Καναδάς – Ελλάδα.
Το Στάτους Κβο των δύο χωρών
- Χάος μεγέθους αβύσσου, οι διαφορές Ελλάδας – Καναδά σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας & ιδιωτικής ζωής
- Ετερογενείς οι καταβολές των δύο λαών
- Τρόποι μετανάστευσης στον Καναδά
14 ημέρες, 2.500 χιλιόμετρα, 6 πόλεις, αμέτρητες συναντήσεις με εκπροσώπους του αποδήμου Ελληνισμού τόσο σε θεσμικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, πάμπολλες καταγραφές και συνεντεύξεις από ανθρώπους της καθημερινής ζωής του Καναδά (τους ανθρώπους που εδώ ονομάζουμε… « της διπλανής πόρτας»), ήταν ο απολογισμός του λίαν ενδιαφέροντος οδοιπορικού μας, στη βόρεια πλευρά της βορείου Αμερικής… τον Καναδά .
του Βασίλη
Κασιμάτη
5/12/15
Οι πόλεις που επισκεφτήκαμε ήταν το εξευρωπαϊσμένο Μόντρεαλ, η γραφικότατη Οτάβα, το υπερσύγχρονο & λαμπερό Τορόντο, το φιλήσυχο & όμορφο Λονδίνο (του Καναδά) και τέλος οι εντυπωσιακοί Καταρράκτες του Νιαγάρα. Και για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, η πολιτεία της Νέας Υόρκης.
Ο σκοπός του οδοιπορικού πέραν της δημοσιογραφικής καταγραφής εντυπώσεων & ιδεών, ήταν και η αναζήτηση των διαφορών των δύο χωρών.
Τι είναι αυτά που εμείς κάνουμε λάθος σε αντιδιαστολή με τον Καναδά που είναι ηλίου φαεινότερο ότι πράττει τα σωστά.
Οι διαφορές μας σε νούμερα:
Ως γνωστόν ο Καναδάς βρίσκεται μακράν στη 1η θέση, ως η καλύτερη χώρα για να ζήσει κανείς, στο κόσμο.
Σύμφωνα με άρθρο της Καθημερινής το 2014, όπου η εφημερίδα αναζήτησε την ιδανική χώρα βάσει των:
- οι άνθρωποι να ζουν με καλό βιοτικό επίπεδο,
- να έχει καλές υποδομές σαν κράτος
- να έχει υγιή και ανθεκτική οικονομία
- να είναι κατάλληλη για άνοιγμα επιχειρήσεων και επενδύσεις,
- καθώς και για εξεύρεση εργασίας με χαμηλό δείκτη ανεργίας,
προκύπτουν τα εξής.
Αν κάποιος τα θέλει όλα αυτά, τότε στις πρώτες επιλογές είναι ο Καναδάς. Ακολουθούν η Αυστραλία, η Νορβηγία και Σουηδία. Οι αμέσως επόμενες είναι ΗΠΑ και Βρετανία.
Επίσης, ο Καναδάς βρίσκεται στις 5 πρώτες θέσεις με τους πιο ευτυχισμένους κατοίκους του κόσμου μαζί με την Ελβετία, την Ισλανδία, τη Δανία, και τη Νορβηγία, σύμφωνα με μια διεθνή έρευνα για την ευτυχία που δόθηκε στα τέλη του 2012 στη δημοσιότητα στη Νέα Υόρκη.
Η ίδια έρευνα φέρνει δυστυχώς την Ελλάδα στην 102η θέση μεταξύ 158 χωρών.
Κι αυτά το 2012, διότι αν η έρευνα γινόταν σήμερα η 102η θέση που είχε πάρει η Ελλάδα θα φάνταζε πολή καλή, αφού τα πράγματα σήμερα είναι πολύ χειρότερα.
Μια Ελλάδα όπου πριν την προδώσουν οι τελευταίες 4 μνημονιακές κυβερνήσεις (ΓΑΠ, Παπαδήμος, Σαμαράς, Τσίπρας) φιγουράριζε στις καλύτερες θέσεις, αφού ειδικά τη δεκαετία του ΄90 λάμβανε διαρκώς το εισιτήριο εισόδου στη 2η δεκάδα.
Επιπλέον, ο Καναδάς είναι η χώρα που έχει την καλύτερη φήμη στον κόσμο, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του ινστιτούτου «The Reputation Institute» κι αυτό για όσα αφορούν τη φήμη 50 χωρών όλου του κόσμου.
