Καθρέπτης της ψυχής του νεοέλληνα το ΔΝΤ;

Καθρέπτης της ψυχής του νεοέλληνα το ΔΝΤ;

• Μήπως τελικά μας αξίζει, μήπως οι ίδιοι γεννήσαμε το γίγαντα που ρίζωσε επί της κεφαλής μας;

29/4/10
του Μανώλη Ακουμιανάκη
Πολιτικού Επιστήμονα

Κολωνάκι. Εκείνος εκφράζει την επιθυμία για ένα καφέ στην πλατεία που είναι αποκλεισμένη περιμετρικά.  Μπράβοι σε σχήμα Π  και κάποιοι περαστικοί που κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός  με μαύρο κοστούμι, ακριβό Vogue γυαλί και μαύρο πουκάμισο, όρθιος να μιλάει στο τελευταίας τεχνολογίας κινητό του. Πίσω του ένας από τους μπράβους του να κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο του. Αυτός γυρνάει, τραβάει επιδειχτικά μια ρουφηξιά, και το δίνει στον κολαούζο που συνεχίζει να το κρατάει ευλαβικά μέχρι την επόμενη ρουφηξιά του. «Μπράβος πούρου», ένα από τα επαγγέλματα του μέλλοντος στην Ελλάδα!

Ανοιξιάτικο μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, η δημόσια επίδειξη της υπέρτατης ηλιθιότητας. Ναι, είναι ένας από τους πολλούς νεόπλουτους. Έχει λεφτά με ουρά, από που και πως, απροσδιόριστο, όμως τι σημασία έχει; Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν παράγουν, απλά διαθέτουν χρήμα και κάνουν ότι μπορούν για να το δείξουν στους υπόλοιπους.

Σαπιοκάραβα στις άγονες γραμμές, προμήθειες & μίζες από εξοπλιστικά προγράμματα, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, εικονικά συμβόλαια αγοραπωλησίας ποδοσφαιριστών.  Πώληση φαρμάκων στα δημόσια νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή εικονικών εμπορευμάτων από τη Κύπρο μέσω εταιρείας offshore, εμπορική εκμετάλλευση της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας, καταπάτηση δασών και άλλων δημοσίων εκτάσεων, ανέγερση συγκροτημάτων πολυτελών κατοικιών στη Μύκονο με συνέταιρο κάποιο γνωστό πολιτικό που αναλαμβάνει να προωθήσει την αλλαγή του συντελεστή δόμησης, διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχείριση χρημάτων ασφαλιστικών ταμείων, πώληση  τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών συχνοτήτων, εικονικές αυξήσεις κεφαλαίου με την ανάλογη σε αυτές τις περιπτώσεις τραπεζική εγγύηση, φούσκες και μετοχές-κορνίζες στο Χρηματιστήριο. Και μετά έρχονται οι βίλες με τις πισίνες, οι Cayenne, τα κότερα, τα πούρα και οι μπράβοι με τον χοντρό σβέρκο.

Οι περαστικοί και οι τουρίστες «απολαμβάνουν» το θέαμα και κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Ελλάδα. Μία χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς νεόπλουτους. Δεν δημιουργούν πλούτο αλλά έχουν διασυνδέσεις: είναι οι σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις με την κατάλληλη βιτρίνα. Δεν βγάζουν χρήματα, απλά υπεξαιρούν. Δεν εργάζονται, απλά ζουν παρασιτικά σε βάρος των άλλων. Φορείς μιας πρωτόγνωρης και επικίνδυνης πρακτική εύκολου μεταπρατισμού.   Γνωρίζουν πολύ καλά από που προέρχονται τα χρήματά τους γι? αυτό και τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος. Γι? αυτό και τα ξοδεύουν γρήγορα και επιδεικτικά, όπως οι gangsters.

Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της Κολομβιανής μαφίας: οι Ρώσοι και οι Έλληνες. Θηριώδη jeep στα στενά δρομάκια της Αθήνας, παρκαρισμένες Porsche και Ferrari έξω από τα clubs, αστυνομική προστασία, ενδοεπικοινωνία ριζωμένη στο αυτί των σωματοφυλάκων, ημίγυμνες ξανθιές-συνοδοί και οίηση πλαισιωμένη από bodyguards  με χοντρούς ξυρισμένους σβέρκους.

Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές: φορούν snickers, footer και t-shirts. Ανακάλυψαν ένα chip, έστησαν τη Microsoft, την Apple, δημιούργησαν ένα έξυπνο πρόγραμμα software, Facebook, έβαλαν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι αστρονομικού ποσού, κι όμως φοράνε ακόμα jeans και παίζουν ακόμα με τις φοιτητικές τους κιθάρες τραγούδια της εποχής τους.φαντάστηκαν μια ολόκληρη κοινότητα δικτύωσης, το περίφημο

Στην Ελλάδα  δεν υπάρχουν κιθάρες. Υπάρχουν ξενυχτάδικα. Δεν υφίστανται πανεπιστήμια.  Υφίστανται παρασκευαστήρια εκρηκτικών μηχανισμών και εκτυπωτήρια επαναστατικών (;) προκηρύξεων. Δεν υπάρχει  ίχνος παιδείας. Μόνο Greek style ληστρικός καπιταλισμός και κλοπιμαία. Εδώ οι νεόπλουτοι δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν: ποιος έχει το πιο μεγάλο σπίτι, το πιο μεγάλο κότερο, το πιο πολυτελές αυτοκίνητο. Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι μόλις τις αγγίξεις. Γι? αυτό «αγοράζουν» παρέα, δημοσιότητα, sex, star, miss, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες,  γεμάτες σιλικόνη ξανθιές με μαύρη ρίζα, βγαλμένες από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια-δυο γυμνές φωτογραφήσεις στο Playboy και μετά επιστροφή στον «αγώνα», στο ανελέητο κυνήγι, στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.

Ζούμε σε μια Ελλάδα, όπου η ανεργία στους νέους και τις νέες φτάνει μέχρι και το 35%. Τα κορίτσια, επηρεασμένα από τα σκουπίδια της τηλεόρασης και τις φυλλάδες που κατακλύζουν τα περίπτερα μετατρέπονται σε piranhas που στολίζονται και κόβουν βόλτες από Porsche σε Bmw, από φωτογράφηση σε φωτογράφηση, & από πασαρέλα σε κατ? οίκον επισκέψεις  με απόλυτη εχεμύθεια.

Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο τύπου Pretty Woman: που θα πάει, μία μέρα ο πελάτης» θα την ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ναι, ένας  γάμος τώρα πριν  είναι αργά. Τα χρόνια περνάνε γρήγορα και νέο «εμπόρευμα» βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν. Και τα «πούρα» διαλέγουν την επόμενη γυναίκα-λάφυρο. Επιλέγουν  και  επιλέγονται. Τα Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες. Αγοραπωλησίες και σπουδαία deals. Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς  γόνους καλών οικογενειών της αθηναϊκής νύχτας. Κορίτσια επαγγελματίες-συνοδοί που συναντάνε γιους νεόπλουτων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της ελληνικής κοσμικής ζωής. Πολλά υποσχόμενοι κληρονόμοι και γιοι «εισηγμένων». Πολύφερνοι γαμπροί με κατακτήσεις στις πρώτες σελίδες των ρυπαρών κίτρινων φυλλάδων.

Ο πλανήτης μας εισέρχεται στον τρίτο χρόνο μιας πρωτοφανούς  οικονομικής κρίσης. Έρχεται κρύο καλοκαίρι και ζεστός χειμώνας. Κι? όμως  οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές όπως πάντα, μέσα στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα με πολύχρωμα χρώματα και γυαλιστερές φωτογραφίες.  Για δες το 16χρονο ζάπλουτο ημίγυμνο κοριτσάκι πως διασκεδάζει στα μπουζούκια.  Δες κι εσύ να μορφωθείς!  Ζηλεύεις;  Δες και το νεαρό κληρονόμο της «εισηγμένης» αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική Miss Young . Θα κάνουν άραγε προγαμιαίο συμβόλαιο ή θα προλάβει να του τα φάει;  Και συ αγωνιάς…

Η Ωραία Ελένη ρίχνει με νάζι την τιράντα για να φανεί λίγο στήθος μήπως και ανέβει η τηλεθέαση. Πέντε χιλιάδες άτομα ήταν στο γάμο και τραγούδησε το πρώτο όνομα. Εσύ γιατί δεν ήσουν εκεί;  Ζηλεύεις; Όμως εσένα ο πατέρας σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου και η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα deals  μεταβίβασης της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας. Αλλά και συ κορίτσι μου, δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Προφανώς είσαι άξια της μοίρας σου.

Όλα διορθώνονται όμως.   Άρχισε από τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετική στήθους, κάνε Botox, κάνε πλαστική οπισθίων, κάνε λιποαναρρόφηση, κάνε κάτι τέλος πάντων ! . Αν δεν μπορείς να είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.  Η  Ελλάδα σαν αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια και πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο Δημόσιο. Κι όταν γίνει υπέρβαρη πηδάει από το μπαλκόνι.  Γυρνάει το ρολόι μια ώρα μπροστά μεσάνυχτα Κυριακής κι ετοιμάζεται να εισέλθει με την όπισθεν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.  Οι κρατικοί τίτλοι και τα ομόλογα είναι πλέον junks. Οι βολεμένοι πασχίζουν να κρατήσουν κεκτημένα.  Και η χώρα που ποτέ δεν πεθαίνει μπερδεμένη πλέον,  πεινασμένη,  καταρρακωμένη, και  σε πλήρη σύγχυση συνεχίζει να δηλώνει αθώα. Η εποχή της αθωότητας όμως έχει περάσει.

