 351 εκατ. ευρώ για κάθε ένα από τα επόμενα έτη. Με τη δεύτερη τροπολογία αρχίζει να υλοποιείται η συγχώνευση ή κατάργηση φορέων, όπως η ΚΕΔ, η ΕΡΤ, ο ΟΔΔΥ, η ΕΤΑ, ο ΟΣΚ, το ΙΓΜΕ και η ΔΕΠΑΝΟΜ. Το πρώτο «κύμα» προς αυτήν την κατεύθυνση αφορά 7.000 εργαζομένους, για τους οποίους προβλέπονται μετατάξεις.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση επιδεικνύοντας παντελή έλλειψη σεβασμού στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες κινείται στους ρυθμούς του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Ή πιο σωστά, «αποφασίζουν οι ξένοι και διατάζουμε εμείς». Υπό τις ασφυκτικές πιέσεις της Τρόικας, το υπουργείο Οικονομικών και τα συναρμόδια υπουργεία προωθούν εσπευσμένα την ψήφιση ρυθμίσεων, χωρίς καμία μελέτη και κανένα σχεδιασμό για την ολοκλήρωση των απαιτούμενων διαρθρωτικών αλλαγών και μόνο με καθαρά εισπρακτική λογική.
Οι πολυδιαφημιζόμενες μεταρρυθμίσεις, όπως η κατάργηση και συγχώνευση δημόσιων οργανισμών, μετατρέπονται από την κυβέρνηση σε απλή διεκπεραίωση διατάξεων που είναι άγνωστο πώς θα εφαρμοστούν.
Αρκεί να πιστέψει η Τρόικα ότι μειώνεται ο δημόσιος τομέας.
Και οι πομπώδεις εξαγγελίες για την ψήφιση ενός νέου, ενιαίου μισθολογίου για τους δημοσίους υπαλλήλους, με το οποίο υποτίθεται ότι θα αίρονταν οι ανισότητες, υποβιβάζονται στο επίπεδο των αποσπασματικών ρυθμίσεων μόνο και μόνο για τη μείωση των επιδομάτων.
«Αφού δεν προλαβαίνουμε να ετοιμάσουμε το μισθολόγιο, ας περικόψουμε τα επιδόματα που επειγόμαστε και … βλέπουμε» είναι σε απλά ελληνικά το σκεπτικό της κυβέρνησης. Όσο για την περίφημη δημόσια διαβούλευση, είναι προφανές ότι παραπέμφθηκε και αυτή στις ελληνικές καλένδες.