Με την παγκόσμια φήμη του να βαθμολογείται με 77,77 ο Καναδάς παρέμεινε η πιο σεβαστή χώρα. Είναι η χώρα που οι συμμετέχοντες στην έρευνα ψήφισαν ως πιο ελκυστική για να την επισκεφτεί κανείς, για να ζει, να εργάζεται και να σπουδάζει.
Η έρευνα μέτρησε τις αντιλήψεις σχετικά με τις διάφορες χώρες, με βάση 16 χαρακτηριστικά τριών κατηγοριών: προηγμένη οικονομία, ελκυστικό περιβάλλον και … αποτελεσματική κυβέρνηση!!
Σε αυτή την έρευνα όπως ήταν αναμενόμενο, η Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται … καν στις 50 αυτές χώρες.
Από τα ανωτέρω προκύπτουν δύο δεδομένα.
Ο Καναδάς είναι μακράν η καλύτερη χώρα στον πλανήτη και η Ελλάδα μας κατάντησε ο ουραγός του δυτικού κόσμου, εντάσσονταν την πάλαι ποτέ «Ελλαδάρα» μεταξύ των τριτοκοσμικών πλέον χωρών Αφρικής & Ασίας.
Το γιατί και η … λύση του προβλήματος
Θα περίμενε κανείς ότι το «γιατί» σχετίζεται με δυσνόητες οικονομοτεχνικές αναλύσεις.
Άλλωστε αυτό προσπαθούν να σας πείσουν οι πανστρατιές επιστημόνων & καθηγητάδων που παρελαύνουν από τα τηλεοπτικά πλατό. Ότι το πρόβλημα είναι πολυσχιδές.
Λάθος! Τόσο οι αιτιάσεις, όσο και οι λύσεις των προβλημάτων μας, βασίζονται σε πάρα πολύ απλές έννοιες.
Όσο για τους “αργυρόμισθους” καθηγητές στα τηλεοπτικά πλατό… αυτοί απλά εξαργυρώνουν τις πανεπιστημιακές έδρες που έλαβαν, λανσάροντας αυτά που τους ζητά το σύστημα της διαπλοκής.
Και ιδού το μαγικό τρίπτυχο.
Φθηνό καύσιμο, χαμηλή & σταθερή φορολόγηση και άριστη παιδεία.
Αυτά είναι όλα. Κάποιοι λίαν επιτηδευμένα, σας κάνουν πλύση εγκεφάλου ότι είναι όλα είναι δύσκολα και ότι φταίμε εμείς οι Έλληνες πολίτες για τα όσα μας συμβαίνουν. Δεν είναι έτσι.
Τρία πραγματάκια και τέλος!! Τόσο απλά.
Πάμε άλλη μια φορά να το εμπεδώσουμε, διότι εκεί μόνο συνοψίζονται… «φθηνό καύσιμο, χαμηλή & σταθερή φορολόγηση και άριστη παιδεία».
Και αναλύοντάς τα, ξεκινάμε αντίστροφα…
Περί Παιδείας ο λόγος…
Είναι καταρχήν θέμα παιδείας και ακολούθως θέμα κουλτούρας. Η παιδεία και η κουλτούρα σε οδηγούν στο σεβασμό και την ευγένεια, δύο χαρακτηριστικά ευδιάκριτα στο Καναδό πολίτη.
Όλοι είναι ευγενικοί. Όλοι σέβονται τον διπλανό τους. Σχεδόν μηδενικοί δείκτες εγκληματικότητας (!!!) Τελεία και παύλα!
Εμείς τώρα…
Επί παραδείγματι πως είναι δυνατόν να προοδεύσει ένας λαός όταν για υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων, έχει τον Νίκο Φίλη;
Εκείνον που απέτυχε να πάρει πτυχίο (αμόρφωτο) και άθεο στο «τιμόνι» της παιδείας και των θρησκευμάτων των παιδιών μας.
Έναν άνθρωπο, που ο μέσος Έλληνας δεν θα του έδινε ούτε τη θέση καφετζή.
Έναν διανοητικά «χαλασμένο», ένα άτομο εξαρτημένο από τις αδυναμίες του, να υπονομεύει το μέλλον των παιδιών μας, συμβάλλοντας ταμάλα στη θεμελίωση του δόγματος του σοκ στη χώρα μας.