Ήταν ωραίο όμως το έργο. Εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια σαπουνόπερα του Alpha με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να μεγαλώσουν τα στήθη τους, να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας, να γίνουν «κυρίες». Όμως το έργο κρατάει μόνο 45 λεπτά. Μετά ακολουθεί telemarketing: κατσαρόλες, στρώματα νερού, λεμονοστύφτες και όργανα γυμναστικής από  29,99 euro σε 6 άτοκες δόσεις. Ψωνίστε σε τιμές ευκαιρίας. Αγοράστε προϊόντα με χρήματα που δεν έχετε. Βάλτε υποθήκη το δώρο των Χριστουγέννων που δεν θα υπάρχει..!!

Εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας πολιτικό προσωπικό, υπουργοί που υπογράφουν συμβάσεις για υποβρύχια που γέρνουν, ανικανότητα σε όλο το πολιτικό φάσμα που προκαλεί κάθε σκεπτόμενο πολίτη, τεράστια κονδύλια σε συνεδριάσεις απίθανων επιτροπών, πακτωλός χρημάτων σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις,   ομιλούσες γραβάτες σε διατεταγμένη υπηρεσία και κατά παραγγελία ομιλούντα ταγιέρ στα δελτία ειδήσεων, σφουγγοκωλάριοι που περιμένουν στους διαδρόμους των υπουργείων, καθαρίστριες που σε μια νύχτα μετατάχθηκαν σε διοικητικούς υπαλλήλους, γιατροί που έχουν ανοίξει επιχειρήσεις-παραμάγαζα  σε δημόσια νοσοκομεία με χρήση κρατικών υλικών και προσωπικού, επιδοτήσεις σε ανύπαρκτη γεωργική παραγωγή και σε μηδαμινό ζωικό κεφάλαιο, όπλα και σφαίρες που κυκλοφορούν και πωλούνται παράνομα, προκλητικοί υπάνθρωποι με γεμάτες τσέπες και άδειο κεφάλι & εκατοντάδες οργανισμοί με πολυάριθμο προσωπικό χωρίς αρμοδιότητες και χωρίς λόγο ύπαρξης.

Μια χώρα που τρώει τις σάρκες της, ένα σπάταλο και χαώδες κράτος με τη διαφθορά να το έχει διαπεράσει μέχρι μυελού οστέων & με την αναξιοκρατία & τη φαυλοκρατία να τορπιλίζει το υγιές δυναμικό αυτής της χώρας. Πράσινη ανάπτυξη με οικοπεδοποίηση Βοτανικού, Ελληνικού, Φαλήρου και Γουδή. Οι αξίες έρμαια της ψυχρής λογικής που προβάλλει η νέα τάξη του χρήματος. Ζούμε στην εποχή κατάρρευσης του προγραμματισμού σε χρονικό ορίζοντα πέραν της εβδομάδας. Η μελέτη του χρονικού της Αργεντινής είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και άκρως διδακτική.      

Που είναι η άλλη Ελλάδα;  Η Ελλάδα του 5%, η Ελλάδα της γνώσης, της επιστήμης και της έρευνας;   Η Ελλάδα της αίσθησης του συνανήκειν, της τέχνης, του πολιτισμού και του πνεύματος;  Η Ελλάδα του καθαρού και ανόθευτου αθλητισμού, της ευγενούς άμιλλας και του θαυμασμού για το ωραίο, το μεγάλο, το αληθινό;  Η Ελλάδα της δουλειάς, της προκοπής και της εξέλιξης; Η  Ελλάδα του μέτρου, της  μετριοφροσύνης και της σύνεσης; Η Ελλάδα της αρχοντιάς, της αξιοκρατίας, του προβληματισμού και της κοινής λογικής;

Κι? όμως.  Υπάρχει και αυτή η Ελλάδα, υπάρχει ανάμεσά μας, αναπνέει, ζει, εργάζεται, μοχθεί, λειτουργεί και δημιουργεί .   Μόνο που είναι χαμένη μέσα στο υπόλοιπο 95%. Σε αυτό το 95% που τη χρεοκόπησε. Και που προκλητικά και ανερυθρίαστα σήμερα έρχεται ξανά έχοντας γνώμη, άποψη και μια μαγική συνταγή για να τη σώσει. Για λύπηση είμαστε. Άξιοι της τύχης μας και των επιλογών μας. Ανάξιοι εμπιστοσύνης, πολίτες χαμηλών προσδοκιών και απαιτήσεων. Έρμαια των πιστωτών μας. Χωρίς λόγο και γνώμη. Όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε. Και εύχομαι κάποτε να ξυπνήσουμε. Γιατί κάποιοι μέχρι σήμερα δεν κοιμόντουσαν απλώς. Έβλεπαν και κακά όνειρα?

                                                                                                    
Καλό Καλοκαίρι …