Παρότι το εκλογικό θέμα ανήκει σε άλλη θεματική ενότητα, είναι οφθαλμοφανές ότι σε τούτη τη χώρα η κάλπη είναι κάλπικη, αφού μόνο νοθευμένες σε μεγάλο βαθμό εκλογές, δύναται να διορίζουν τέτοιες κυβερνήσεις. Δεν θα επεκταθώ όμως σε αυτό καθώς έχω καταθέσει προ ημερών σχετικό άρθρο επ΄ αυτού με το τίτλο «Το δόγμα της νοθείας». Αναζητήστε το στο διαδίκτυο με αυτό το τίτλο.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο λοιπόν, ότι οι Έλληνες είναι αδύνατο να εξέλεξαν αυτήν την κυβέρνηση το Σεπτέμβριο του 2015.
Σε κάθε περίπτωση, στους κυριότερους λόγους ως προς το γιατί βρισκόμαστε στο πάτο, είναι οι κυβερνητικές μας επιλογές τα τελευταία 40 χρόνια, με αιχμή του δόρατος τον «διορισμό» των τελευταίων κυβερνήσεων από το 2009 και τούδε.
Και αυτό είναι θέμα παιδείας!!
Κοντολογίς, στην Ελλάδα οι πολίτες υπηρετούν παγίως τους κυβερνήτες τους, όταν στο Καναδά λειτουργεί το ορθόν, όπου οι κυβερνήτες υπηρετούν πιστά τους ευημερείς & ευτυχισμένους πλέον πολίτες.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Βαρόμετρο Διαφθοράς που συνέταξε η Διεθνής Διαφάνεια το 2013, η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη θέση της διαφθοράς στην Ε.Ε., στην ίδια θέση με την Κολομβία (στις πρώτες θέσεις στο παγκόσμιο χάρτη).
Σύμφωνα με αυτή την έρευνα η Ελλάδα βρίσκεται στο 22% του Βαρόμετρου με σχεδόν έναν στους τέσσερις Έλληνες να δηλώνει ότι «λάδωσε» άμεσα ή έμμεσα κάποιον δημόσιο λειτουργό την ίδια χρονιά. Το ποσοστό της Ελλάδας το 2013 ήταν ακριβώς το ίδιο με αυτό της Κολομβίας. Και τι καταφέρνουν αυτές οι χώρες με τα «λαδώματα»; Πρόσκαιρη ευημερία στους λίγους και έπειτα όλοι μαζί στη φτώχια και την εξαθλίωση.
Στον αντίποδα, σε μια χώρα όπως ο Καναδάς, το να «λαδώσεις» δημόσιο λειτουργό ή το να παρακαλέσεις για ρουσφέτι, δεν υπάρχει καν στο λεξιλόγιό τους, με το επίσημο ποσοστό στη χώρα, σύμφωνα με την ίδια πάντα έρευνα, να φιγουράρει κάτω από το 1%.
Τι σύμπτωση… αυτοί ευημερούν και μεις ολισθαίνουμε ως έθνος, ατιμάζοντας τους λαμπρούς προγόνους μας και προκαλώντας βεβαιωμένη αποστέωση στο μέλλον των άτυχων απογόνων μας.
Εξίσου χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το μείζον μεγάλο θέμα των τελευταίων 2 εβδομάδων σε όλα τα μέσα ενημέρωσης στο Καναδά είναι η απόφαση της Κυβέρνησης του Καναδού πρωθυπουργού Τζάστιν Τρυντώ, να απορροφήσουν οικιοθελώς 25.000 πρόσφυγες από τη Συρία, συμβάλλοντας και αυτοί στο προσφυγικό πρόβλημα… παρότι ουδείς τους το ζήτησε.
Και προς αυτό το σκοπό η Καναδική κυβέρνηση σχεδιάζει να δαπανήσει 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια!!!
Αυτή είναι η κουλτούρα τους που πηγάζει βέβαια από τη σωστή παιδεία τους.
Στον αντίποδα, στην Ελλάδα εισβάλλουν “με το έτσι θέλω” 25.000 λαθρομετανάστες την εβδομάδα και ουδείς αναλογίζεται το βάρος που σηκώνει η χώρα μας και … εμείς δεν αντιδρούμε. Κι αυτό θέμα ΚΑΚΗΣ αυτή τη φορά, παιδείας.
Και αν προσέξατε τη διαφορά, στο Καναδά κάνω λόγο για πρόσφυγες και εδώ κάνω λόγο για λαθρομετανάστες. Κι αυτό προς χάριν σωστής παιδείας.
Πρόσφυγας είναι εκείνος που αναζητά τη τύχη του σε μια χώρα ζητώντας πολιτικό άσυλο ή μόνιμη παραμονή. Εδώ στην Ελλάδα είναι λαθρομετανάστες αφού ουδείς αναζητά να παραμείνει πλέον στη χώρα μας, καθώς από κει που μας έρχονται ίσως να?ναι και λίγο καλύτερα τα πράγματα.
Εν κατακλείδι, ευγένεια, σεβασμός στον συμπολίτη, το γείτονα, τον περαστικό.
Έννοιες που ακόμα και τα Ελληνόπουλα του Καναδά διδάσκονται μέσα από τα Ελληνικά ομογενειακά μας σχολεία.
Ως φωτεινό παράδειγμα θα αναφερθώ στην εκπληκτική δουλειά της Ελληνικής κοινότητας του Μόντρεαλ στα σχολεία.
Στο πενταήμερο σχολείο (Mont Royal) οι μαθητές φορούν … ΣΤΟΛΗ!!
Ναι καλά διαβάσατε, στολή. Γαλάζια μπλούζα με μπλε σκούρο παντελόνι τα αγόρια και μπλε σκούρα καρό φούστα (εννοείται κάτω από το γόνατο!!) τα κορίτσια ή εναλλακτικά κι αυτά παντελόνι.
Όταν μπαίνει κάποιος ενήλικας σε τάξη, δίχως ουδένα παράγγελμα από τον δάσκαλο, οι μαθητές σηκώνονται όρθιοι και με μια φωνή όλοι, καλημερίζουν τον ενήλικα, ως δείγμα σεβασμού.
Μαθήματα Ελληνικών χορών μέσα στη διδακτική ύλη δύο φορές την εβδομάδα. Στους τοίχους των διαδρόμων τα … «πατρίδα είναι θρησκεία», «η Ελληνική γλώσσα είναι πολιτισμός», «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» και άλλα τέτοια πολλά, σε αντίθεση με τα ηλίθια γκράφιτι των Ελληνικών σχολείων στην Ελλάδα, τα οποία έχουμε και την αυτοκαταστροφική ενίοτε ιδεοληψία, να βραβεύουμε κιόλας!
Και μιας και αναφέρθηκα στη στολή, ας θυμηθούμε μαζί όταν τότε ο δήθεν φιλοπροοδευτικός Ανδρέας Παπανδρέου κατήργησε το 1982 τη «ποδιά» στα σχολεία και την ίδια στιγμή καταργήθηκαν τα ήθη και τα έθιμα ενός λαού, κατατάσσοντας τον «Ανδρέα» ως τον πιο αντιπροοδευτικό ηγέτη ever.
Αυτό αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για τη κατάργηση κάθε έννοιας σεβασμού και έκτοτε τα παιδιά συναγωνίζονται το ποιο θα φορέσει το ακριβότερο ρούχο και το bulling πάει σύννεφο, ενώ το «πλούσιος και φτωχός» αποτελεί σήμερα, απωθημένο κατάλοιπο της τότε εποχής.
Ήταν ένα από τα πολλά «καλά» της Παπανδρεϊκής εποχής.
Μια από τις πάμπολλες προσπάθειες απομείωσης του Ελληνικού φρονήματος, όπως κάτι παρόμοιο θυμόμαστε ήταν και η γνωστή κίνηση του «Ανδρέα» το 1988, όταν επιστρέφοντας από το Χέρλφιλντ (Harefield Hospital) της Αγγλίας όπου νοσηλευόταν, έκανε εκείνο το περιώνυμο νεύμα στο αεροσκάφος που επέβαινε και κατά την έξοδο από αυτό μας παρουσίασε την ερωμένη του – την εθνική μας μαιτρέσα – τη Μιμή (Δήμητρα) Λιάννη, μονιμοποιώντας ταυτόχρονα τη μοιχεία.
Έκτοτε ακολούθησαν και οι τηλεοπτικές σειρές «Ακάλυπτος», «Οι Απαράδεκτοι» «Οι μεν και οι Δεν», κλπ όπου κοινό του σημείο ήταν η απιστία και η αθέτηση του γάμου.
Από τότε η μοιχεία (πηδήματα) … υπερπήδησε στα ύψη, τα διαζύγια «πήδηξαν» και αυτά στη στρατόσφαιρα και σήμερα ήμαστε και εκεί πρώτοι πανευρωπαϊκά, με το ρεκόρ μας να αγγίζει το 73% σύμφωνα με την έρευνα του δοκιμίου (βιβλίου) μου, το «Λόγω Ασυμφωνίας Χαρακτήρων».
Γίναμε φιλελεύθεροι βλέπετε…
Έγινε της «μοδός» η απιστία, εγκαθιδρύθηκε ως πολίτικαλ κορέκτ & γκλάμουρ η «γκαρσονιέρα» και το «πρώτο τραπέζι πίστα μωρό μου», την ώρα … που στο Καναδά εργασία, χαρά και πρόοδο.
Το΄να έφερε τ΄άλλο και όλα μαζί την σημερινή απόλυτη έκφανση της αναπότρεπτης εξαθλίωσης και τον κοινωνικό εξανδραποδισμό.
Και παρέα με αυτά τα «έμορφα» ήρθε και η καθωσπρέπει Ελληνική νομεκλατούρα, η σύγχρονη κουστωδία των ψευδο-επιτυχημένων, που στην Ελλάδα βαθμολογούνται με το πόσα χρωστούν, πόσα έκλεψαν, πόσα έφαγαν, πόσα σκόρπισαν, κλπ, κλπ.
Στο Καναδά λοιπόν η κατάλληλη παιδεία αποφέρει ως αποτέλεσμα το σεβασμό, την απόλυτη (ομολογουμένως) ευγένεια, τη ψυχική υγεία με φυσικό της επακόλουθο την ευτυχία ως αυτή αναφέρθηκε στην ανωτέρω έρευνα, όπου ο Καναδάς καθίσταται η πιο ευτυχισμένη χώρα του πλανήτη.
Προεκτάσεις της άριστης παιδείας σε συνδυασμό με τα πιο πάνω χαρακτηριστικά είναι η ασφάλεια σε όλα τα επίπεδα. Κοινωνική ασφάλεια, επαγγελματική σιγουριά, σχεδόν ανύπαρκτο δείκτη εγκληματικότητας.
Αυτά είναι τα καλούδια της σωστής παιδείας. Κι αν όπου δεν υπάρχει σωστή παιδεία, έχεις… Ελλάδες.
Ξέρω ακούγεται σκληρό όπως το περιγράφω, αλλά η αλήθεια και πικρή είναι και πονάει!
Περί φορολογίας ο λόγος …
Ακούμε χρόνια κάποιους – οικονομικού τύπου ακτιβιστές θα τους χαρακτήριζα – να κραυγάζουν για χαμηλή φορολόγηση ως μέσο ευημερίας μιας χώρας.
Χρόνια επίσης ακούω συλλογικά όργανα του ελεύθερου εμπορίου να κάνουν λόγο για 15% φορολόγηση.
Μα είναι τόσο απλό!! Εξυπακούεται, ότι μια χώρα ευημερεί μόνο με χαμηλή φορολογία. Χαμηλή και κυρίως σταθερή!!
Δεν χρειάζεται να έχει ούτε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην νομισματική θεωρεία, μηδέ διδακτορικό πτυχίο στη μακροοικονομία για να καταλάβει κανείς που βρίσκεται η αλήθεια.
Συνήθως, κάτοχοι αυτών των πτυχίων είναι οι συνεργάτες των δυναστών μας.
Παρελαύνουν κι αυτοί ως μίσθαρνοι στα τηλεοπτικά πλατό προσπαθώντας να σας πείσουν ότι η συνταγή είναι περίπλοκη και βασίζεται σε εξωγήινες οικονομικές θεωρίες.
Όμως… στην σελίδα 183 του βιβλίου «Αρχές Οικονομικής θεωρίας (των κρατών)» της Γ΄Λυκείου, αναφέρεται:
«Αν μία οικονομία βρίσκεται σε ύφεση και η ανεργία είναι αυξημένη, τότε ο προϋπολογισμός πρέπει να είναι ελλειμματικός γιατί η διαρροή δαπάνης που γίνεται με την επιβολή του φόρου και που τείνει να μειώσει το εθνικό εισόδημα, πρέπει να αντισταθμιστεί με τη δημιουργία μεγαλύτερης δαπάνης από το κράτος μέσω των δημοσίων δαπανών, ώστε το εισόδημα να αυξηθεί και να αποφευχθεί όσο γίνεται η ύφεση».
Κοντολογίς… όταν μια χώρα βρίσκεται σε ύφεση μειώνουμε τη φορολογητέα ύλη (φορολογία) για να αυξήσουμε το κρατικό (και ιδιωτικό ακολούθως) έσοδο. Τόσο απλά! Κι εμείς εδώ …το χαβά μας.
Ε, στο Καναδά η φορολογία είναι στο 15%.
Το καταλάβατε; Τελεία και παύλα. Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να εξηγήσω; Δεν είναι πάρα μα πάρα πολύ απλό;
Τι πρέπει λοιπόν να κάνει κανείς για να πείσει τους Έλληνες ότι τόσα χρόνια με τα μνημόνια και τις δήθεν μεταρρυθμίσεις, μέσω σκληρών μέτρων λιτότητας, πλεονασμάτων και υπερφορολογήσεων, οδηγούμαστε στον απόλυτο εκμηδενισμό ως έθνος και στην απόλυτη εξαθλίωση ως εθνική οικονομία;
Ποιος πρέπει να σκοτώσει κανείς (χιουμοριστικό σχήμα λόγου) για να βάλει στο μυαλό εκείνων, ότι όλα αυτά στόχο έχουν μόνο την εκποίηση της χώρας μας στους δανειστές;
Απόδειξη … ο Καναδάς!
Με 15% φορολογία και με τον πολίτη να απολαμβάνει δωρεάν ένα πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο, αφού η υγεία και οι λοιπές κρατικές υπηρεσίες βρίσκονται στο ζενίθ, πως είναι δυνατόν να κλέψει κανείς την εφορία στο Καναδά; Εκεί όχι μόνο δεν φοροδιαφεύγουν αλλά καμιά φορά συμμετέχουν και στο πως θα δώσουν και το κάτι τις τους παραπάνω!!
Εν κατακλείδι, φορολογική συνείδηση, ως αποτέλεσμα μιας υγιούς Καναδικής κρατικής διαχείρισης, ως προσφορά από παγίως υγιείς κυβερνήσεις.
Τόσο απλά και πάλι.
Φθηνό καύσιμο
Εδώ πάλι τι να πει κανείς; Τι να εξηγήσει; Το αυτονόητο;
- Η διακύμανση στη τιμή του τσιγάρου δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα της τιμής π.χ. του κηπευτικού.
- Η διακύμανση στη τιμή του κηπευτικού δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα της τιμής π.χ. των ηλεκτρικών ειδών.
- Η διακύμανση στη τιμή των ηλεκτρικών ειδών δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα της τιμής π.χ. του ρούχου.
- Η διακύμανση στη τιμή του ρούχου δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα της τιμής του καυσίμου.
Όμως …
- Η διακύμανση στη τιμή του ΚΑΥΣΙΜΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τα αποτελέσματα της τιμών όλων των ειδών του εμπορίου, ακόμα και τις τιμές της παροχής υπηρεσιών, από τη τιμή του γιατρού έως τη τιμή της ιερόδουλης, διότι πολύ απλά ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ.
Και φθηνό καύσιμο, σημαίνει φθηνή μεταφορά προϊόντων, άρα φθηνότερα προϊόντα φθηνύνουν ακόμα και το κόστος της υπηρεσίας του γιατρού ή της ιερόδουλης καθώς το κόστος ζωής φθηνύνει σε όλα τα μεγέθη και επίπεδα.
Άρα, αν στην Ελλάδα επιχειρηθεί να μειωθεί δραστικά η τιμή του καυσίμου, ναι μεν το κράτος θα κερδίσει λιγότερα αλλά η οικονομία θα κινηθεί οικονομικότερα, ήτοι θα επαναλειτουργήσει ένα μεγάλο ακινητοποιημένο μέρος της.
Βέβαια αυτό θα προκαλέσει τη μερική φτωχοποίηση δύο ή τριών μεγάλων οικογενειών στην Ελλάδα, που το όνομά τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το καύσιμο.
Αλλά είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει χώρα στο πλανήτη που θα κοιτάξει να προστατεύσει τα συμφέροντα 10 ανθρώπων έναντι 11 εκατομμυρίων πολιτών;;;;
Χμμμ… είπαμε όμως… εδώ Ελλάδα – ώρα μηδέν!
Ε, να και πάλι που ο Καναδάς αποτελεί το φωτεινό σηματοδότη των όσων περιγράφονται και σε αυτή εδώ τη παράγραφο.
Ενδεικτικά, το κόστος της απλής αμόλυβδης βενζίνης στον Καναδά είναι 0,69 λεπτά του ευρώ, έναντι 1,42 ευρώ ανά λίτρο που κοστίζει σήμερα στη χώρα μας.
Άρα, κάτω από το μισό.
Αν όμως υπολογίσει κανείς ότι ο βασικός μισθός στην Ελλάδα είναι 550 ευρώ το μήνα και στο Καναδά είναι 2.200 (ήτοι 4 φορές μεγαλύτερος) είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι το μεταφορικό κόστος για το μέσο Καναδό είναι 8 με 9 φορές χαμηλότερο από την Ελλάδα.
Και χώρα με φθηνό καύσιμο … ευημερεί! Τελεία και παύλα και εδώ.
Μεταναστευτικές οδοί για το Καναδά
Υπάρχουν αρκετοί ειδικοί και αρμόδιοι για αυτό το θέμα. Χρειάζεται και προσοχή καθώς υπάρχουν και κάποιοι «επιτήδειοι» που εκμεταλλεύονται την «δίψα» της μετανάστευσης που υφίσταται στη χώρα μας αυτά τα χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, η μετανάστευση για τον Καναδά δεν αποτελεί απαγορευμένο φρούτο, ούτε όμως είναι και εύκολη υπόθεση.
Λειτουργεί ένα σύστημα με μόρια. Βασικός κορμός του μοριακού τους συστήματος είναι η σχετικά καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας (επιπέδου lower) ή ακόμα και Γαλλικής αν πρόκειται για την επαρχία του Κεμπέκ. Δίχως τη «γλώσσα» τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα.
Από κει και ύστερα, η πρόσκληση από εργοδότη ή συγγενή (1ου βαθμού) αποτελεί τη προσφορότερη και πλέον σύντομη οδό, καθώς η διαδικασία της απλής αίτησης μέσω πρεσβείας είναι χρονοβόρα και παίρνει από 6 μήνες έως και 2 έτη, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα εγκριθεί. Επίσης σημαντικό είναι να παρουσιάζει ο ενδιαφερόμενος κάποια ειδικότητα που δεν είναι εύκολη να βρεθεί στο Καναδά.
Επί παραδείγματι, υπάρχουν πολλές αγγελίες όπου ζητούνται υπάλληλοι από Ελληνικά εστιατόρια που να γνωρίζουν το αντικείμενο.
Ένας «τυλιχτής» λοιπόν από σουβλατζίδικο βρίσκει ευκολότερα εργασία από έναν ηλεκτρολόγο ή μηχανικό, καθώς η Καναδική κυβέρνηση εγκρίνει αιτήσεις μετανάστευσης για ειδικότητες όπου δεν υπάρχουν σε πληθώρα στο Καναδά.
Ο Νιαγάρας και η διαδικασία επίσκεψης στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Πριν την επίσκεψή μου είχα διαβάσει την ανόητη αναφορά μια συναδέλφου μου δημοσιογράφου, όπου σε κείμενο της (Μάιου 2015) ανέφερε ότι το να περάσει κανείς στην Αμερική από το Καναδά, κυρίως από τις 3 γέφυρες που υπάρχουν στους Καταρράκτες του Νιαγάρα, είναι αδύνατο, ταλαιπωρούν τον κόσμο, η διέλευση και η διαδικασία βίζας είναι ομοίως αδύνατη και άλλα τέτοια απαράδεκτα.
Ευτυχώς που κάποιοι δημοσιογράφοι ρισκάρουμε για σας!!
Εν προκειμένω, όταν διέρχεστε τη γέφυρα προς την Αμερικάνική (ΗΠΑ) πλευρά, πρέπει να είστε εφοδιασμένοι με το διαβατήριό σας, λίγα έστω Αμερικανικά δολάρια και απεριόριστη υπομονή και ευγένεια. Όχι όμως φόβο!
Οι Αμερικανοί ομοσπονδιακοί (τελωνιακοί) αστυνομικοί είναι πολύ αυστηροί. Θα χρησιμοποιούσα τον όρο «ψαρωτικοί». Προσπαθούν να σας φοβίσουν, ως μέσο για να διακρίνουν τυχόν τρομοκράτες ή άλλου είδους παραβατικές ομάδες.
Θα σας κρατήσουν το διαβατήριο, θα παρκάρετε σε ένα ειδικό χώρο (αν διέρχεστε εποχούμενοι), θα μπείτε στο σφραγισμένο τελωνιακό τους χώρο, θα συμπληρώσετε άφοβα μια φόρμα με τα πλήρη στοιχεία σας, θα υποστείτε δακτυλοσκοπική καταγραφή με ψηφιακή λέιζερ φωτογράφηση και για τα 10 δάχτυλα (το μελάνι έχει καταργηθεί εκεί), θα σας φωτογραφήσουν, ακολούθως θα πληρώσετε 6 δολάρια Αμερικής για το ελάχιστο της τρίμηνης βίζας (δεν υπάρχει ανταλλακτήριο συναλλάγματος και αν δεν έχετε έστω τα 6 δολάρια μαζί σας θα σας γυρίσουν πίσω) και αυτό είναι όλο.
Θα παραλάβετε το διαβατήριό σας και είστε ήδη στην … U.S.A. !
Χρόνος διαδικασίας, περίπου 30 λεπτά.
Κατά τα άλλα, οι καταρράκτες του Νιαγάρα είναι ακριβώς όπως τους φαντάζεστε. Εντυπωσιακοί. Πολύ εντυπωσιακοί! Από την Καναδική πλευρά είναι σίγουρα εντυπωσιακότεροι.
Να μην αμελήσετε να επισκεφτείτε (επί Καναδικής πλευράς) και τη διπλανή κωμόπολη Niagara on the Lake. Απέχει 20 λεπτά οδήγησης και είναι μια πολύ γραφική «Αμερικανιά».
Επίλογος
Κλείνοντας θα ήθελα να εκφράσω τις προσωπικές μου ευχαριστίες καταρχήν σε όλους εκείνους που με φιλοξένησαν και περιποιήθηκαν.
Τους συναδέλφους μου στο Καναδά, επιχειρηματίες, φίλους και συγγενείς που έκαναν την πολυήμερη παραμονή μου ευχάριστη και λίαν αποδοτική. Παρότι θα το ήθελα, δεν θα αναφερθώ σε ονόματα για ευνόητους λόγους.
Επίσης ένα ιδιαίτερο «ευχαριστώ» στους προέδρους των κοινοτήτων Μόντρεαλ & Τορόντο, τους κ.κ. Νίκο Παγώνη και Αντώνη Αρτεμάκη αντίστοιχα, για την ευκαιρία που μου έδωσαν να περιηγηθώ στους χώρους, όπως εκκλησίες, Ελληνικά μας σχολεία, κοινοτικά κτίρια διαφόρων και ποικίλων υπηρεσιών.
Ομολογώ ότι σε αρκετά εξ αυτών συγκινήθηκα κι ας με χαρακτηρίζουν ορισμένοι ως κυνικό και ενίοτε σκληρό δημοσιογράφο.
Και θα τολμήσω και μια προσωπική μου άποψη. Η κοινότητα του Μόντρεαλ τυγχάνει ως η δημιουργικότερη κοινότητα ολόκληρου του απόδημου Ελληνισμού, παγκοσμίως. Το έργο της κοσμεί τον Ελληνισμό και αποτελεί φωτεινό φάρο για όλες τις Ελληνικές κοινότητες της διασποράς μας.
Θα ευχηθώ και η νέα κυβέρνηση να βρεθεί κοντά με αυτούς τους ανθρώπους, όπου εντελώς εθελοντικά κρατούν πολύ ψηλά την Ελληνική σημαία στο Καναδά και σε αυτό το σημείο θα παρακαλέσω και τον υφυπουργό εξωτερικών αρμόδιο για τα θέματα Αποδήμου Ελληνισμού, Γιάννη Αμανατίδη να δείξει την απαιτούμενη ευαισθησία στα θέματα των κοινοτήτων αυτών.
Έως σήμερα αμέτρητοι φορείς από την Ελλάδα επισκέπτονται τις κοινότητες αυτές ζητώντας χρήματα. Τα μέλη των κοινοτήτων παγίως ανταποκρίνονται και διενεργούν ειδικές εκδηλώσεις και εράνους αποδεικνύοντας ότι για εκείνους η Ελλάδα είναι πάνω από όλους και όλα.
Έτσι και εμείς από εδώ στην Ελλάδα, έχουμε ιερή υποχρέωση να μην αμελούμε. Και ο νοών νοείτω!
Με τσι γειές σας …
